دور اول استادان دانشگاه در ايران ۲۸ سال قبل در جريان انقلاب فرهنگی و تعطيلی دانشگاه ها رخ داد.در ۲۸ سال گذشته نيز برخی از استادان دانشگاه که اغلب اساتيد حوزه علوم انسانی بوده اند در مواردی ممنوع التريس شدند.
دور جديد اخراج استادان دانشگاه از يک سال قبل و به دنبال آن اغاز شد که محمود احمدی نژاد سه شنبه ۱۴ شهريور ۸۵ در «جمع جوانان برگزيده کشور» گفت« دانشجو بايد امروز در دانشگاه بر سر رييس‌جمهوری فرياد بزند که چرا استاد ليبرال و سکولار در دانشگاه ها حضور دارد».
رييس جمهوری اسلامی با وجود تصفيه گسترده استادان و دانشجويان طی انقلاب فرهنگی در سال های اوليه پس از انقلاب بارديگر اعلام کرد«نظام آموزشی ايران ۱۵۰ سال متاثر از نظام سکولار بوده و استعمار از اين طريق به دنبال تعميم نظام سکولار در ايران است».
وی در عين حال وعده داد که دولت نهم برای تغيير اعضای سکولار هيات علمی دانشگاه ها تلاش خواهد کرد.
کمتر از چند هفته پس از اظهارات احمدی نژاد اخراج استادان اصلاح طلبی يا منتقد با اخراج دکتر حسن نمکدوست استاد علوم ارتباطات دانشگاه علامه تهران آغاز شد.
پس از آن حکم بازنشسنگی ناخواسته ۴۰ تن از استادان دانشگاه تهران به آنان ابلاغ شد.محمد مجتهد شبستری، عالم‌زاده و علی‌آبادی از دانشکده الهيات، حسنعلی دروديان، احمد ساعی، سيدعلی آزمايش، آشوری، صفايی، رضا رييس‌طوسی و عراقی از دانشکده حقوق و علوم سياسی تعدادی از اساتنيدی بودند که در فهرست اين بازنشستگی اجباری قرار گرفتند.
محسن کديور، سعيد حجاريان، محمد تقی احمدی، ابولفضل شکوری، هاشم آقاجری، مسعود غفاری، حاتم قادری از دانشگاه تربيت مدرس برخی ديگر از استادانی بودند که يا به کلی اخراج شدند و يا چون محسن کديور از تدريس محروم شده و به مرکز پژوهشی حاشيه ای منتقل شدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر