tag:blogger.com,1999:blog-85802802944647716452024-03-08T15:04:17.923+03:30فریاد مابرای رسیدن به آزادی باید از دشت تاریک نادانی و بی خبری عبور کرد آگاهی تنها ستاره روشنگر این راه استفریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.comBlogger316125tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-33962473704161767092010-12-21T08:13:00.004+03:302010-12-25T13:46:08.504+03:30اعدام یازده بلوچ سنی مذهب، هدیه وحدت طلبی خامنه ای برای اتحاداهل سنت وشیعه!<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><strong><br />
</strong><br />
<table align="center" border="0" style="width: 500px;"><tbody>
<tr><td dir="rtl"><div dir="rtl" style="color: #007575; line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><br />
</strong><br />
<div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong></strong></div></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong></strong></div></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong>نویسنده : ناصر مستشار</strong></div></td></tr>
<tr><td dir="rtl"><h2><span style="font-size: small;"> </span></h2></td></tr>
</tbody></table><table align="center" border="0" style="width: 500px;"><tbody>
<tr><td dir="rtl"><div dir="rtl" style="color: #007575; line-height: 200%; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TRAyUGZ-PWI/AAAAAAAABUw/5A4BHbbqHc8/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><strong><img border="0" height="350" n4="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TRAyUGZ-PWI/AAAAAAAABUw/5A4BHbbqHc8/s400/images.jpg" width="400" /></strong></a></div></div><strong><br />
</strong><br />
<div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong></strong></div></td></tr>
<tr><td dir="rtl"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TRAyKVVMuOI/AAAAAAAABUs/Qu4dklBgTHQ/s1600/BGCAWVUVL1CAS7XH6QCA9EI9GFCA2722XYCA4LQ85DCAJLI0RGCA47NAF0CAILCEVHCA5KLV9SCAUIWKEJCAVDHKXLCALSB4ZSCAOVPW61CAAOLGU6CA64M8MRCAA7UGQHCAFD312CCACPC3IRCA9302AX.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><strong><img border="0" height="299" n4="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TRAyKVVMuOI/AAAAAAAABUs/Qu4dklBgTHQ/s400/BGCAWVUVL1CAS7XH6QCA9EI9GFCA2722XYCA4LQ85DCAJLI0RGCA47NAF0CAILCEVHCA5KLV9SCAUIWKEJCAVDHKXLCALSB4ZSCAOVPW61CAAOLGU6CA64M8MRCAA7UGQHCAFD312CCACPC3IRCA9302AX.jpg" width="400" /></strong></a></div><h2><span style="font-size: small;"> </span></h2></td></tr>
</tbody></table><strong><br />
</strong><br />
<div align="center"><table border="0" cellpadding="0" class="MsoNormalTable" style="mso-cellspacing: 1.5pt; width: 500px;"><tbody>
<tr style="height: 402.05pt; mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #f0f0f0; border-left: #f0f0f0; border-right: #f0f0f0; border-top: #f0f0f0; height: 402.05pt; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong><span lang="AR-SA" style="color: #007575; line-height: 200%;">رژیم اسلامی که با اظها رات ماجراجویانه وخودخواهانه باند خامنه ای واحمدی نژاد هرچه بیشتر منزوی تر میشود و تقریبا در میان همه همسایگان و جهان به جزء روسیه وچین دیگر متحدی استراژیک ندارد که در عین حال در کشتار دسته جمعی سنی مذهبان ایران از خاندان صفوی سبقت می گیرد.</span><span dir="ltr" style="color: #007575; line-height: 200%;"></span></strong></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/RrGS8IT6jNI/AAAAAAAAAG4/tkBWSgGOUWo/s1600/اعدام+دو+جوان.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><strong><img border="0" height="400" n4="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/RrGS8IT6jNI/AAAAAAAAAG4/tkBWSgGOUWo/s400/%25D8%25A7%25D8%25B9%25D8%25AF%25D8%25A7%25D9%2585+%25D8%25AF%25D9%2588+%25D8%25AC%25D9%2588%25D8%25A7%25D9%2586.jpg" width="260" /></strong></a></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 160%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="color: #333333; font-family: Tahoma; line-height: 160%;"><br style="mso-special-character: line-break;" /><br style="mso-special-character: line-break;" /><span style="font-family: Tahoma;"><strong></strong></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>وحدت شیعه و سنی به روایت و توصیه خامنه ای؟ </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>رژیم اسلامی که با اظها رات ماجراجویانه وخودخواهانه باند خامنه ای واحمدی نژاد هرچه بیشتر منزوی تر میشود و تقریبا در میان همه همسایگان و جهان به جزء روسیه وچین دیگر متحدی استراژیک ندارد که در عین حال در کشتار دسته جمعی سنی مذهبان ایران از خاندان صفوی سبقت می گیرد. </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>32 سال حکومت شیعه مذهب ایران مساویست با سنی کشی در بلوچستان ،کردستان ، خوزستان ،ترکمن صحرا و دیگر مناطق ایران که همچنان ادامه دارد! </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>امروزصبح درشهر دور افتاده زاهدان در استان بلوچستان یازده نفر بلوچ سنی مذهب بدون برگزاری دادگاه عادلانه قربانی کینه توزی حکومت شیعه ایران گریدند!آنها ماهها در زندان حکومت شیعه مذهب خامنه ای بسر می بردند و در انتقام جوئی از بمب گذاری چابهار بلادرنگ اعدام گریدند!دشمنی حکومت شیعه ایران با اهل سنت ایران دیگر به یک امر متدوال تبدیل گشته است.اما حکومت شیعه ولایت فقیه ایران همواره به دروغ و با زور تزویر بر اتحاد سنی و شیعه تاکید می ورزد که کاملا پوشالی است! </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>بلوچ های سنی مذهب بعنوان مظلوم ترین خلق ایران همواره مورد تعرض و تجاوز حکومت مرکزی شیعه مذهب ایران قرار گرفته اند ! </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>حکومت اسلامی شیعه مذهب ایران همواره همه اقلیت های مذهبی ایران را مورد اذیت و آزار و شکنجه و اعدام قرار داده است! </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>برای مثال دویست تن از بهائیان ایران تا کنون اعدام شده اند و بیشتر رهبران آنها در زندان و تبعید بسر می برند! </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>وعده های دروغین رژیم ایران در مورد وحدت طلبی سنی و شیعه ساکن ایران دیگر به گوش اهل سنت نمی رود و آنهارا تاکنون هرچه بیشتر علیه حکومت مرکزی شیعه در تهران متحد کرده است! </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>امروز رژیم شیعه مذهب حاکم بر ایران یازده نفر بلوچ سنی مذهب را در استقبال از امیر سنی مذهب قطر قربانی نمود ودر برابر رهبر قطر به دروغ از وحدت سنی و شیعه سخن راند! </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><a href="http://aftabnews.ir/vdce7p8z7jh8zoi.b9bj.html" target="_blank"><span style="color: #0033cc; font-family: Tahoma;"><strong>مقام معظم رهبری</strong></span></a><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong> در دیدار با آل ثانی امیر قطر همچنین موضوع وحدت شیعه و سنی در منطقه را بسیار مهم خواندند و تأکید کردند: شیعیان و اهل سنت منطقه سالهای متمادی در کنار یکدیگر با صفا و صمیمیت زندگی کردهاند اما برخی تلاش دارند تا این فضای صمیمی را از بین ببرند و برخی اختلافهای عقیدتی شیعه و سنی را به یک اختلاف اجتماعی تبدیل کنند. </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>به گفته احمدی نژاد با کسانی مذاکره میکنیم که خواهان محو صهیونیسم هستند </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>احمدی نژاد امروز با شروطی که برای مذاکره وارتباط با کشور های جهان می گذارد هرچه بیشتر جمهوری اسلامی را از جامعه بین المللی دور ساخته است و کشورهای جهان با شروطی که حکومت ایران برای آنها می گذارد هیچ رغبتی برای روابط گسترده با رژیم اسلامی از خود نشان نمی دهند.شرط محکوم کردن دولت اسرائیل و عدم رسمیت شناختن آن کشوراز این پس شرط اساسی رژیم اسلامی برای مذاکره با کشورهای جهان خواهد بود اما این در حالیست که اکثر کشورهای بزرگ صنعتی با کشور اسرائیل روابط حسنه ائی دارند و به هیچ وجه نمی خواهند به بهای رابطه با ایران ،تماس های سیاسی و اقتصادی و نظامی و فرهنگی خود را با اسرائیل به مخاطره بیندازند! </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>آيت الله على خامنه اى، رهبر جمهورى اسلامى، روز چهارشنبه از برگزارى نشست گروه پنج به علاوه يك با كشورهاى عربى در باره برنامه هسته اى ايران انتقاد كرد. رهبر ايران كه در مراسم روز عيد غدير و در تهران سخن مى گفت، به طور تلويحى، كشورهاى گروه پنج به علاوه يك را متهم كرد كه سران برخى دولت هاى عربى را وادار به «مقابله با حقوق هسته اى و ديگر خواست هاى ملت ايران كرده اند.»). </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333; font-family: Tahoma;"><strong>آيتالله خامنهاي با تأکيد بر لزوم هشياري کامل شيعه و سني در مقابله با توطئههاي تفرقهانگيز و</strong></span><a href="http://www.tabnak.ir/pages/?cid=29549" target="_blank"><span style="color: #0033cc; font-family: Tahoma;"><strong>بدگويي به اهل تسنن که دفاع از آمريكا است</strong></span></a><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong> افزودند: اعتقاد عميق به امامت اميرمؤمنان (ع) پس از نبي اکرم اسلام(ص)، پايه اصلي عقيده شيعيان جهان است، اين اعتقاد و ديگر معارف و علوم درخشان خود را با وجود همه ظلمها و دشمنيها حفظ کرده و خواهند کرد، اما به هيچ وجه اجازه نميدهند که اين اعتقاد، در جهان اسلام مايه اختلاف و دعوا قرار گيرد.(تابناک) </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>خامنه ائی در حالی شیعیان و سنیان را دعوت به وحدت می کند که جامعه عرب بنوشته روزنامهي اماراتي البيان نوشت: كشورهاي عربي در نامهاي به اوباما آمادگيشان را براي صلح با اسراييل اعلام كردنداما این درحالیست که جامعه میلیونی جامعه اهل سنت درطی 30 سال گذشته بیشترین توهین ها و کشتار رهبران دینی خود بوده اند. در سخنرانی و یژه خامنه ائی به مناسبت عید غدیرخم که دایه اتحاد سنی و شیعه را پیش کشده است ،باردیگر بر جانشینی علی پس از فوت محمد تاکید کرده است که همین موضوع تا کنون در 1400 ساله گذشته بین اهل سنت و شیعه مانع اتحاد و یکپارچگی شده است تا آنجائیکه مذاهب اربعه (چهارگانه) تا کنون تنها مذهب های رسمی مالکی ،شافعی ،حنفی،حنبلی را به مشروعیت می شناسند و مذهب شیعه هیچگاه در دستگاه مذاهب رسمی اسلام جائی نداشته است. در ایران همچنان از جانب حوزه های دینی شیعه به جانشینان تاریخی پیامبر اسلام مانند ابوبکر ،عثمان و عمر بطور کتبی وشفاهی توهین می شود و هیچگاه آنها به سلسله مراتب جانشینی خلفای راشدین بعد از حضرت محمد رضایت نخواهند داد. </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><a href="http://www.iran-emrooz.net/index.php?/politic/more/25724/%20" target="_blank"><span style="color: #0033cc; font-family: Tahoma;"><strong>تاریخ اپورتونیست شیعه ایرانی به روایت مصاحبه منتشرنشده هوشنگ امیراحمدی با خبرگزاری فارس! </strong></span></a></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>«اجازه بدهید یک مثال دیگر از تاریخ خودمان بزنم. میگویند وقتی مغولها حمله خونین و ویرانگر خود علیه ایران را شروع کردند، خواجه نصیرالدین طوسی مانده بود که چه باید کرد. ایشان میدانست که ایران را توان مقابله با این قوم وحشی نیست. از نگاه خواجه یک راه بیشتر نمانده بود: سازش و استفاده از قدرت مغول در جهت منافع ایران. بدنبال این فکر، ایشان به هلاکو خان پیشنهاد داد که از ایشان برای اداره امور استفاده کند. خان مغول هم که از کشور داری چیزی نمیدانست، این پیشنهاد را پذیرفت و خواجه شد مرد قدرتمند دربار جدید. در این زمان مملکت هنوز در دست خلفای عباسی بود و خواجه دیده بود که این عربها چه بلائی به سر ایران میاوردند. </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>این بود که خواجه بفکر افتاد که از قدرت مغولها برای بر انداختن خلفای عباسی استفاده کند و این کار را هم کرد و تا آنجا پیش رفت که پایتخت آنها در بغداد را هم به تصرف مغولها در آورد. در واقع خواجه برای از بین بردن ظلم عباسیان از قدرت مغولها استفاده کرد – یعنی ما از ظلم عربها به مغولها پناه بردیم! از امام خمینی نقل کردهاند که گفته خواجه نمیخواست وزیر هلاکو خان بشود بلکه میخواست از قدرت او برای منافع ایران و علیه عربها استفاده کند که کرد. </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>در واقع بعد از حمله مغول و پایان کار خلفای عباسی، شیعه هم در ایران بسرعت رشد کرد!« </strong></span></span></span></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 200%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: Tahoma;"><strong>اگر خامنه ائی از اعراب سنی دعوت به وحدت باشیعه می کند تها بخاطر این است که اعراب از پیشروی امپراتوری شیعه که سعی می نماید سلاح اتمی را نیز تصاحب نماید به وحشت در آمده است و ترجیه می دهد با امریکا و اسرائیل به اتحاد برسد تا موجودیت دینی و ملی اعراب تامین گردد. در سی ودو ساله گذشته که خمینی با آغازاعلام برائت از مشرکین یعنی رهبران عربستان به خونریزی های بیشماری انجامیده است ،رهبران جمهوری اسلامی هیچگاه نتوانسته اند رضایت اعراب را برای اتحاد با خود جلب نمایند چرا که جمهوری اسلامی خواهان تسلط بی قید و شرط برتمام منطقه خاومیانه عربی وجهان اسلام است وخامنه ای خود را ولی امر مسلمین جهان می نامد واین در حالیست که اهل سنت خامنه ای را بعنوان رهبر خود نمی پذیرند! </strong></span></span></span></div></td></tr>
<tr style="mso-yfti-irow: 1; mso-yfti-lastrow: yes;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #f0f0f0; border-left: #f0f0f0; border-right: #f0f0f0; border-top: #f0f0f0; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><strong></strong></div><h2 align="left" dir="rtl" style="direction: rtl; line-height: 160%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span dir="rtl"></span><span dir="rtl"></span><span dir="rtl"></span><span style="color: #0099ff; font-family: Tahoma; font-size: small;"> نویسنده : ناصر مستشار</span></h2></td></tr>
</tbody></table></div></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-12405205523566832152010-12-19T21:48:00.000+03:302010-12-19T21:48:22.696+03:30حضور سنگين نيروهای پليس در میادین اصلی تهران همزمان با آغاز حذف يارانه ها<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQ5MQxtyEMI/AAAAAAAABUo/xwYAHQNp_Zo/s1600/4FC7AAE3-A5AC-4019-A8AA-1D92D2136B7A_w527_s.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" n4="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQ5MQxtyEMI/AAAAAAAABUo/xwYAHQNp_Zo/s400/4FC7AAE3-A5AC-4019-A8AA-1D92D2136B7A_w527_s.jpg" width="400" /></a></div><strong><span style="font-size: large;">گزارش های رسيده از ايران حاکی است که همزمان با آغاز حذف يارانه ها در ايران، نيروهای پليس در خيابان های تهران مستقر شده و تا شب گذشته صف های طولانی در مقابل پمپ بنزين ها تشکيل شده بود. همزمان جزئيات قيمت های جديد برق، گاز، آب، آرد و سوخت هواپيما اعلام شده است.<br />
<br />
بر اساس گزارش خبرگزاری آسوشيتدپرس و سايت های خبری ايران، گروه های متعدد پليس در مناطق اصلی تهران مستقر شده اند و آن گونه که سايت «کلمه» نزديک به مخالفان دولت اعلام کرده است، نيروهای پليس و ماموران لباس شخصی به طور ويژه در کنار پمپ بنزين ها حضور پررنگی دارند.<br />
</span></strong><br />
<div class="line_quotation"><div class="line_headline"><strong><span style="color: red; font-size: large;">بیشتر بخوانید:</span></strong></div><div class="line_content"><ul><li><a href=""><strong><span style="color: red; font-size: large;">قيمت های جديد حامل های انرژی اعلام شد؛ بنزين آزاد ليتری ۷۰۰ تومان</span></strong></a><strong><span style="color: red; font-size: large;"> </span></strong></li>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><li><a href=""><strong><span style="color: red; font-size: large;">احمدینژاد: هدفمند سازی یارانهها از روز یکشنبه اجرا میشود</span></strong></a><strong><span style="font-size: large;"> </span></strong></li>
</ul></div></div><strong><span style="font-size: large;">دولت محمود احمدی نژاد نگران است که افزايش قيمت بنزين مانند سال ۱۳۸۶، به ناآرامی ها در پايتخت دامن بزند. در اين سال، معترضان خشمگين در واکنش به سهميه بندی بنزين چندين پمپ بنزين را به آتش کشيدند.<br />
<br />
خبرگزاری آسوشيتدپرس به نقل از شاهدان عينی در تهران گزارش داده است نيروهای پليس در ميادين و خيابان های اصلی پايتخت از جمله ميدان انقلاب، صادقيه، وليعصر و همچنين اطراف تهران حضور سنگينی دارند.<br />
<br />
اين خبرگزاری اوضاع تهران تا صبح روز يکشنبه را آرام گزارش کرده است.<br />
<br />
محمود احمدی نژاد، رييس جمهور اسلامی ايران، شنبه شب در يک برنامه زنده تلويزيونی اعلام کرد که از روز يکشنبه قانون هدفمند کردن يارانه ها به مرحله اجرا در می آيد. <br />
<br />
به دنبال اظهارات وی، ستاد هدفمندی يارانه ها با انتشار اطلاعيه شماره دو، از تعيين قيمت ۷۰۰ تومان برای بنزين آزاد و ۴۰۰ تومان برای بنزين سهميه ای خبر داد.<br />
<br />
در حال حاضر سهميه بنزين دی ماه برای هر فرد دارای کارت سوخت خودرو ۵۰ ليتر تعيين شده است که نسبت به آذرماه ۱۰ ليتر کاهش يافته است.<br />
<br />
ستاد هدفمندی يارانه ها همچنين قيمت هر ليتر گازوئيل سهميه ای را ۱۵۰ تومان و آزاد را ۳۵۰ تومان اعلام کرد.<br />
<br />
به رغم آزاد شدن قیمت بنزین، خبرگزاری ايسنا گزارش داده که حداکثر استفاده از بنزين آزاد ۵۰۰ ليتر در ماه است.<br />
<br />
به دنبال اين تحولات، صف های طولانی در مقابل پمپ بنزين ها تشکيل و هجوم ناگهانی برای خريد بنزين آزاد به قيمت ۱۰۰ تومان آغاز شد که پس از ساعت ۱۲ نيمه شب و با آغاز اجرای قانون هدفمندی يارانه ها از صف خريداران بنزين آزاد کاسته شده است.<br />
<br />
افزايش قيمت کالاهای اساسی<br />
<br />
در همين حال، محمدرضا فرزين، سخنگوی کارگروه تحول اقتصادی، جزئيات قيمت های جديد برق، گاز، آب، آرد و سوخت هواپيما را اعلام کرد.<br />
<br />
به گفته وی، با آغاز قانون هدفمندی يارانه ها ، متوسط قيمت برق ۴۵ تومان، آب ۲۸۳ تومان، گاز خانگی ۷۰ تومان، گندم ۲۵۰ تومان، آرد ۲۹۰ تومان، برق صنايع ۴۰ تومان، برق کشاورزی ۱۴ تومان و سوخت هواپيما ۴۰۰ تومان خواهد بود.<br />
<br />
اين مقام ايرانی همچنين خبر داده است که قيمت گندم در سراسر کشور تک نرخی و با قيمت ۲۵۰ تومان عرضه می شود. قيمت آرد نيز ۲۹۰ تومان اعلام شده است.<br />
<br />
آقای فرزين گفته است که هدفمندی يارانه ها «خوب آغاز شده است» و افزود: «بر اساس گزارش های ارسال شده در پمپ بنزين ها ازدحامی نداريم و ازدحامی در عابر بانک ها نيز برای دريافت يارانه های نقدی گزارش نشده است.»<br />
<br />
خبرگزاری ايلنا به نقل از مقام های وزارت امور اقتصادی و دارايی گزارش داده که با اجرای قانون هدفمندی يارانه ها، قيمت برق، دو و هفت دهم، و قيمت گاز، پنج برابر، شده است.<br />
<br />
از سوی ديگر، مدير عامل اتحاديه سواری کرايه بين شهری خبر داده که مطابق مجوزهای صادره از سوی دولت، نرخ کرايه اتوبوس های ويژه و خودروهای سواری بين شهری ۲۰ درصد، بخش بار ۱۵ درصد، بخش مسافربری ۱۲۵ درصد و خودروهای سواری داخل شهری ۱۰ درصد افزايش خواهد يافت.<br />
<br />
همچنین معاون اقتصادی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ايران گفته است که هشت هزار ميليارد تومان اسکناس برای برداشت يارانه ها تامين شده است.<br />
<br />
حسين قضاوی به خبرگزاری فارس گفته است که «اجرای قانون هدفمندی يارانه ها نقدينگی را افزايش نمی دهد.»<br />
<br />
اثرات حذف يارانه ها<br />
<br />
حذف يارانه بنزين در حالی صورت می گيرد که ايران به دليل چهار دور قطعنامه شورای امنيت سازمان ملل تحت تحريم های بين المللی قرار دارد و محمود احمدی نژاد و دولت وی اعلام کرده اند که ادامه پرداخت يارانه ها به کالاهای اساسی برای طولانی مدت امکان پذير نيست.<br />
<br />
دولت جمهوری اسلامی می گويد که سالانه ۱۰۰ ميليارد دلار صرف پرداخت يارانه ها می شود و با واقعی کردن قيمت ها بخشی از هزينه ها به مصرف کنندگان پرداخت شده و بقيه آن صرف سرمايه گذاری خواهد شد.<br />
<br />
بر اساس اعلام دولت دهم، در حال حاضر ۱۵ ميليارد دلار به حساب های ۲۰ ميليون خانوار واريز شده است که به ازای هر نفر ۸۱ هزار تومان برای دو ماه است و افرادی که پول به حساب آنها واريز شده می توانند از روز يکشنبه پول خود را برداشت کنند.<br />
<br />
آقای احمدی نژاد در مصاحبه تلويزيونی خود گفته است که وضعيت مردم از روز اول اجرای قانون هدفمندی يارانه ها بهبود خواهد يافت. <br />
<br />
اين در حالی است که کارشناسان اقتصادی در ماه های اخير بارها هشدار داده اند که حذف يارانه ها و افزايش نقدينگی ناشی از واريز پول به حساب مردم، منجر به افزايش شديد تورم خواهد شد و اقشار کم در آمد و طبقه متوسط را تحت فشار زيادی قرار می دهد.<br />
<br />
داريوش قنبری، نماينده ايلام در مجلس شورای اسلامی، به خبرگزاری ايلنا گفته است: «بر اساس آنچه که کارشناسان اقتصادی اعلام کرده اند، نرخ تورم در سال آينده بين ۲۰ تا ۷۰ درصد افزايش خواهد يافت.»<br />
<br />
مرکز پژوهش های مجلس نيز در گزارشی اعلام کرده بود که انتظار می رود با اجرای اين قانون، نرخ تورم به ۴۰ درصد برسد.<br />
<br />
مجلس شورای اسلامی در سال جاری با تصويب لايحه هدفمند کردن يارانه ها، دولت دهم را موظف به اجرای اين قانون از نيمه دوم سال کرد ولی دولت احمدی نژاد به دليل نگرانی از پيامدهای اين قانون، هر بار اجرای آن را به تعويق می انداخت.<br />
<br />
در همين حال، ۱۷۵ نماينده از ۲۹۰ نماينده مجلس شورای اسلامی روز یکشنبه در بيانيه ای خواستار حمايت فعالان سياسی، نمايندگان مجلس، آگاهان اقتصادی و رسانهها از هدفمندسازی يارانهها شدند.<br />
<br />
اين نمايندگان از محمود احمدی نژاد و دولت وی برای اجرای اين قانون تشکر کرده اند.</span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-80221270729010031462010-12-17T19:05:00.000+03:302010-12-17T19:05:47.495+03:30عملیات مرگبار انتحاری دامان رژیم اسلامی رانیز گرفته است!<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQuCrxd1rfI/AAAAAAAABUE/CprPj9Kjv44/s1600/15112010668.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><strong><span style="font-size: large;"><img border="0" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQuCrxd1rfI/AAAAAAAABUE/CprPj9Kjv44/s1600/15112010668.jpg" /></span></strong></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQuC0JF81QI/AAAAAAAABUI/EyMtraXVvaE/s1600/15112010653.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><strong><span style="font-size: large;"><img border="0" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQuC0JF81QI/AAAAAAAABUI/EyMtraXVvaE/s1600/15112010653.jpg" /></span></strong></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQuC7AntOwI/AAAAAAAABUM/EDLZvLlfoYk/s1600/14112010648.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><strong><span style="font-size: large;"><img border="0" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQuC7AntOwI/AAAAAAAABUM/EDLZvLlfoYk/s1600/14112010648.jpg" /></span></strong></a></div><div dir="rtl" style="color: #007575; line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">متاسفانه اینک سالهاست که اندیشه ترور انتحاری در میان نیروهای القاعده و دیگر سازمان های بنیاد گرای اسلامی متداول شده است. نیروهای از جان گذشته رژیم اسلامی در زمینه بمب گذاری های انتحاری به سرمشق بسیا ر خطرناکی تبدیل گردیدند که اینک سالهاست اغلب جریانات تروریستی از آن استقبال نموده و آنرا بکار می گیرند تا به اهداف خویش دست یابند! اما اینک اندیشه ضد انسانی ترور انتحاری که از حکومت اسلامی برخاسته است مانند عقرب« کژدم » دامان رژیم اسلامی ایران را نیزفرا گرفته است و هر از چند گاهی جان انسان های بی گناه بسیاری را در ایران می گیرد!بدین خاطررژیم اسلامی ایران بعنوان اولین حکومت الهام بخش در حوزه ترور انتحاری برای جنبش های ارتجاعی و بنیاد گرای اسلامی شناخته شده است . </span></strong></div><strong><br />
<!--..... Abküzung der Referat ..........--><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">عملیات مرگبار انتحاری دامان رژیم اسلامی رانیز گرفته است! </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">هیچگاه نباید فراموش کرد که برای اولین بار ـ مسلک زشت و ضد انسانی عملیات مرگبار انتحاری در جهان را رژیم اسلامی ایران به رهبری آیت الله خمینی تبلیغ و ترویج کرده است! رهبرما آن طفل دوازده ساله ای است که با قلب کوچک خود که ارزشش ازصدها زبان و قلم ما بزرگتر است ، با نارنجک خود را زیر تانک دشمن انداخت و آن را منهدم نمود و خود نیز شربت شهادت نوشید ."(</span></strong><a href="http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=680" target="_blank"><strong><span style="font-size: large;"> امام خمینی </span></strong></a><strong><span style="font-size: large;">) </span></strong></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: red; font-size: large;"><strong>تصویر شهید محمد حسین فهمیده» </strong></span></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">وقتی به عکس جوان هائی که به خود مواد منفجره بسته بودند و بمب گذاری چابهار را در روزهای اخیر انجام دادند دقت می کردم به یاد عکس نو جوان دوازده ساله محمد حسین فهمیده افتادم که او چگونه خودرا به شهادت رساند تا رهبر معنوی اش یعنی آیت الله خمینی راضی شود! </span></strong><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQuB1cwcZxI/AAAAAAAABUA/jHNLuJsNNX4/s1600/aef0a632-9852-48c5-8fe6-2c715abc904c.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><strong><span style="font-size: large;"><img border="0" height="250" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQuB1cwcZxI/AAAAAAAABUA/jHNLuJsNNX4/s320/aef0a632-9852-48c5-8fe6-2c715abc904c.jpg" width="320" /></span></strong></a></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">عملیات انتحاری در جهان فقط در جنگ جهانی دوم توسط خلبانان ژاپنی برای از بین بردن کشتی های جنگی غول پیکر امریکا مورد استفاده قرار گرفته بود وپس از آن دیگر تکرار نگردید تا اینکه انقلاب اسلامی در ایران به ثمر رسید و باردیگر اندیشه شهاد ت طلبی وانتحاری برای پیشرفت اندیشه های آیت الله خمینی در جهان مرسوم گردید! </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">در آستانه انقلاب اسلامی در ایران ـ حکومت اسلامی برای پیشبرد و صدور انقلاب اسلامی به منطقه و جهان ، شدیدا به تبلیغ و ترویج شهادت انتحاری می پرداخت تا نوجوانان احساساتی را به جبهه های جنگ ایران و عراق اعزام دارد. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">درجنگ هشت ساله ایران وعراق ـ فتح کربلا و سپس رسیدن پای نیروهای بسیجی وپاسدار به شهر بیت المقدس به یک رویای بزرگ تبدیل شده بود که خون جوانان احساساتی برای تبلور آن می جوشید!عاقبت نه کربلا فتح شد ونه بیت المقدس ! این روزها تورهای مسافرتی ـ زوار ایرانی را به شهر کربلا اعزام می دارند که گاهی اوقات درسایه جنگ های مذهبی توسط بمب گذاران انتحاری کشته می شوند که این نیز سرمشق زشتی است که از جانب رهبران جمهوری اسلامی برای گروه های ترور در عراق بجای مانده است.اگرترور 185 خلبان عراقی توسط تروریست های اعزامی رژیم اسلامی ایران ثابت گردد ،آنگاه به عمق جنایات رژیم اسلامی در حوزه ترور های انتحاری بیشتر می توان پی برد! </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><a href="http://chalousf.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=65:1389-08-08-04-33-53&catid=3:1389-07-22-14-43-19&Itemid=27" target="_blank"><strong><span style="font-size: large;">شهید فهمیده بهترین الگو برای دانش آموزان است </span></strong></a></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">حکومت اسلامی درطول سالیان دراز همواره از شیوه شهادت طلبی انتحاری برای پیشبرد نیات و اهداف انقلاب اسلامی بهره برداری کرده است تا به منافع امریکا واسرائیل در منطقه صدمه وارد سازد!تاکنون رژیم اسلامی درآرژانتین ، لبنان ،فلسطین، عربستان سعودی و عراق از شیوه ترورانتخاری بهره گرفته است تا منافع کشورهای متخاصم را نابود سازد . </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">متاسفانه اینک سالهاست که اندیشه ترور انتحاری در میان نیروهای القاعده و دیگر سازمان های بنیاد گرای اسلامی متداول شده است. نیروهای از جان گذشته رژیم اسلامی در زمینه بمب گذاری های انتحاری به سرمشق بسیا ر خطرناکی تبدیل گردیدند که اینک سالهاست اغلب جریانات تروریستی از آن استقبال نموده و آنرا بکار می گیرند تا به اهداف خویش دست یابند! اما اینک اندیشه ضد انسانی ترور انتحاری که از حکومت اسلامی برخاسته است مانند عقرب« کژدم » دامان رژیم اسلامی ایران را نیزفرا گرفته است و هر از چند گاهی جان انسان های بی گناه بسیاری را در ایران می گیرد!بدین خاطررژیم اسلامی ایران بعنوان اولین حکومت الهام بخش در حوزه ترور انتحاری برای جنبش های ارتجاعی و بنیاد گرای اسلامی شناخته شده است . </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">انتشار از: <span style="color: blue; font-weight: bold;">فرزان فرامرزی</span> </span></strong></div></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-85909777750422318652010-12-12T20:21:00.000+03:302010-12-12T20:21:07.075+03:30عاشورا تسلیت اما قمه زنی چرا !!<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT8k5R6hJI/AAAAAAAABT4/mQGSdJFdgSE/s1600/ashura.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT8k5R6hJI/AAAAAAAABT4/mQGSdJFdgSE/s400/ashura.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT8Rm4mGPI/AAAAAAAABTw/jV7jpp1XCkw/s1600/CloseBleeding.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" n4="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT8Rm4mGPI/AAAAAAAABTw/jV7jpp1XCkw/s400/CloseBleeding.jpg" width="253" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT8azYVVoI/AAAAAAAABT0/t3KnyTmbxUw/s1600/MIZ10ee0e_ashura5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="316" n4="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT8azYVVoI/AAAAAAAABT0/t3KnyTmbxUw/s400/MIZ10ee0e_ashura5.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT69skz7FI/AAAAAAAABTQ/Q1gXoRJP_aw/s1600/30ashura_l.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="297" n4="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT69skz7FI/AAAAAAAABTQ/Q1gXoRJP_aw/s400/30ashura_l.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT7RJ_9qVI/AAAAAAAABTU/3wHf3fcmwwY/s1600/2001913130940320231_fs.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="302" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT7RJ_9qVI/AAAAAAAABTU/3wHf3fcmwwY/s400/2001913130940320231_fs.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT7YjRHElI/AAAAAAAABTY/piBU9Di_9Wc/s1600/44rdac2%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT7YjRHElI/AAAAAAAABTY/piBU9Di_9Wc/s400/44rdac2%255B1%255D.jpg" width="322" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT7e9Zd6wI/AAAAAAAABTc/E5JzQINcixI/s1600/338%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="288" n4="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT7e9Zd6wI/AAAAAAAABTc/E5JzQINcixI/s400/338%255B1%255D.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT7m25-CZI/AAAAAAAABTg/lXuiEDtc19Q/s1600/2001929273578454278_fs.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="270" n4="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT7m25-CZI/AAAAAAAABTg/lXuiEDtc19Q/s400/2001929273578454278_fs.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT7t_5_SfI/AAAAAAAABTk/Uq6i5AbUz44/s1600/aza1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="243" n4="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT7t_5_SfI/AAAAAAAABTk/Uq6i5AbUz44/s400/aza1.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT72TziM_I/AAAAAAAABTo/Gs5UdsraXB4/s1600/ashura4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="357" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT72TziM_I/AAAAAAAABTo/Gs5UdsraXB4/s400/ashura4.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT8AG85sgI/AAAAAAAABTs/e1lFa4YJZmo/s1600/ashura2-500x260.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="207" n4="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQT8AG85sgI/AAAAAAAABTs/e1lFa4YJZmo/s400/ashura2-500x260.jpg" width="400" /></a></div></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-18372181896855164552010-12-11T17:58:00.000+03:302010-12-11T17:58:24.198+03:30محمد نوری زاد : روز عاشورا ، جنازه ام را بر سرشان می کوبم !<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQOKJCyktiI/AAAAAAAABTI/l84jP45HXNk/s1600/Nourizad-01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" n4="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQOKJCyktiI/AAAAAAAABTI/l84jP45HXNk/s320/Nourizad-01.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQOKcQEAtHI/AAAAAAAABTM/x4APPYqC-yE/s1600/%25D8%25B5%25D8%25A8%25D8%25B1+%25D8%25B3%25D8%25AD%25D8%25B1+%25D9%2586%25D8%25B2%25D8%25AF%25DB%258C%25DA%25A9+%25D8%25A7%25D8%25B3%25D8%25AA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQOKcQEAtHI/AAAAAAAABTM/x4APPYqC-yE/s320/%25D8%25B5%25D8%25A8%25D8%25B1+%25D8%25B3%25D8%25AD%25D8%25B1+%25D9%2586%25D8%25B2%25D8%25AF%25DB%258C%25DA%25A9+%25D8%25A7%25D8%25B3%25D8%25AA.jpg" width="320" /></a></div><strong><span style="font-size: large;"><span style="color: red;">نویسنده این مطلب به قول خودش توفیق این را داشته است که سی دقیقه در راهروی طبقه سوم دادگاه انقلاب در کنار محمد نوری زاد بنشیند.</span>به دلیل ممنوعیت – ملاقات هفتگی ، خانواده وی هیچگونه اطلاعی از او و از هم سلولی اش آقای سید مصطفی تاج زاده ندارند . خدای قادر متعال نویسنده این مطلب را در کنار محمد نوری زاد می نشاند تا او آخرین خبرها را به ما برساند . نویسنده ناشناس ، هرکه هست ، خدایارش . که به همین اندازه ما را از عزیزمان با خبرکرد :</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">اول که دیدمش ، نشناختمش . موهای سرش بلند شده بود . جوری که گویی سه ماهی او رابه آرایشگاه نبرده باشند . پای چپش می لنگید . از شعبه ۲۸بیرون آمده بود . در راهرو جای نشستن نبود . به اتاق منشی رفت تا بریکی از صندلی های اتاق منشی بنشیند . منشی شعبه ۲۸ اجازه نداد . به راهرو برگشت . من به احترامش از جا برخاستم تا به جای من بنشیند . قبول نکرد . اصرار کردم . قبول نکرد . التماسش کردم . قبول نکرد . ایستاد . چهره آرام اما پیروز داشت . گویی از یک جنگ تمام عیار بازآمده بود . جنگی که در آن ، پشت حریفش را به خاک برده بود ، جوان سربازی که او را از زندان اوین به دادگاه آورده بود ، تقلا کرد تا شاید جایی برای نشستن نوری زاد پیدا کند . راهرو ، از همیشه شلوغ تر بود . عده ای از متهمین را با دستبند و پابند آورده بودند . صندلی ها اشغال بود ، سینه کش دیوار نیز جای برای نشستن نداشت . تا این که بخت یار شد و نفر پهلوی دستی مرا صدا زدند . مثل فنر از جا جست و رفت . اینجا بود که کنار کشیدم و به نوری زاد اشاره کردم در کنار من بنشیند . نشست .<span style="color: red;"> پرسیدم :</span></span></strong><br />
<strong><span style="color: red; font-size: large;">- مرا می شناسید ؟</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">گفت :</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">- چهره نورانی شما برایم آشناست . اگر اسم شریف شما بخاطرم نیست مرا ببخشایید . درست همینطور کتابی صحبت کرد . “ببخشایید” . انگار یک متن ادبی ویراستاری شده را با صدای گرمش می خواند . همان صدای گرمی که در سایت شخصی اش هست و با خدا مناجات کرده است . ” نجواهای محمد نوری زاد در زندان ” . همان صدایی که گاه با بغض و هق هق کلماتی که در گلو می مانند و شکسته و ترک خورده به گوش می رسند ، همراه است :</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">- <span style="color: red;">خدایا ، درکنار سلول انفرادی من ، جوانی سخت ناله می کند و از تو طلب مرگ می کند . کف دستم را بر دیوار مشترکمان می گذارم و آیه ای از قرآن تو را برای او می خوانم . ” الحمدالله الذی اذهب عنی الحزن ان ربنا لغفور شکور . عجبا که جوان آرام می گیرد .”</span></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">من نجواها را با صدای حزن آلود نوری زاد بارها شنیده و بارها با او گریسته ام . با او به بالای ابرها سفر کرده ام . و با او در سلول تنگ انفرادی زانو به زانو نشسته ام . خدا خواست در بیداری نیز در کنار او بنشینم و چند کلمه ای از او بشنوم . <span style="color: red;">صحبت کردن من و او جایز<br />
نبود . یعنی ما اجازه نداشتیم با هم صحبت کنیم . حتی سربازی که او را آورده بود ، دوبار به<br />
نوری زاد تذکر داد که صحبت نکند . اما شلوغی راهرو و رفت و آمد متهمین وسربازها و خانواده هایی که به احتمال ملاقات بستگان خویش آمده بودند ، این امکان را فراهم آورد که نوری زاد نجوا گونه با من صحبت کند .</span> شاید من که در کنار او بودم ، به زور می شنیدم او چه می گوید . هیچوقت یادم نمی رود . وقتی دانست من دانشجو هستم ، روز شانزدهم آذر را به من تبریک گفت . آن روز ، شانزدهم آذر بود . من سراپا گوش بودم و او مسلسل گون ، هرچه را برخودش گذشته بود برای من گفت . از من خواست تا شنیده هایم را به اطلاع دیگران برسانم . و تأکید کرد : “یک مطلبی از گفته های من تنظیم کن و به سایت شخصی من بده . منصف باش و چیزی از خودت بر آن اضافه نکن و روح سخنان مرا تغییر نده . ” گفتم : چشم.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">و نوری زاد ادامه داد :</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">چند هفته پیش ، در یک دادگاه سه دقیقه ای مرا بخاطر توهین به مأموران وزارت اطلاعات مجرم دانستند . بازپرس عجول ، طی دو سوال سرو ته قضیه را به هم آورد و پرونده ای برای من تشکیل داد . ظاهراً در نامه ای به رهبری ، من نوشته بودم که مأموران وزارت اطلاعات ، با متهمین بازداشت شده برخوردهای تند همراه با ضرب و شتم دارند و به آنها ناسزا می گویند . من در پاسخ به سوأل اول این بازپرس عجول نوشتم : وقتی مأموران وزارت اطلاعات ، کله حمزه کرمی و عبداله مؤمنی را در کاسه مستراح فرو می کنند و خود مرا – محمد نوری زاد را – می زنند و غلیظ ترین فحش های رکیک را بر زبان می آورند ، چرا نباید به این رویه زشت و هیولاگون اعتراض کنم ؟ خلاصه در آن سه دقیقه ، بازپرس عجول مرا مجرم دانست و پرونده ای را که مأمور تشکیل آن بود ، تشکیل داد . مگر او ، و گنده تر از او ، می توانند به شکایت وزارت اطلاعات توجهی نکنند و بگویند این شما هستید که مقصرید؟بازپرس بی نوا باید زندگی کند . او که قرار نیست به زحمت بیفتد . گور پدر عدالت و انصاف و کسی که از دستگاه قضایی طالب حق و حقیقت است . من بعد از این بازپرسی خنده دار، نامه ای نوشتم به رئیس قوه قضاییه و از مأموران خاطی وزارت اطلاعات شکایت کردم . نامه ام صریح بود . طوری که دو نفر ، یکی از اطلاعات ، و یکی هم از دادستانی مرا خواستند . مرد اطلاعاتی که خودش را ” نوروزی ” می نامید ، مودب بود اما مرا فریب خورده می دانست . جوابش را دادم . دومی می خواست بداند که من کی و کجا از مأموران اطلاعات کتک خورده ام و ناسزا شنیده ام و شکایت کرده ام . می گفت با یک واسطه از طرف خود آقای لاریجانی آمده . اسمش را پرسیدم . نگفت . شاید آقای لاریجانی می خواسته بداند این ” کله در مستراح فرو کردن ها ” در دوره او بوده . همین که فهمید به دوره پیش از او مربوط است ، فتیله عدالتش پایین کشیده شده و خیالش راحت شده است . <span style="color: red;">تا این که دیروز پانزده آذر ، مرا به همین شعبه ۲۸ آوردند پیش قاضی مقیسه . در همان یکی دو جمله اول دانستم قاضی بی ادبی است . زانوی پای من درد<br />
می کند . مثل شعبان بی مخ ها داد زد : لنگت را جمع کن . به او گفتم : قاضی باید با ادب باشد . من پایم درد می کند . گفت : پس دراز بکش . در اتاق سه نفر بودیم . من و مقیسه و منشی که گفته های مقیسه را می نوشت . مقیسه یک روحانی فربه است . شروع کرد به خواندن پرونده من در همان جلسه . به او گفتم : یک قاضی باید متن پرونده را قبلاً خوانده باشد . گفت :سرمان شلوغ است . نمی رسیم . گفت : تو باید ثابت کنی این حرف هایی را که درباره مأموران وزارت زده ای!</span></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">راستش من ته این دادگاه نمایشی را می دانستم چیست . مگر این فردی که اسمش را قاضی گذارده دستگاه اطلاعات را رها می کرد و برحق من انگشت می نهاد ؟ هرگز . و چون دادگاه را به شدت نمایشی یافتم ، به مقیسه گفتم : من ، نه شما را و نه این دادگاه را قبول ندارم . مقیسه به منشی اش گفت : بنویس من نه تو را نه این دادگاه را قبول ندارم . و منشی نوشت . داشتند سندهای لازم را علیه من کامل می کردند . مقیسه روکرد به من و گفت : اگر ثابت نکنی می دهم شلاقت بزنند . حکم زندان برایت می برم . گفتم : من تو را و نه دادگاهت را به رسمیت نمی شناسم . گفت : حسابت را می رسم . گفتم : تو مرعوب وزارت اطلاعاتی . من تو را قبول ندارم . مقیسه به منشی اش گفت : بنویس تو مأمور وزارت اطلاعاتی من تو را قبول ندارم . و منشی نوشت .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"><span style="color: red;">مقیسه گفت : بدبخت می دانی با خودت چه می کنی ؟</span> گفتم : هرچه در توان داری بکار بگیر . یک سال . ده سال . بیست سال . حبس ابد . تو با هر رأیی که می دهی آتش جهنمت را شعله ورتر می کنی . <span style="color: red;">مقیسه به تنگ آمد و گفت : حالی ات می کنم مزدور اجنبی . گم شو بیرون . به او گفتم : من مزدی اگر گرفته ام از جمهوری اسلامی بوده . کارمند جهادسازندگی بوده ام . کارم مشخص بوده . تو چه ؟ که بر مسند علی نشسته ای و با عدالت شوخی می کنی ! منشی به مقیسه گفت : بنویسم ؟ مقیسه به او گفت : نه ، ولش کن . مریض است . نمی بینی ؟ به مقیسه گفتم : مریض خودتی . کدام مریض ، مریض تر از کسی که بر سر حق و عدالت کلاه<br />
می گذارد ؟</span> از اتاق بیرون آمدم . مرا به اوین بازگرداندند و امروز باز به شعبه ۲۸ آوردند . وارد اتاق مقیسه که شدم ، علاوه برخود او و منشی اش ، یک خانم ( نماینده دادستان ) و مردی که بعداً فهمیدم محض احتیاط آورده اند تا من با مقیسه دست به یقه نشوم هم بودند . مقیسه سر ضرب شروع کرد و بدون بسم الله و رسمیت جلسه از من پرسید : به چند سال محکوم شده ای؟ خواستم چیزی نگویم ، اما گفتم : در پرونده من هست . گفت : در این پرونده نیست . گفتم : از دستگاه کامپیوتر دادگاه سوأل می کردید مشخص می کرد . گفت : حالا تو بگو . گفتم : سه سال و نیم . گفت : تو نوشته ای که مأموران اطلاعات کله متهمین را در کاسه توالت فرو<br />
می کنند . باید این را ثابت کنی . می دانستم بازی شروع شده است وصحنه با حضور نماینده دادستان کامل است . گفتم : من نه شما را و نه این دادگاه را به رسمیت نمی شناسم . مقیسه به منشی اش گفت : بنویس می گوید من نه تو را و نه این دادگاه را به رسمیت نمی شناسم . مقیسه گفت : تو نوشته ای با حمزه کرمی و عبدالله مومنی این کار را کرده اند . من این دونفر را<br />
می آورم اینجا اگر گفتند با ما این کار را نکرده اند چه ؟ گفتم : اگر معلوم شد مأموران وزارت اطلاعات مقصرند چه ؟ شما آدمی هستی که برعلیه آنها رأی بدهی ! نیستی . به همین دلیل من کوچکترین ارزشی برای این دادگاه قائل نیستم .مقیسه به نماینده دادستان گفت : تا کیفرخواست مرا بخواند . آن خانم ، در دو جمله مرا مستحق مجازات دانست . درست همان نقشه ای که از پیش مشخص بود . گفتم : خانم محترم ، ضمن احترام به شما و چادر شما ، من این دادگاه و این قاضی را قبول ندارم . مقیسه گفت : چرا؟ گفتم : بخاطر این که شما فرسنگ ها از عدالت فاصله داری . مقیسه به منشی اش گفت : بنویس تو فرسنگ ها از عدالت فاصله داری . مقیسه به من گفت : من بزرگترهای تو را به طناب اعدام سپرده ام . از سال ۶۰ تا الآن دارم قضاوت می کنم . گفتم : جهنمت را در همین دنیا خواهی دید . گفت :بدبخت ،من خودم رادرمرکز بهشت می بینم . گفتم : اگر این را هم نگویی شب ها چطور از عذاب وفشاروجدان بخوابی . تازه اگر وجدانی برایت مانده باشد . گفت : اگر ثابت نکنی این حرفها را ، می دانم با تو چه کنم . <span style="color: red;">گفتم : قبولت ندارم . بویی از عدالت نبرده ای . گفت : باشد . پس من بر اساس همین پرونده ( پرونده دو سوالی وسه دقیقه ای که در آن حمزه کرمی و عبدالله مومنی اشاره کرده بودم . وسرهای فرو شده آنها در مستراح و فحش ها و ناسزاها)رأی صادر می کنم . گفتم : بروم ؟ گفت : باش تا حکم به تو ابلاغ شود .</span></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">صحبت های نوری زاد به اینجا که رسید ، او را به داخل صدا زدند <span style="color: red;">. رفت و ده ثانیه بعد برگشت . از کنار من عبور کرد ، به احترامش از جا بلند شدم . توقفی کرد و گفت : “دوسال حبس برید . به مقیسه گفتم بنویس سی سال !”</span> نوری زاد با سرباز همراهش و مأمور دیگری که درجه بالاتری داشت ، درطول راهرو رفت و به طرفی پیچید . من بلافاصله کاغذ و قلم در آوردم و هرچه را که از او شنیده بودم ، نوشتم تا فراموشم نشود . نوری زاد در آن نجوای نیم ساعته ، به اندازه یک ساعت مطلب فشرده به من گفت . چیزهای دیگری هم از او شنیدم که بد نیست آنها راهم متذکر بشوم . پیش از آن که از صندلی ای خالی شود و او درکنار من بنشیند ، یکی از وکلای سرشناس آمد و با دیدن نوری زاد که ایستاده بود ، با او خوش و بش کرد . شنیدم که نوری زاد به گفت : آقای وکیل ، میدانم که کار شما نیست اما برای زندان انفرادی بازداشت شدگان یک فکری بکنید . من اطمینان دارم اگر همین آقای مقیسه را یک روز ، حتی تفریحی به سلول انفرادی بیندازند ، می آید و یک روز را بیست روز محاسبه می کند . چرا باید یک روز در سلول انفرادی ، که با هزار جور هول و هراس همراه است ، معادل یک روز بند عمومی محاسب شود ؟ دربند عمومی، جمعیت زیادی هست . در سلول انفرادی هیچیک از اینها که نیست ، نگرانی و اضطراب و هول و هراس هم هست . وکیل با شنیدن این سخنان ، پا به پا شد و گفت : آقای نوری زاد ، اینها به ما مربوط نیست . باید مجلس روی این موضوع کارکند . نوری زاد انگار که بخواهد تیری درتاریکی انداخته باشد . به او گفت : برای همین موضوع ، بسترسازی کنید . در محافل ، درهرکجا که بحثی قضایی هست ، این مهم را مطرح کنید . اگر یک روز انفرادی معادل ده روز محاسبه شود ، بسیاری از زندانیان امروز ، آزاد می شوند .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">یک نکته دیگر هم از نوری زاد شنیدم که بسیار به دلم نشست . نوری زاد ایستاده بود که یکی از زندانیان سیاسی جلو رفت و اورا درآغوش گرفت و بوسید و حال آقای تاج زاده را از نوری زاد پرسید . نوری زاد دست به شانه اوگذاشت و گفت : ” همینقدر بگویم که من تاج زاده را ندیده بودم . علیه اومطالب انتقادی زیادی نوشته بودم . رفتارو گفتار تند او را نمی پسندیدم .اما اکنون که چندماهی است با اوهمنشین شده ام ، اورامردی منطقی ، مسلمان ، خیراندیش میدانم . تاج زاده بسیارپاک است . در مسایل سیاسی آگاه وکارشناس است . همه اینها به کنار، پیشنماز من است درنمازجماعت.</span></strong><br />
<strong><span style="color: blue; font-size: large;">نوری زاد رابه اوین برگرداندند . اماآخرین سخنان اودرگوشم مانده است . قاطع و تردیدناپذیر :</span></strong><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQOJ77YaZMI/AAAAAAAABTE/8DzhHlkV4w0/s1600/72-36E14991-26EA-48A3-80AA-916098072789_w527_s.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" n4="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQOJ77YaZMI/AAAAAAAABTE/8DzhHlkV4w0/s320/72-36E14991-26EA-48A3-80AA-916098072789_w527_s.jpg" width="320" /></a></div><strong><span style="color: red; font-size: large;">” من از روز بیست آذربه اعتصاب غذای خشک دست خواهم زد. دراعتراض به قانونی که نیست .عدالتی که نیست وظلمی که هست .علت این که از روز بیستم (شنبه)رابرای شروع اعتصاب انتخاب کرده ام این است که می خواهم درست روزعاشورا ، جنازه ام رابر سر اینها بکوبم .”</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">این تابلو راشما مجسم کنید : یک راهر ، ویک مرد در میان دومأمور می لنگد و پیش<br />
می رود . آیا او به سوی مرگ می رود ؟ خدایا درعاشورای توچه نهفته است ؟</span></strong><br />
<strong><span style="color: red; font-size: large;">نوری زاد یک تقاضا نیز داشت :</span></strong><br />
<strong><span style="color: red; font-size: large;">” بهمه بگو حلالم کنند . مخصوصاً به خانواده ام . به همسر و فرزندانم . که بسیار آزردمشان .</span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-24457558585284854912010-12-10T17:23:00.000+03:302010-12-10T17:23:48.159+03:30دیده بان حقوق بشر: به سرکوب دانشجویان پایان دهید<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQIwfwu-lcI/AAAAAAAABS8/yR_KnH58dhE/s1600/Diktatorha.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQIwfwu-lcI/AAAAAAAABS8/yR_KnH58dhE/s320/Diktatorha.jpg" width="250" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQIw2gdBiRI/AAAAAAAABTA/jtcM_Kmz9Ec/s1600/%25D8%25AA%25D9%2588+%25D8%25A7%25DA%25AF%25D8%25B1+%25D8%25A8%25D8%25B1%25D8%25AE%25DB%258C%25D8%25B2%25DB%258C.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="126" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQIw2gdBiRI/AAAAAAAABTA/jtcM_Kmz9Ec/s320/%25D8%25AA%25D9%2588+%25D8%25A7%25DA%25AF%25D8%25B1+%25D8%25A8%25D8%25B1%25D8%25AE%25DB%258C%25D8%25B2%25DB%258C.jpg" width="320" /></a></div><strong><span style="font-size: large;">روز گذشته سازمان دیده بان حقوق بشر اعلام کرد که همزمان با برگزاری مراسم بزرگداشت روز دانشجو سراسر کشور تعداد زیادی از دانشجویان در زندان به سر می برند و تعدادی دیگر از ادامه تحصیلات به دلیل فعالیتهای سیاسی و یا اعتقادات مذهبی خود محروم شده اند. تعداد زیادی از افرادی که دربند می باشند مقامات عالیرتبه تشکلهای منتقد دانشجویی می باشند.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">هدف قرار دادن دانشگاه های ایران توسط دولت جهت تحکیم قدرت و سرکوب مخالفت اخیرا رو به افزایش یافته است. در طی سال ۲۰۰۵، دولت محمود احمدی نژاد برنامه ای پیاده کرده است تا مخالفت در دانشگاه ها را خنثی نموده و سیستم تحصیلاتی کشور را اسلامی تر کند. اقدامات این کمپین که توسط وزارتهای آموزش و پرورش، علوم، و اطلاعات برنامه ریزی شده شامل بازداشت تعدادی از دانشجویان، محرومیت دانشجویانی که فعالیت سیاسی می کنند و یا اعضای جامعه بهاییان می باشند از ادامه تحصیل، استفاده از کمیته های انضباطی جهت تحت نظر قرار دادن، تعلیق و یا اخراج دانشجویان، افزایش حضور گروه های طرفدار دولت وابسته به بسیجیان، و محدود کردن فعالیتهای جنبش دانشجویی می باشد.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">جو استورک معاون بخش خاورمیانه دیده بان حقوق بشر اظهار داشت: «دولت ایران تحت پوشش اقدام علیه امنیت کشور و فریب خوردن توسط «عوامل بیگانه» فعالین دانشجویی را متهم می کند تا به کمپین خود جهت حذف جنبش دانشجویی و فشار بر آزادی تحصیل بپردازد». وی افزود: «با وجود افزایش این فشارها دانشجویان همچنین در خط مقدم مبارزه جهت کسب آزادیهای بیشتر هم در عرصه دانشگاه ها و هم در کل جامعه هستند».</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">دوره اخیر بازداشت سران جنبش دانشجویی اوایل ماه گذشته صورت گرفت هنگامی که نیروهای امنیتی و اطلاعاتی چهار عضو دفتر اتحادیه دانشجویی تحکیم وحدت (دفتر تحکیم وحدت) را بازداشت کردند. دفتر تحکیم وحدت یکی از مهمترین تشکلهای دانشجویی در کشور محسوب می شود.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">روز دانشجو همزمان با سالروز قتل سه دانشجوی دانشگاه تهران توسط نیروهای امنیتی دولت شاه به تاریخ ایرانی ۱۶ آذر یا ۷ دسامبر ۱۹۵۳ می باشد. طی روز دانشجوی سال گذشته، تجمعاتی در سراسر دانشگاه های کشور بروز یافت که در آنان تعداد زیادی از دانشجویان نارضایتی خود را نسبت به انتخابات بحث برانگیز ژوئن ۲۰۰۹ ابراز کردند.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">مقامات تعدادی از معترضان را دستگیر کردند از جمله آنان مجید توکلی دانشجوی دانشگاه امیر کبیر و عضو انجمن اسلامی دانشجویان بود که در طی سخنرانی از دولت انتقاد نمود. دادگاه انقلاب جمهوری اسلامی توکلی را به هشت سال و نیم زندان در رابطه با اتهامات متفاوت امنیتی از جمله «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، و «توهین به مقام رهبری و رئیس جمهوری» محکوم کرد. توکلی در حال حاضر در زندان اوین به سر می برد.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">بنا به منابع نزدیک دفتر تحکیم وحدت، تا ماه نوامبر ۲۰۱۰ بیشتر از ۷۰ دانشجو در سراسر کشور به دلیل فعالیتهای سیاسی و یا وابستگی خود به تشکلهای دانشجویی که توسط دولت غیر قانونی اعلام شده اند دربند بودند.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">در روز ۵ نوامبر ۲۰۱۰ هشت مامور امنیتی وارد خانه پدری علی قلی زاده در شهر مشهد شده و او را بدون حکم دادگاه و برخلاف قوانین کشور بازداشت کردند. دو روز بعد، مامورین لباس شخصی متعلق به وزارت اطلاعات علی رضا کیانی را جلوی دانشگاه مازندران دستگیر نمودند. در همان روز، مقامات محسن برزگر را در شهر بابل و محمد حیدرزاده را در شهرکرد مستقر در غرب کشور بازداشت کردند. مقامات این چهار فعال را به زندان اوین در تهران منتقل کردند، اما در اواخر ماه نوامبر و اوایل دسامبر قلی زاده، کیانی، و حیدرزاده را آزاد نمودند. برزگر همچنین در بند ۲۴۰ زندان اوین به سر می برد و مقامات او را از دسترسی به وکیل و خانواده اش محروم ساخته اند.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">طی بیانیه ای که در روز ۸ نوامبر انشار یافت، دفتر تحکیم وحدت مقامات دولتی را متهم به هدف قرار دادن این چهار عضو کرده و ادعا نمود که دلیل اصلی این بازداشتها انتخاب آنان به عنوان عضو شورای مرکزی این تشکل بوده است. چند منبع نزدیک به دفتر تحکیم به سازمان دیده بان حقوق بشر گفتند که مقامات این دانشجویان را اندکی پیش از اعلام رسمی نتایج انتخابات سالیانه این گروه بازداشت کردند. امسال این انتخابات به دلیل عدم امنیت از طریق انیترنت برگزار گردید.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">در روز ۳۱ اکتبر رجانیوز، یک سایت فارسی زبانی که نزدیک به وزارت اطلاعات شمرده می شود، به «غیرقانونی بودن» دفتر تحکیم تاکید نمود و طی مقاله ای چند عضو این گروه را متهم به اربتاط با حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) و سازمان مجاهدین خلق کرد. دولت ایران هر دو حزب را به عنوان گروه های تروریستی می شناسد. دفتر تحکیم وحدت و تعدادی از سایتهای فارسی زبان وابسته به گروه های دیگر جنبش دانشجویی این اتهامات را رد کرده و ادعا نموند که این بازداشتها نشانگر کمپین جدیدی از سوی دولت جهت سیاه نمایی جنبش دانشجویی و سرکوب مخالفان می باشد.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">در سال ۲۰۰۹ وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اعلام کرد که فعالیت دفتر تحکیم وحدت غیرقانونی می باشد. طی عملیات سرکوب کننده گسترده ای که بعد از انتخابات بحث برانگیز ژوئن ۲۰۰۹ صورت گرفت نیروهای امنیتی بیش از ۲۰۰ دانشجو از جمله تعدادی از مقامات عالیرتبه دفتر تحکیم وحدت را بازداشت کردند. تعداد چشمگیری از این بازداشتها در ماه نوامبر و اوایل ماه دسامبر ۲۰۰۹ رخ داد. این عملیات ماه ها بعد از حمله نیروهای امنیتی به کوی دانشگاه تهران که منجر به قتل چند دانشجو شد و چند هفته قبل از برگزاری بزرگداشت روز دانشجو صورت گرفت.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">مامورین تعداد زیادی از دانشجویان را هفته ها و بدون اجازه ارتباط برقرار کردن با دنیای بیرون و پیش از اینکه مقامات قضایی کیفرخواستهای آنها را صادر کنند و یا وکلا امکان بررسی پرونده موکلین خود را داشته باشند در زندان نگه داشتند. بعضی از بازداشت شدگان نیز ادعا کردند که مامورین امنیتی و اطلاعاتی تحت شکنجه آنها را وادار به اعتراف نسبت به جرمهایی که مرتکب آنها نشده بودند نمودند. قوه قضاییه این دانشجویان را در دادگاه های غیر علنی انقلاب محاکمه کرد.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">بهاره هدایت و میلاد اسدی دو عضو دیگر دفتر تحکیم وحدت هستند که در سال ۲۰۰۹ بازداشت شدند. آنها هم اکنون در زندان اوین به سر می برند. هدایت اولین دبیر کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت و اولین (و تاکنون تنها) زن برگزیده کمیته مرکزی سازمان ملی دانشجویان بود. مقامات او را در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۰۹ دستگیر و متهم به جرایم متعدد علیه امنیت ملی شامل «تبلیغ علیه نظام»، «شرکت در تجمع های غیرقانونی»، و «توهین به رئیس جمهور» کردند. بهاره هدایت در ماه مه سال ۲۰۱۰ توسط دادگاه انقلاب کشور به نه سال و نیم زندان محکوم شد. نیروهای امنیتی اسدی را در روز ۳۰ نوامبر ۲۰۰۹ بازداشت کردند. قاضی مغیثه قاضی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب او را به هفت سال زندان به دلیل جرمهای مشابه امنیتی محکوم نمود.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">دولت محمود احمدی نژاد همچنین گروه های دانشجویی دیگری و نیز اعضای این تشکلها را از جمله سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی ادوار تحکیم وحدت (ادوار تحکیم وحدت) و شورای دفاع از حق تحصیل هدف قرار داده است. تعدادی از شورای مرکزی ادوار تحکیم وحدت از جمله احمد زیدآبادی، عبدالله مومنی،علی ملیحی، علی جمالی، و نیز حسن اسدی زیدآبادی در حال حاضر در زندان اوین به سر می برند. نیروهای امنیتی احمد زیدآبادی و مومنی دبیر کل و سخنگوی این سازمان را طی اعتراضات انتخاباتی سال گذشته دستگیر نمودند. احمد زیداآبادی، مومنی، و ملیحی هم اکنون جمعا ۱۴ سال و ۱۱ ماه محکومیت را در ارتباط با اتهامات امنتیی مانند «شرکت در تجمع های غیرقانونی»، «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به رئیس جمهور» سپری می کنند.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">در ماه سپتامبر ۲۰۰۹ مومنی نامه سرگشاده ای به آیت الله سید علی خامنه ای رهبر جمهری اسلامی ارسال نمود که در آن جزئیات بدرفتاری و شکنجه هایی که توسط زندانبانان تحمل کرده بود درج شده بود. مومنی از سران معترضان دانشجویی ژوئیه سال ۱۹۹۹ است.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">ضیاء نبوی، از تاسیسگران شورای دفاع از حق تحصیل، در حال حاضر حکم ۱۰ ساله خود را در زندان کارون اهواز سپری می کند. مامورین وزارت اطلاعات نبوی را در روز ۱۵ ژوئن ۲۰۰۹ بازداشت کردند، و مقامات قوه قضاییه او را به جرائمی مرتبط به درخطر انداختن امنیت کشور از جمله «ارتباط و همکاری با منافقین» متهم نمودند. مهدیه گلرو، فعال دانشجویی و عضو شورای دفاع از حق تحصیل، از روز ۳ نوامبر سال ۲۰۰۹ در زندان به سر می برد. دادگاه انقلاب در آوریل سال ۲۰۱۰ او را به جرم «اقدام علیه امنیت ملی» محکوم به ۲۸ ماه زندان نمود. یکی از تاسیسگران دیگر شورای ذفاع از حق تحصیل، مجید دری، هم اکنون حکم شش سال خود را در زندان به دلیل فعالیتهای دانشجویی سپری می کند.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">بنا به گزارش جدید کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران دولت محمود احمدی نژاد از سال ۲۰۰۵ بیش از ۲۰۰ دانشجو را مبنی بر عقاید سیاسی و یا مذهبی شان از ادامه تحصیل در دانشگاه ها محروم ساخته است.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">در سال ۲۰۰۸ مقامات نبوی، گلرو، و دری را از ادامه تحصیل محروم ساختند. در واکنش به این اقدام آنها شورای دفاع از حق تحصیل را به وجود آوردند. شورای دفاع از حق تحصیل یکی از گروه های دانشجویی بود که جهت افشاگری و مبارزه با سیاست دولت مبنی بر محروم نمودن دانشجویان از ادامه تحصیل به خاطر مسائل سیاسی و یا مذهبی فعالیت می کرد. گروه دیگری به نام جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلاتی که بطور عمده به محرومیت بهاییان می پرداخت نیز در این زمینه فعال بود. سیاست فعلی دولت ایران محرومیت از ثبت نام و یا ادامه تحصیل بهاییان به مجرد کشف بهایی بودن آنان است. در سال ۲۰۰۹، مقامات همچنین قلی زاده و برزگر، اعضای دفتر تحکیم وحدت را که اخیرا بازداشت شده بودند از ادامه تحصیلات محروم نمود.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">استورک گفت: «به جای قدردانی و تجلیل از این دانشجویان، دولت ایران بطور دائم ۱۶ آذر را با افزایش فشار بر روی آزادی تحصیل به یادگار نگاه می دارد». وی افزود: “وقت آن رسیده است که به جای این فشارها مقامات به مناسبت این روز دانشجویانی را که به دلیل اتهامات بی اساس دربند هستند آزاد کرده و به صدها دانشجوی دیگر که از حق تحصیل محروم می باشند اجازه برگشت سر کلاسهایشان بدهد”</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">سایت دیده بان حقوق بشر</span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-68610426834446785742010-12-10T10:01:00.000+03:302010-12-10T10:01:31.757+03:30ادعاهای جدید گلپور درباره مشایی و رحیمی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQHJJI2Fe3I/AAAAAAAABS4/6ki50QKd4h8/s1600/2013_572.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="250" n4="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQHJJI2Fe3I/AAAAAAAABS4/6ki50QKd4h8/s320/2013_572.jpg" width="320" /></a></div><strong><span style="color: #6aa84f; font-size: large;">رضا گلپور، نویسنده کتاب جنجالی شنود اشباح یک و دو در تازه ترین نوشته خود اقدام به افشاگری بی سابقه ای درباره اسفندیار رحیم مشایی، رییس دفتر و محمدرضا رحیمی، معاون اول دکتر احمدی نژاد کرده است.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">به گزارش مشرق، رضا گلپور که پیش از این به دلیل تدوین کتاب شنود اشباح ۲ و قصد انتشار آن توسط وزارت اطلاعات در دولت خاتمی دستگیرشده بود، در این اقدام که در قالب نامه سرگشاده به مشایی منتشر شده است، مدعی شده که در سه جلسه با اسفندیار رحیم مشایی درباره یافته های خود از پیشینه امنیتی، سیاسی و عقیدتی وی گفتگو کرده است و پس از آنکه مشایی از ادامه این جلسات خودداری کرده، تصمیم به افشاگری گرفته است.<br />
گلپور در این نامه ۲۰ صفحه ای ادعاهای عجیب و غریبی درباره سوابق مشایی در قبل و بعد از انقلاب و همچنین اعضای خانواده وی مطرح می کند و وی را متهم به جرایم تکان دهنده ای در واحد اطلاعات سپاه می کند.<br />
رضا گلپور در این متن همچنین ادعاهایی درباره واسطه ارتباط مشایی با امام زمان و همچنین فعالیتهای اقوام و بستگان وی مطرح می کند.<br />
این متن همچنین به محمدرضا رحیمی، سوابق وی قبل از انقلاب، ادعاهای اخلاقی و بستگان معاون اول دکتر احمدی نژاد پرداخته و ادعاها و اتهامات عجیبی را به وی نسبت می دهد.</span></strong><br />
<strong><span style="color: #cc0000; font-size: large;">متن کامل این نامه به نقل از سایت عماریون به این شرح است.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">باسمه تعالی</span></strong><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQHG0kM37ZI/AAAAAAAABSo/jquKHmZuPH0/s1600/IMAGE634260936033750000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="185" n4="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQHG0kM37ZI/AAAAAAAABSo/jquKHmZuPH0/s320/IMAGE634260936033750000.jpg" width="320" /></a></div><strong><span style="font-size: large;">آقای مشایی ازدواج موقت و تعدد زوجات حلال است نه پابوسی احمقانه مدعیان ارتباط با ولی عصر<br />
با سلام بی پایان بر وجود نازنین حضرت بقیَّه الله الاعظم (عجّل الله تعالی فرجه الشّریف)؛<br />
آرزوی سلامت وموفّقیّت روزافزون نائب بر حقّ ایشان مقام معظّم رهبری ، همه ی دست اندرکاران صادق نظام مقدّس جمهوری اسلامی و همه ی رزم آوران شهادت طلب جهان اسلام .هر کجا دیده ی امید گشادیم به صدق بیش تر از همه آنجا هدف تیر شدیم!<span style="color: red;">جناب آقای اسفندیار رحیم مشایی</span> مسئول دفتر و چندین عنوان دیگر رئیس محترم جمهور اگر نبود تکلیف شرعی دفاع از این نظام مظلوم (که دستاورد بی نظیر وگرانقدر مجاهدت ها ، ایثارها ،خون دادن ها وخون دل خوردن های جمعی ازبهترین عباد مخلص خداوند می باشد) و اگر نبود ضرورت هوشیاری و دقّت در جایگاه راهبردی حضرتعالی <span style="color: red;">(و البتّه حرف شنوی و تأثیر پذیری عمیق و باورنکردنی آقای” احمدی نژاد” از شما)</span> و نیز جایگاه کلیدی حضرت <span style="color: red;">آقای “محمّدرضا رحیمی” (که در نهایت بهت و حیرت ، عملاً و قانوناً ! همه کاره ی قوّه ی مجریّه ی جمهوری اسلامی با تقریباً تمامی اختیارات ویژه ی آقای “احمدی نژاد” گردیده است )</span> چه بسا لزومی به مخاطب قرار گرفتن چون تویی احساس نمی شد!</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"><span style="color: red;">به عنوان یک پژوهشگر کوچک هر وقت در لابلای منابع مکتوب ، دیجیتال یا مصاحبه ها و نقل قول ها به نقطه ی مبهمی پیرامون فردی بر میخورم در حد توان مستقیماً به خود فرد مورد اشاره مراجعه و از او توضیحات لازم را بشنوم.این موضوع را هیچ کس ندانسته باشد تو یکی می دانی .چرا که از طریق دوست مشترکمان حداقل دو سه جلسه پیرامون نقاط مبهم سوابق و عملکردت با خودت به طرح بحث پرداختم که در یکی از آن جلسات مفصل که به صراحت به طرح برخی مطالب ذیل پرداختم به این نتیجه ی قطعی رسیدم که بیش و پیش از یافتن پاسخ برای موارد مبهم و مشکوک در سوابقت باید به مبانی انحرافات فکری و عقیدتی ات توجه نمود.</span>درست پس از همان جلسه بود که دیگر جلسه ای را نپذیرفته و در مرتبه های بعدی که شما را دیدم وعده کردید فردا صبح برای هماهنگی تماس بگیرم اما یا موبایل را جواب نداده یا به طرق مختلف دیگر خلف وعده کردید! بدلیل تلاش های پژوهشی مختلف فعلاً قصد پرداختن به موضوع شما را نداشتم اما دیروز که دوست مشترکمان پیغام استهزاگونه ی حضرتعالی را برایم آورد که برود زن چهارمش را بگیرد چه به دخالت در سیاست ما …از من چیزی به او نمی ماسد…و مطالبی از این دست!!!</span></strong><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQHHIh8IdGI/AAAAAAAABSs/Tq3_70POUWo/s1600/rahim.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" n4="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQHHIh8IdGI/AAAAAAAABSs/Tq3_70POUWo/s320/rahim.jpg" width="320" /></a></div><strong><span style="font-size: large;">با قلمی کردن این متن صدای خود را به آقای احمدی نژاد میرسانم.چه کنم که او چنان در سیطره ی شماست که جز این روشی برایم باقی نگذاشت. <span style="color: red;">مطالب مهم تر ی هم هست که اگر صدایم پس از نشر این مطلب هم به گوش رئیس محترم جمهور نرسید ، حجت به انتشار آن خواهم یافت.</span>۱- <span style="color: lime;">بنده برای تجدید فراش به اذن مثل تویی احتیاج ندارم و ازدواج منقطع و تعدد زوجات را حکم مترقی و مدرن و انسانی اسلامی می دانم و بر خلاف تو که ازدواج با سرکار خانم زیبا الف را که اکنون مادر دختر کوچک توست مخفی می کنی ؛ بنده فریاد میزنم که افتخار میکنم در این لحظه ۳ همسر دائم رسمی دارم!ودر صورت فراهم بودن شرایط شرعی لحظه ای در تجدید و تداوم این روش الهی تردید نخواهم کرد و خود و خانواده ام را از شر شیطان رجیم در بدام انداختننمان به حرام ها ی گوناگون و بویژه دروغ ؛ به دامان لطف عام و خاص خداوند پناهنده میدانم</span>.<br />
۲- <span style="color: orange;">مبنای من این است که مدیریت در مباحث مختلف احتیاج به صداقت صرف ، عملکرد شفاف و تحصیل رضای خداوند دارد نه لزوماً تحصیل رضای انسانهای دیگر بویژه منافقان و مشرکان و ملحدان که با مخالفت با احکام شرعی از دایره ی ایمان خارجند.</span>۳<span style="color: red;">- آدمهای متوهم گل اندیشی نیستم که از منابع غربی فامیل اصلی آقای احمدی نژاد را از صفحه ی توضیحات شناسنامه به جای صباغیان سبورچی ترجمه کرده و بعد ساعتها سبور جی را ریشه یابی کنم!!! بنده در لابلای پژوهشهای کاملاً آشکار از افراد مورد وثوق و آگاه به سؤالات ذیل برخوردم که به عنوان کمترین بنده ی خدا چون از یافتن پاسخ به آنها توسط شما بویژه با این پیام اخیرتان نا امید شده ام و سکوت خود را در این مورد خطرناک می دانم از باب انجام حدّاقل وظیفه برای تنویر افکار عمومی و توجه و توضیح آقای رئیس محترم جمهور آنها می پردازم :</span>آیا در صحت معلومات ذیل می توان تردید نمود؟ یادداشت های تحقیق کتابخانه ای و پژوهش های جاری : <span style="color: red;">“اسفندیار رحیم مشایی” معروف به “مرتضی محبّ الاولیا”(متولّد آبان ۱۳۳۹ رامسر) عضو فعّال و پیگیر تأسیس تشکیلات انجمن حجّتیّه در روستاها و شهرستان های استان مازندران ؛ مسئول عملیّات واحد اطّلاعات سپاه مازندران ؛ عضو شورای تأمین آذربایجان غربی ؛عضویّت در وزارت اطّلاعات ؛ مسئولیّت در فرمانداری کردستان ؛ مسئولیّت رادیو تهران و رادیو پیام در صدا و سیما ؛ مدیر کلّ اجتماعی وزارت کشور ؛معاونت اجتماعی و فرهنگی شهردار و ریاست سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران ؛ معاون و (بدون کمترین سوء ظن ) عقل منفصل آقای “احمدی نژاد” در دوره ی اوّل ریاست جمهوری ( که نامبرده را از جدّی ترین اسلام شناسان!!! آگاه معاصرمی داند.) “رحیم مشائی” در حال حاضرحداقل دارای ۱۸ عنوان رسمی اعطا شده توسّط آقای “احمدی نژاد” (که نامبرده او را استراتژیست !!! بی نظیر در تاریخ معاصر جهان معرّفی میکند) می باشد.در سالهای ۵۹ تا ۶۱ به جهت سهل انگاری وعدم بینش عمیق مسئول واحد اطّلاعات سپاه رامسر عملاً فرایند مأموریّت های امنیّتی واحد فوق با طرّاحی و اراده ی “اسفندیار رحیم مشایی” (با عنوان رسمی جانشین) هدایت و اجرا می شد.</span></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">خواهرش اشرف به همراه طاهره ذ ( بعد ها همسر اسفندیار ) تحت تأثیر روابط تشکیلاتی فردی به نام خانم جعفری بوده اند.تنها برادر تنی او “کوروش رحیمی” ( باز هم با تغییر فامیلی !)می باشد. برادران دیگرش : “ستّار”،”نصرت” ، “هژبر” ،”هوشنگ” بوده و “منصور” هم بازاری بوده و قبل از انقلاب فوت شده و پسرش “آرش” با نام خانوادگی “کوشا” (باز هم تغییر! فامیلی )رئیس فعلی باشگاه سایپا است. مرور اسامی اعضای خانواده از باب نشان دادن فرهنگ غالب در فامیل محل دقت دارد.<br />
منافقین در اردیبهشت سال ۶۰ با بکارگیری تیم عملیّات ۱۱ نفره (“حمید ق” ، “کوروش رحیمی” و “هوشنگ رحیم مشایی”،” و “داراب ج ” ،”رستم ط” و …) ضمن محاصره ی کامل و مسدود کردن خیابان اصلی و ورودی های سادات محلّه ی رامسر با شلّیک های بی هدف و ایجاد رعب و وحشت به بانک های صادرات و ملّی حمله کرده و اقدام به سرقت وجوهات نقدی چندین میلیونی نمودند.در جریان این حمله یکی از پاسداران سپاه به نام “سیّد موسوی” مجروح میگردد. تحت فشار دخالت مستقیم “اسفندیار” هیچ کدام از افراد این تیم ( به جز “رستم ط” ) دستگیر نمی شوند.پس از مدّتی نیز با مرگ به شدّت مشکوک “رستم” و “هوشنگ” در فاصله ی کوتاهی از زمان سرقت امکان عملی پیگیری کور می گردد.<br />
صبح روز ۱۲/۳/۱۳۶۰ مسئول واحد اطّلاعات و “اسفندیار” (جانشین او)؛ فرمانده ی عملیّات سپاه ،(شهید) “شمس الدّین فرجی” را احضار و از وی میخواهند تا نسبت به انهدام پایگاه منافقین در جنگل های معروف به دالخانی اقدام کنند. شهید “فرجی” تیم های عملیّاتی را جهت محاصره به منطقه اعزام می کند و با فرارسیدن شب، خود به مقرّ حوزه مقاومت بسیج کالش محلّه مراجعه و صبح روز ۱۳ خرداد به همراه ۷ نفر با یک خودروی لندرور (درست لحظاتی بعد از آنکه یک آمبولانس سپاه با دو سرنشین به نامهای “اصغر سهیلی” و “حبیب خدایاری” به طرف منطقه حرکت کرده بودند) به سمت دالخانی حرکت می کنند که در دالخانی{جاده ی هریس : بین رامسر و تنکابن : جنگلهای دالخانی}به کمین منافقین افتاده و همگی به جز یک بسیجی به نام “شعبان ایزکی” به شهادت می رسند.(از عجایب و غیر قابل توجیه عقلی است که روی آمبولانس سپاه هیچ عملیّاتی انجام نمی شود !!!)از دیگر سو منافقینی که از شب قبل در محاصره قرار داشتند ؛ با شلّیک بی موقع یک نفر؟!!! فرار می نمایند.!!!در نهایت ۳ نفر از منافقین (“رحیم عمویی”،” مختارخان طالشی”،”بهمن رحیمیان” در پایین جنگل دستگیر می شوند.”رحیم عمویی” اعتراف می کند گرای این عملیّات از مقر سپاه به منافقین داده شده بود….شهدای دالخانی : علی حلاجیان، محمد خلعتبری، علی کریمی، فلاحت پیشه… در بررسی بیشتر مشخّص می شود که دو تن از منافقین (“داوود طالش شریفی” و “ایرج یوسف طالشی” ) جزء اعضای تیم عملیات کمین و عامل دریافت و انتقال اطّلاعات در خصوص زمان تردّد لندرور سپاه بوده اند .<br />
(نامبردگان قبلاًتوسّط سپاه دستگیر و با مساعدت “اسفندیار” در قبال وثیقه آزاد و سپس متواری شده بودند .) پس از آنکه نهایتاً “داوود طالش شریفی” دستگیر میشود، با ممانعت “اسفندیار” زندانبان ودیگران موفّق به برقراری ارتباط با “داوود” جهت اخذ اطّلاعات لازم درباره ی عملیات کمین منافقین نمی شوند.باز هم بهت آور است که در اثنای این کش و قوس، “داوود طالش شریفی” ظاهراً حسب دستور “اسفندیار” بدون توضیح قانع کننده اعدام انقلابی میگردد!!! بعد ها بدلیل عذاب وجدان برخی مباشران در این قتل و قتل های مشابه نیروهای تحت مدیریت “اسفندیار”، پرونده هایی در مراجع قضایی تشکیل و پیگیری گردید که حتّی نمونه ای از آن تا سالهای پایانی دهه ی ۷۰ هم در سازمان قضایی نیروهای مسلّح در مازندران و سمنان درحال رسیدگی بود.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"><span style="color: red;">جایگاه امنیّتی نامبرده ، اِعمال نفوذ ها ، مُحارب بودن مقتولان ، عدم دسترسی به برخی شهود در گذر زمان و از همه مهم تر تهدیدها و تطمیع های مختلف و شبکه اش تا کنون او را در مسیر پاسخگویی به اتّهام آمریّت در چندین فقره قتل نفس عمد روئین تن! نموده است. جالب اینجاست که غالب قربانیان شهودِ کلیدی درباره ی عناصر نفوذی گروهک ها در سپاه یا شهودِ کلیدی اثبات نقش مستقیم و سوابق اعضای خانواده ی (نَسَبی و یا حتّی بعداً سَبَبی !!!)”اسفندیار” در به شهادت رساندن پاسداران و بسیجیان منطقه بوده اند.</span> برای درک پیچیدگی این موضوع تنها از باب نمونه میتوان برای تقریب به ذهن ، حمله ی گروهک نفاق و همکاران گروهک پیکاری ایشان در ۱۶/۱/۱۳۶۰ را به پایگاه بسیج شهر کتالم مرور نمود:در این تاریخ طیّ یک عملیّات ، منافقین با به کار گیری تیم ۱۳ نفره ( از جمله “کورش رحیم مشایی”،” مرتضی غلام کلایه”،” محمود طالش بهرامی”،” بهروز قربانی”،” عیسی ساملیان”،” مرتضی شکوری”،”سعید ایمانی” و …) با کمک و همراهی یک عامل نفوذی به نام “طاهر چمنی” در ساعت ۳ بامداد با نارنجک و سلاح های سبک به مقرّ حوزه ی بسیج شهر کتالم حمله کرده که در جریان آن فرمانده ی وقت حوزه “نظام الدّین خلعتبری” و “حجّت الله رستگاری” به شهادت رسیدند.<br />
بعد از دستگیری “طاهرچمنی” و اعتراف او به دست داشتن و هدایت عملیّات توسّط “کورش” ؛ با استفاده از شنود مکالمات ، مخفیگاه وی لو رفته و نهایتاً در تهران دستگیر می شود .چهار نفر از اعضای سپاه رامسر به نامهای (شهید)” علی سلیمان نژاد” فرمانده ی وقت سپاه رامسر ،”هادی پیامی”،” عادل مشایی” و “بهرام قربانیان” در مسیر انتقال “کورش” به رامسر پس از اعتراف صریح وی به دست داشتن در آن عملیّات و با علم به اینکه “اسفندیا ر” مانع از اعدام برادرِ تنی خود خواهد شد ، مشورت نمودند که سریعاً او باید اعدام گردد، امّا با توجّه به محدودیّت های شرعی و دادستانی ، او را برای طی شدن مراحل قانونی رسیدگی تحویل برادرش “اسفندیار” می دهند.</span></strong><br />
<strong><span style="color: red; font-size: large;">مسیر طی شده ی بعدی این دستگیری و اتهامات” اسفندیار”در نوع خود اعجاب آور است:گفته شده اسفندیار بدون حکم دادستانی ۶ نفر منافق دیگرتحت امر برادرش راکه دستگیر شده بودند توسّط همان چهار نفر پاسدار ،بدون محاکمه ی قضایی و به عنوان خونخواهی شهدای پایگاه بسیج اعدام نموده وسپس با تهدید به افشا، آنها را مجبور به سکوت پیرامون برادرش می نماید. حمله به پایگاه بسیج، دو شاهد جدّی نیز داشت . …با تلاش شرم آور و غیر قابل توجیه “اسفندیار” ،”کورش” ابتدا به حبس ابد و سپس با اعلام توّاب شدن به سه سال حبس محکوم گردید.بازجویی از متّهمه ای به نام “طاهره ذ ” از تنکابن که در جریان عملیّات مسلّحانه بر علیه سپاه در خانه ی تیمی دستگیر شده بود و حین دستگیری اقدام به خوردن سیانور نموده (ولی با هوشیاری واحد عمل کننده ی سپاه از هلاکت نجات یافته بود) با اصرار “اسفندیار” در اختیار او قرار گرفت .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">“اسفندیار” در جریان بازجویی از خانم فوق الذّکر (که چندین فقره سابقه ی محاربه داشته و حکم تعزیر در مورد او صادر شده بود ) ، وظاهراً جهت اخذ معلومات عملیّاتی اش به او علاقمند شده و بعدها با او ازدواج می کند! در حال حاضر همسر رسمی اوّل او (مادرِ پسرش “رضا” و مادر زنِِ پسر آقای” احمدی نژاد”) است.پسرعمو و دخترعمو ویکی از برادرانِ این خانمِ آقای “اسفندیار” ، اعدامی ؛ برادرِدیگر، فراری و برادرِِدیگری در پیگیری امور اجرایی بعضاً همراه”اسفندیار” است.جالب است درمیان دوستان حلقه های محفلی و بسیار نزدیک وی ،افرادی دارای سوابق گروهکی نظیر منافقین ، توده ای ، پیکاری و چریک فدایی به چشم می خورند.همسر دوّم “اسفندیار” مادرِ دخترش ” زهرا” که او معمولاً این ازدواج خود را مخفی نگه داشته و با استفاده از خودروی متعلّق به دخترش با او رفت و آمد دارد.در زمان ورود به وزارت اطّلاعات گزینش این وزارتخانه ، “اسفندیار” را به چند دلیل فاقد صلاحیّت عضویّت دانست؛ از جمله ارتباط عمیق روحی و عاطفی با یک زن چریک فدایی خلق(که مدّعی ارشاد و هدایت او بود) …بعید به نظر می آید در طول بیش از ۱۲ سال اقامت خود در منزل تهران تا زمان ریاست جمهوری “احمدی نژاد” حتّی یک بار به نماز جمعه نرفته بلکه پس از ظهر جمعه با صدای بلند روی بالکن منزل خود دعای سمات می خوانده است.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">معمولاً جز در منزل خود ویا غذایی که با خود حمل می کند لب به هیچ غذا،میوه وحتّی چای نمیزند.اوج نمود انحرافات عقیدتی “اسفندیار” ناشی از ایمان او به ادّعاهای احمقانه ی <span style="color: red;">“قدرت الله لطیفی نسب” (از اعضای تولیت مسجد جمکران) و پسرش “مرتضی” می باشد. نامبرده از بزرگان مرتبط انجمن حجّتیّه و مدّعی ارتباط با امام زمان و دارای مأموریت از جانب امام زمان !!!برای انجام برخی امور بوده و از طریق “کاظم کیاپاشا” ؛ “اسفندیار” و چه بسا از طریق “اسفندیار”،” احمدی نژاد” به این مأموریت ها باور داشته و اکنون نیز دارند</span>.برای نمونه قسمت هایی از مطالب مطروحه توسّط “مرتضی لطیفی نسب” در دوّمین سالگرد فوت پدرش عیناً نقل می شود : ویژه نامه …مرحوم” قدرت الله لطیفی نسب” متولّد ۱۳۰۴ در عین الدّوله ی تهران…ابتدایی … مدرسه ی حاج ابوالفتح…(قدرت لطیفی نسب (:در سال ۱۳۴۷ نیمه ی شعبان با یکی از رفقا به مسجد جمکران مشرّف شدیم …متوجّه عطری شدم…حالتی عارض شد که تصمیم به احیای مسجد گرفتم تا از غربت خارج شود …… پس از ۱۵ سالگی …به نزد سیّد “کریم پینه دوز”… بدون صحبت کردن ۱۰ دقیقه به من خیره می نگریست …گفت … حضرت سفارش شما را به من نمودند. مرتّب نزد ما بیا . شبهای جمعه میرفتم …( بعد از فوت کریم!) شیخ “محمّد کوفی شوشتری” ، از بزرگان مرتبط با امام عصر (عج) در عراق بود …بعد از سه روز روزه و بی افطاری : در حجره دیدم سیّد بزرگوار نورانی است که متوجّه شدم خود حضرتند.حضرت به من فرمودند شما چای برایم درست کن(!!!)…از این نان و خرما و کباب …به کسی ندهید(!!!)این مخصوص خود شماست… دیگر در مشهد نمان… به تهران برو و مدارس اسلامی باز کن … نماز جعفر طیّار بخوان که کبریت احمر است و اکسیر اعظم …( مرتضی لطیفی نسب پسرش:) هر چه عنایت خاص فضائل و کمالات انسانی ایشان داشت با عنایت حضرت در همان شب کامل شد(!!!)(قدرت لطیفی نسب(: دم رفتن مشتی پول خُرد در دو دستم ریختند و فرمودند :اینها را بگیر ولی نشمار.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">زیر پوست تخت بریز و استفاده کن .( مرتضی لطیفی نسب پسرش:) ایشان… (گفتند در ۱۳۴۸) به مسجد مقدّس جمکران مشرّف می شوند .۵۰ نفر دیگر هم بودند…دیدم از در ورودی سه نفر تشریف فرما شده اندو حضرت جلوی بقیّه .سلام کردم و دست آقا را بوسیدم.آقا فرمودند بلند شو و اقدام کن مسجد ما را از این وضع بیرون بیاور .وضع بهداشتی اش را درست کن …ما هم کمکت می کنیم(!!!)…حضرت کارتی به دست من دادند که یک طرف آن اسماءالله بود و طرف دیگر آن نقشه ی جدید مسجد با یک گنبد و دو گلدسته و قسمت مردانه و زنانه با زیرزمین آن.فرمودند”این نزد تو باشد ما به موقع آن را از تو می گیریم.”امتثال کردم و آن را گرفتم و بوسیدم.فضا خیلی نورانی و معطّر شده بود. فرمودند شما سراغ آقای” احمدی” بروید.او خودش کارها را درست می کند…آقای” احمدی” رئیس سازمان اوقاف (رژیم ستمشاهی) در تهران بود. آقای” احمدی” از ساعت ۸ صبح که ماجرا را شنید تا حالا گریه می کند.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">از من پرسید واقعاً آقا نام مرا بردند؟ماجرا را گفتم . او گفت ما ترتیب کارها رامی دهیم.شما یک هیئت امنای ۵ نفره تشکیل بدهید.در روز ۱۷ ربیع الاول همزمان با ولادت پیامبر اکرم کلنگ را زدیم و این سرآغاز جهانی شدن نام امام عصر به برکت مسجد جمکران بود(!!!)…حضرت پیغام دادند چاهی را که می خواهید بزنید در آینده به مشکل می خورید. حضرت جای دیگر را مدّنظر داشتند.آن نقطه را نشان دادند…آقا (پدرش قدرت الله )نظرشان این بود که حضرت(امام زمان) دو ظهور دارند: آفاقی و انفسی.ظهور انفسی حدود ۵۵ سال پیش (آنهم با کلنگ حاج” قدرت الله خان! لطیفی نسب”)شروع شده و از آن به بعد آرام آرام نام و یاد حضرت در همه جا جاری است.پدرم جامع صفات انسانی و ملکوتی بودند(!!!)سیر الی الله را با ولایت خاندان عصمت و طهارت و با محبّت و عشق امام زمان خویش طی نموده بودند…اگر قلب انسان دائماًمتوجّه و متوسّل به حضرتش باشد همه ی دستورالعمل ها و راهکارهای طریق بندگی و سیر کمال انسانی به سینه ی انسان اشراق می شودو مربّی عالم وجود هدایتگر سیر ملکوتی شده و ما را از انحرافات باز میدارد…حضرت طیِّ پیامی توسّط یکی از نزدیکانش ، ایشان و هیئت امنا مخصوصاًآیت الله “واحدی” را تشویق و ترغیب می کنند….</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"><span style="color: red;">از همین دست است ساختن چندین مسجد در تهران و دیگر شهر ها و تعمیر بقعه ی چندین امامزاده و امکنه ی متبرّکه از جمله امامزاده اسحاق مازندران و …آنگونه که از نقل بزرگان به سمع رسیده در عالم رؤیا ، مولا امیر مؤمنان حضرت علی به مرحوم حاج آقا” لطیفی” فرموده بودند که به ظهور فرزندم مهدی چیزی نمانده و به اندازه ی سپیده ی کاذب تا فجر صادق ازآن باقی است …کرامات(!!!)…:</span>به خدمت ایت الله “مجدالدّین محلّاتی” شرفیاب شدم. فرمودندچهارشنبه که قراربود از نیویورک رهسپار عربستان شویم پرواز انجام نشد…پسرم “امیر” پیشنهاد کرد که برای بازدید برخی دوستان به یکی از ایالتهای آمریکا سفر کنیم.من نیز به جهت صله رحم و ادای حقوق متقابل دوستی موافقت کردم و به یکی از دوستانی که سرپرست بیمارستانی در آن ایالت بود وارد شدیم…خانمی آمد فشار مرا گرفت و گفت زود ایشان را به داخل سی سی یو ببرید که در آستانه ی سکته ی خطرناکی است .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">مرا به داخل سی سی یو بردند…بعد از رفع سکته …زنگ تلفن به صدا در آمد.میزبان گوشی را برداشت و گفت آقایی ازتهران تلفن کرده اند شما را می خواهند… گوشی را گرفتم …او کسی جز بنده ی صالح خدا جناب حاج” قدرت الله لطیفی نسب” نبود که از پاکباختگان آستان مقدّس حضرت بقیّه الله بود…گفت وجود مقدّس آقا (ارواحنا فداه)این شماره را به من دادند و فرمودند به این شماره زنگ بزن و به آقا “مجدالدّین” بگو ما تو را شفا دادیم و از مرگ حتمی نجات دادیم . دیگر باکی بر شما نیست…خشکم زد …نصایح …از معاشرت با کسانی که قادر به حفظ اسرار و رموز زندگی خود نیستند کاملاً دوری نما زیرا به هیچ عنوان تو را و اسرار تو را نگهدار نخواهند بود. در سال ۱۳۷۵ همین آقای مدّعی یعنی “قدرت الله لطیفی” (تولیت مسجد جمکران)با خودروی “کاظم کیاپاشا ” (که حالت جانشین او را داشته ) از جمکران تا منزل “اسفندیار” ( در منطقه ی فرمانیه ی تهران )آمد و بیش از دو ساعتی میهمان او بودتا به آنها بشارت هایی از آینده بدهد!!! “کیاپاشا” مشاور رسمی” اسفندیار” در شهرداری تهران ومشاور رسمی اش در جایگاه رئیس سازمان ایرانگردی و جهانگردی ونیز مسئول امور ایثارگران این سازمان بوده است. “اسفندیار”و همراهانش برای استقبال از “لطیفی”در ابتدای کوچه منتظر بوده و پس از پیاده شدن نامبرده به حالت سجده خم شد تا پای اورا ببوسد !!! تا قبل از آن تاریخ دیدارها در دفتر “لطیفی” در جمکران بود و آمدن حضرتش!!! به منزل اسفندیار نشان از عنایت ویژه ی آقا! به “اسفندیار” و” احمدی نژاد” بوده است !!!حدود نیم ساعت اوّل صحبت های” لطیفی” با گریه های شدید و حالتهای غشگونه ی “اسفندیار” و همسرش و برادرزاده اش “آرش کوشا” همراه بوده است!!!”اسفندیار” به “لطیفی” توضیح داد که خودش مرغ های زنده را از رامسر آورده خودش ذبح کرده و همسرش آنها را پَر کنده و پخته است تا شام آماده بشود!!!</span></strong><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQHHp3Et6mI/AAAAAAAABSw/-vpePBk9gps/s1600/untitled.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="222" n4="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQHHp3Et6mI/AAAAAAAABSw/-vpePBk9gps/s320/untitled.bmp" width="320" /></a></div><strong><span style="font-size: large;">پس از فوت “قدرت الله لطیفی” ،” احمدی نژاد” و “مشایی” با تعطیل نمودن تمام کارهای خود در مراسم تشییع جنازه ی او در حسینیه ی بیت الرّقیّه در خیابان پنجم نیروی هوایی ۲۹ مرداد ۱۳۸۶ شرکت کردندو سنگ تمام گذاشتند. حسین باقری هنجانی مسئول دفتر و معتمد او … به راستی سرّ ارادت احمدی نژاد به او در چیست ؟!!<br />
<span style="color: lime;">اگر بپذیریم که “احمدی نژاد” با باور ارتباط “مشایی” با امام زمان (عج) درحلقه ی مراد و مریدی قرار گرفته است باید برای این سؤالات پاسخ یافت که ” کی ، چگونه ، توسّط چه کسی و با چه هدفی ؟”ریاحی خواهر زاده ی اسفندیار ساکن در آمریکا فعالیت های ویژه ای را جهت پیگیری مباحث روابط آمریکا و ایران برایش انجام می دهد.</span></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">“<span style="color: red;">محمدرضا رحیمی” معاون اوّل” احمدی نژاد”(۶۰ ساله متولّد روستای سریش آباد قروه)قبل از انقلاب هرگز مشهور به عضویت در گروههای مذهبی نبوده ، بر عکس …مادر “محمّد رضا رحیمی” ( “زبیده” خانم ) از خانواده ی” شعبانی” های سنندج و اهل سنت می باشد.”رحیمی” در اوج نهضت اسلامی امام افسر وظیفه ی نیروی دریایی بوده و علیرغم فرمان حضرت امام مبنی بر ترک پادگان ها ؛ تا آخرین روز خدمت در پادگان آریامهری انجام وظیفه نمود .اوایل انقلاب به جهت داشتن لیسانس حقوق و نفوذ به جمع تیپ های مذهبی و حزب اللّهی ، خود را به عنوان چهره ای مذهبی جا زده …در انتخابات مجلس دوّم با استفاده از عنصر قومیّت کُردیِ مادرش و تحریک عواطف قومی و مذهبی اکراد از یک سو و جا زدن خودش به عنوان چهره ای فعّال شیعه واز سوی دیگر به دلیل ضعف رقیب انتخاباتی اش که طلبه ای تهرانی بوده بر او غلبه کرده و به مجلس راه یافت.</span>در مجلس با نزدیک شدن به کانون های نفوذ و قدرت از قبیل آقای “هاشمی” و “ناطق نوری” در جایگاه ریاست مجلس و با شعار کاهش تنش در منطقه با گرفتن امان نامه های متعدّد برای افراد مؤثّر در گروهک های ضدّانقلاب در بین آنها نیز اسم و رسمی دست و پا کرد. در انتخابات مجلس چهارم از سنندج نامزد شد و درآنجا ماهیّت واقعی خود را با طرح شعار کُرد بودن مادرش نشان داد . اقوام مادرش غالباً ضدّ انقلاب و برخی اعضای گروهکهای ملحد بوده و چه بسا اگر حمایتهای “رحیمی” نبود به چوبه های اعدام سپرده میشدند.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">برای مثال خاله زاده هایش از جمله “نصرت الله ثوبی” که به دلیل فعّالیّت در گروهک های محارب دستگیر شده بودند ، به کمک او از زندان آزاد شده و از کشور گریختند .یا مثل “عزیز ثوبی” بعد از آزادی از زندان در شهرداری به کار گرفته شد!!! بنابراین “رحیمی” با تبلیغ خود به عنوان طرفدار خلق کُرد (که صراحتاً در تعارض با مصالح و قانون اساسی کشور است ) به جهت استفاده از پتانسیل گروهکها به مجلس راه یافت.<br />
<span style="color: #cc0000;">شاهکار “رحیمی” انجام پروژه ی انتقال جسد “شیخ هادی” فراری بود که پس از شهید کردن دهها نفر از مردم بی گناه قروه و تعدادی از رزمندگان سنندج به عراق گریخته و در تمام مدّت دفاع مقدّس از رادیو عراق علیه امام و نظام ،لجن پراکنی می کرد و مردم کردستان را تحریک به اغتشاش می نمود و پس از پایان جنگ از ترس مکافات عمل به انگلستان رفته و همچنان به جنگ روانی ناجوانمردانه اش ادامه می داد تا هلاک شد.</span></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">“رحیمی” فرزندان آن ملعون را به احترام و اعتزاز به کشور بازگردانده و آنها در جای جای کردستان به نفع “رحیمی” تبلیغ کرده او را خادم راستین خلق کُرد معرّفی می کردند.درگیری های متعدّدی با عناصر حزب اللّهی مخلص و سابقون شهادت طلب داشته و آنها را به انزوا کشانید. نشستن پای بساط افیون در محافل خصوصی معلوم الحال در جهت مال اندوزی و معاشرت با افراد معلوم الحال و حمایت از آنها (از قبیل “جمال رشیدیان” که در طول ۳ سال از کارگر صرف به یک پیمانکار عمده تبدیل شد یا “فرزاد پورانی” عضو فعّال مکتب قرآن ( گروه “مفتی زاده” )که به سرمایه داری مطرح تبدیل شده و درحال ساخت هتل ۵ ستاره در سنندج می باشدیا “ع . ع” که در فساد اخلاقی شهره ی شهر است و در سایه ی نوچگی “رحیمی” میلیونر شده و یا آوردن فردی ساواکی به نام “ن ط” به عنوان رئیس دفتر خود در استانداری که معتاد بوده و تأمین کننده ی مواد … آقای “م ص” از نمایندگانی بود که منتقد “رحیمی” بوده و ریا کاری و سالوس او را هویدا می نمود.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">“رحیمی” با تفحّص در امور خانوادگی او برای باج گیری (که در تخصّص ذاتی او نهفته است ؛)متوجّه ارتباط عاشقانه ی همسر “صمدی” قبل از ازدواج با او ، با فرد دیگری می گردد.”رحیمی” فرد اوّل را را پیدا کرده و نامه ها و عکس هایی را که از همسر “صمدی” نزد او بوده می خَرَد و با ارسال کپی آنها برای وی او را تهدید و نهایتاً ساکت می کند.به عبارت بسیار روشن قدرت طلبی او هیچ خطّ قرمز اخلاقی ندارد! همسران “رحیمی” … “ل عرفانی” : همسر اوّل “محمد رضا رحیمی”…. برادرِ “لطیفه” یعنی “حمید عرفانی” ، شوهر “مهناز ناصری” می باشد .پدر “مهناز ناصری” قبل از انقلاب رئیس آموزش و پرورش قُروه بود . پسرِ او از اساتید دانشگاه انگلیسی آکسفورد است که برای “رحیمی” مدرک دکترا فراهم نمود! برادرِ دیگر خانم آقای “رحیمی” یعنی “مسعود عرفانی” که از اساس مقیم انگلستان است و با “رحیمی” روابط بسیار صمیمانه دارد؛ دارای مراوده با انجمن کلیمیان انگلیس است. این رابطه به قدری صمیمی است که مؤسّسه ی هاتف قشم را به نام او ثبت کردند که شرکتی پوششی با میلیاردها تومان گردش در زمان “کُردان” و “مشایی” بوده است.این شرکت علاوه بر درآمد میلیاردی ناشی از آگهی های بازرگانی صدا و سیما در کار واردات سیگار هم فعّال است.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">دو خواهر خانم “محمد رضا رحیمی” عضو تشکیلات امنیتی انگلستان (اسکاتلندیارد) می باشند!!! همسر دوّم : “م اللهیاری” . در اوایل انقلاب سمپات حزب توده بود و نشریّات آنها را توزیع میکرد.همسر سابق این خانم و نیز بستگان درجه ی اوّل او از توده ایهای شناخته شده و چند تن از آنان از زندانیان دوره ی ستمشاهی بوده اند (مانند “مسعود” و “منصور صادقی”)رحیمی در مدّتی که در دانشگاه آزاد حضور داشت اکثر خویشاوندان نزدیک خود را خلاف مقرّرات دانشگاه به استخدام در آورد :برادر زاده،داماد برادر ،شوهر خاله،خاله زاده و … …تنها در دانشگاه آزاد واحد قروه :برادرزاده اش خانم “رحیمی” و همسر او “رازانی”؛شوهر خواهرش آقای “ابراهیم بابایی” ؛ “ثوبی” پسرخاله اش؛” رستمی”(دایی زاده ی همسرش )؛ “مسعود مقیمی” از اقوام پدری اش ؛ “قباد میمنت آبادی” (برادر داماد بزرگش) به ریاست دانشگاه . یعنی از ۱۱ نفر استخدامی ؛این تعداد خویشاوند!!! از مجلس دوّم به بعد از اکثر نامزدهای ردّ صلاحیت شده ی اهل سنّت (که غالباً جهت ضدّ انقلاب بودن داشتند) حمایت کرده و آنها را همانند دیگر عناصر مشکوک به صحنه باز گردانده برای نمونه: حمایت از “علی پژگول” (فاسدالاخلاق)حمایت از “عبدالله سهرابی” (کومله)حمایت از “ادیبی” (در شرف اخراج از دانشگاه بدلیل رابطه با زن شوهردار که مجبور به طلاق گردیده.)حمایت از “عطاءالله امینی” (دارای افکار سلفی ) فرزند نماینده ی رسمی “شیخ هادی” ملعون در ایران در دوره ی فراری بودنش. به کار گماردن “خالد خانی” (اهل سنّت) به ریاست صندوق مهر امام رضا(ع) که سوءاستفاده ی او چنان بالا گرفت که همه ی نهادهای مسئول دست بکار برکناری اش شدند که حمایت ظاهراً بی دلیل “رحیمی” همچنان او را نگه داشت که با دستور مستقیم “احمدی نژاد” اخراج شد. و …..</span></strong><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQHIbsGOygI/AAAAAAAABS0/ZtVvwwkTnl0/s1600/8987472.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" n4="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQHIbsGOygI/AAAAAAAABS0/ZtVvwwkTnl0/s320/8987472.jpg" width="320" /></a></div><strong><span style="color: #cc0000; font-size: large;">به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقیست!</span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-45065859746268800432010-12-09T22:31:00.001+03:302010-12-09T22:35:23.625+03:30عماادالدین باقی : امکان فعالیت قانونی در نظام وجود ندارد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQEnen1WDKI/AAAAAAAABSk/3EYwKYEbxPU/s1600/baghi_03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="293" n4="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TQEnen1WDKI/AAAAAAAABSk/3EYwKYEbxPU/s400/baghi_03.jpg" width="400" /></a></div><div dir="rtl" style="color: #007575; line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="color: #6aa84f; font-size: large;">مصاحبه با عمادالدین باقی ساعاتی پیش از بازگشت او به زندان انجام شد؛ او به بند 350 زندان اوین رفت تا محکومیت یک ساله اش در ارتباط با پرونده انجمن دفاع از حقوق زندانیان را تحمل کند؛ همان وقت که پرونده دیگرش به دادگاه تجدید نظر رفت تا درباره حکم 6 سال حبس تعزیری، آن هم تنها برای یک مصاحبه، تصمیم گیری شود. او ساعتی پیش از بازگشت به زندان به روز می گوید: واقعیت این است که امکان فعالیت قانونی با روش های مسالمت جویانه نیست و عملا نشان دادند که ظرفیت چنین فعالیت هایی در حاکمیت وجود ندارد.</span></strong></div><strong><br />
<span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">فرشته قاضی-در مصاحبه با روز </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">سالهاست که احضار، بازپرسی، بازجویی ها و محاکمه های عمادالدین باقی به سریالی تمام نشدنی تبدیل شده است؛ روزنامه نگار و فعال حقوق بشری که که بعد از سالها زندان رفتن و شکنجه شدن و نقض حقوق شهروندی و انسانی اش، انجمن دفاع از حقوق زندانیان را با مشی تعامل با حکومت بنیان نهاد تا از حقوق زندانیان دفاع کند؛ انجمنی که اکنون پلمپ شده. عمادالدین باقی براساس نوشته سایت رسمی اش، از اردیبهشت 79 تاکنون 4 بار روانه زندان شده و مجموعا 4 سال و نیم حبس را تحمل کرده است. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">مصاحبه با عمادالدین باقی، روزنامه نگار، نویسنده، فعال حقوق بشر و بنیانگذار انجمن دفاع از حقوق زندانیان را که اکنون زندانی بند 350 زندان اوین است در ذیل بخوانید. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><span style="color: blue; font-weight: bold;"></span><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="color: #990000; font-size: large;">آقای باقی در حالی به زندان برمیگردید که براساس اعلام همسرتان، خانم کمالی تاکنون بیش از 85 بار بازپرسی و دادگاه داشته اید.با توجه به اینکه همیشه تاکید داشته اید در چارچوب قانون فعالیت میکنید فکر میکنید چرا چنین برخوردهایی با شما صورت می گیرد؟</span></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">آماری که توسط خانم کمالی در نامه ایشان به آقای شاهرودی اعلام شده بود مربوط به قبل از سال 86 است و اگر احضار ها و دادگاهها و بازپرسی های بعد از سال 86 را نیز لحاظ کنیم بیش از صد مورد می شود که البته همه اینها غیر از بازجویی های درون زندان است و تنها مربوط به دفعاتی می شود که برای بازپرسی و دادگاه بوده است. واقعیت این است که این حجم از برخوردها برای خود ما و خیلی از دوستان هم به شکل معما درآمده است که این همه سماجت و اصرار در بردن و اذیت کردن برای چیست؟ این سئوال برای خیلی ها مطرح است؛ به طوریکه در آخرین دادگاهی که داشتم و مربوط به بخش دوم پرونده انجمن دفاع از حقوق زندانیان بود، قاضی از من سئوال کرد که علت این همه رفت و آمد های شما به دادگاه چیست؟ یکبار هم یکی از قضات تجدید نظر، حدود دو سال پیش این مساله را از من پرسید. آقای بهمن کشاورز یهم ک مقاله ای در روزنامه شرق نوشته و تاکید کرده بود که: "تا قبل از اینکه آشنایی مستقیمی با آقای باقی پیدا کنم احتمالاتی می دادم اما از زمانی که با ایشان از نزدیک آشنا شدم دیدم که ادبیات ایشان کاملا حقوق بشری است و تمام چارچوب ها را رعایت میکند و برایم این سئوال پیش آمد که چرا چنین برخوردهایی می شود و فکر می کنم اشتباها نام باقی را به تصحیف خوانده اند و باقی را باغی میخوانند که از نظر حقوقی معنای روشنی دارد و..." حرف آقای کشاورز درست است که طنز بود اما در اصل می گفت اینقدر این رفتارها غیر قابل توضیح است که تنها می توان اینطور توجیه کرد. اما از بازجوها گرفته تا یکی از قضات، توضیحی که در این زمینه می دادند این بود که ما به اثرگذاری افراد و فعالیت هایشان کار داریم. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><span style="color: blue; font-weight: bold;"></span><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="color: #990000; font-size: large;">یعنی رسما به شما گفته شده که به دلیل اثرگذاری فعالیت هایتان چنین برخوردهایی می کنند؟</span></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">من خودم پرسیدم خیلی ها تندتر حرف می زنند چرا افرادی چون من هدف هستیم؟گفتند که به میزان اثر گذاری حرفها کار داریم. شاهد زنده این قضیه هم مصاحبه با آیت الله منتظری است. مصاحبه های زیادی با ایشان انجام شده بود؛ از طرفی مصاحبه من با ایشان به لحاظ حقوقی هیچ مشکلی نداشت اما به خاطر این مصاحبه به راحتی به من 6 سال زندان داده اند. من در اصل مستقل از اینکه این پرونده مال خودم است وقتی از بیرون به آن نگاه می کنم هیچ نکته مجرمانه ای پیدا نمی کنم؛ به هر حقوقدانی هم بدهید، حتی حقوقدان طرفدار جمهوری اسلامی، می تواند نکته ای خلاف قانون و مجرمانه در این مصاحبه پیدا کند. در بازجویی ها هم پرسیدم صدها مصاحبه در رسانه های تصویری و صوتی در دنیا منتشر می شود؛ حتی مهم تر از این مصاحبه اما تا کنون نشنیده ایم که کسی را به خاطر یک مصاحبه بازداشت و زندانی کنند. وقتی اینها را گفتم بازجو با این تصور که من قصد عادی سازی و عادی نشان دادن این مصاحبه را دارم جواب داد که اتفاقا این مصاحبه اثرگذاری خیلی زیادی داشته و موجب احیا کردن آیت الله منتظری شده است. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><span style="color: blue; font-weight: bold;"></span><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="color: #990000; font-size: large;">در اصل خشم جکومت از نشان دادن تصویر آیت الله منتظری باعث شده برای شما 6 سال زندان بدهند؟ آن هم در شرایطی که آیت الله منتظری ممنوع التصویر یا ممنوع المصاحبه نبوده. درست است؟</span></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">بله، تلاش شده بود آیت الله منتظری در سال های گذشته بایکوت شود و از نظر ایشان از این طریق احیا شدند. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><span style="color: blue; font-weight: bold;"></span><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="color: #990000; font-size: large;">اگر کمی به گذشته برگردیم مقالات شما درباره قتل های زنجیره ای و همچنین برخی کتاب هایتان در این زمینه، حساسیت های بسیاری به دنبال داشته و بعد از آن بوده که سعی کرده اید ادبیات کاملا حقوق بشری در چارچوب قانون داشته باشید. آیا در بازجویی ها و بازپرسی هایتان در مورد انها سئوال نمی شد؟این برخوردها با شما ربطی به آنها پیدا نمی کند؟</span></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گذشته از میزان حساسیت حاکمیت نسبت به مرحوم آیت الله منتظری و اندیشه ها و طیف فکری ایشان که به نظر برخی، عامل اصلی برخورد با افرادی مثل من بوده مانند ممنوعیت از حق تدریس و حق امتیاز نشر و نشریه، بسیاری هم اتفاقا عامل اصلی این برخوردها را به کتاب تراژدی دموکراسی در ایران و مقالات مربوط به قتل های زنجیره ای ربط میدهند. خب من مجازات آنها را کشیده ام اما می بینم با اینکه سالها گذشته و محکومیت آنها را گذرانده ام، باز در بازجویی ها به آنها اشاره می شود و بازجو رسما می گوید شما آن مقالات را نوشتید یا آن کتاب را نوشتید و به نظام ضربه زدید. البته منظورشان از ضربه به نظام، ضربه به خودشان بود. من هم پاسخ دادم که برخلاف قانون و برخلاف شرع، خون عده ای ریخته شده و ما نیز نوشتیم و هیچ کار خلافی هم نکردیم. یکبار هم به بازجو گفتم: "اگر در گذشته یعنی در سال 79 – 80 حساسیت تان بحث قتل های زنجیره ای بود و آن مقاله اعدام و قصاص که در روزنامه نشاط منتشر کرده بودم که برای آن مقالات مربوط به قتل های زنجیره ای 3 سال و برای آن مقاله اعدام و قصاص 4 سال قاضی مرتضوی حکم داد {که البته در دادگاه تجدید نظر این حکم به 3 سال تقلیل پیدا کرد و دوباره در سال 86 به دلیل همان مقالات و اتهامات قبلی 1 سال زندانی شده ام} و زندانش را کشیدم و {گرچه بحث قتل های زنجیره ای و اعدام و قصاص هم مرتبط با حقوق بشر بود}، بعد هم تغییر فاز دادم و به دلایلی به این جمع بندی رسیدم که بر کارهای حقوق بشری متمرکز شده و فعالیت کنم و از حوزه سیاست فاصله بگیرم. در این مدت هم فعالیت هایم درباره زندانیان و حقوق زندانیان بوده و اصلا سیاسی ننوشته ام."بعد از او سئوال کردم:"چرا اینقدر روی من حساسیت دارید؟من که به سیاست و قدرت، کاری ندارم و در چارچوب قانون، کار حقوق بشری می کنم و انجمن هم براساس مجوزی که جمهوری اسلامی داده فعالیت می کند و..." بلافاصله بازجو حرف مرا قطع کرد و گفت: "حقوق بشر نه، براندازی نرم". سئوال جدیدی برای من پیش آمد که اگر قرار باشد کسی در چارچوب قانون، فعالیت حقوق بشری بکند و اسمش بشود براندازی نرم، خب اصلا نمی توان هیچ فعالیتی کرد. گفتم اگر کسی لائیک باشد و اعتقادات مذهبی هم نداشته باشد و فعالیت حقوق بشری کند شما با این دید امنیتی که دارید می توانید آسمان و ریسمان ببافید و بگویید که فلانی رندانه و زیرکانه و غیر مستقیم دنبال به زیر کشیدن مفاهیم دینی است و از طریق ترویج حقوق بشر و سکولاریسم می خواهد مبانی دینی را متزلزل کند. هرچند این از نظر عقلی و حقوقی نچسب است اما شما با یک من سریشم ممکن است بتوانید بچسبانید اما در مورد من این هم صدق نمی کند. چون من از منظر درون دینی نگاه می کنم و می خواهم میان دین و حقوق بشر سازش نشان بدهم. جواب بازجو خیلی پرمعنا بود. گفت :"اتفاقا از نظر ما کاری که شما می کنید خطرناک تر از کاری است که لائیک ها می کنند. شما خطرناک تر از آنها هستید ما تکلیفمان با آنها روشن است. آنها آن طرف جوی هستند و ما این طرف جوی. مشکل ما با شما این است که می خواهید همان ها را در قالب دین بگویید". گفتم:" پس هیچ حرفی برای گفتن نداریم و از هر حوزه ای که وارد شوم خطرناک محسوب می شوم. از هر موضعی که وارد شوم شما تصمیم خود را گرفته اید که این برانداز است و حکم تان را هم صادر کرده اید."البته در اینجا باید توضیح بدهم که در کار حقوق بشری اصلا قطب بندی لائیک و مذهبی و... نداریم؛ تنها دارم گفتگویی راکه با بازجو بوده بازگو می کنم. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><span style="color: blue; font-weight: bold;"></span><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="color: #990000; font-size: large;">و این برخوردها و احضارها و زندان های پیاپی چه تاثیری بر خانواده شما و روند زندگی آنها داشته است؟</span></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">این یک نزاع فرسایشی است؛ نزاعی که باعث فرسایش روح و روان خود من و خانواده می شود. گاهی در این سال ها شرایطی برای ما ایجاد شده که وقتی به زندان رفته ام تازه یک کمی احساس آرامش به من دست داده است. به خاطر اینکه بیرون از زندان اینقدر انسان را در حالت تعلیق نگه می دارند و خانواده را دچار اضطراب و استرس می کنند که دادگاه چه می شود و... که در اصل نمی توانی هیچ برنامه ای برای زندگی ات بریزی و دچار حالت عدم ثبات هستی؛ مثل آدم های دریا زده که وقتی از کشتی پیاده می شوند احساس می کنند پایشان را جای سفتی گذاشته اند. زندگی در تعلیق هم همین است.زیر پایت سفت نیست و وقتی زندان می روی انگار از بلاتکلیفی در آمده ای. در اصل بخشی از این نزاع فرسایشی، زندان است و بخش مربوط به بیرون از زندانش هم خیلی سخت است. در تمام این مدت چیزی که برای خود من مهم است این است که لحظه به لحظه اش توام با نقض قانون است و هیچ جا قانون و حقوق فرد به عنوان یک شهروند و یک زندانی رعایت نمی شود؛ نه حقوق خودش و نه حقوق خانواده اش. داستان ما فقط محدود به این هم نبوده است. همین ایام مهمانی داشتم؛ یکی از اساتید دانشگاه بود که حکم انضباطی داده و او را برکنار کرده بودند.چنان دچار آشفتگی و به هم ریختگی بود که می دیدم چه تاثیرات مخرب وخیمی روی او و خانواده اش گذاشته؛ به صرف اینکه چند ماهی است از هیات علمی کنار گذاشته شده روح و روان و زندگی اش به هم ریخته بود. وقتی به خودم نگاه کردم دیدم تدریس می کردم، جلویم را گرفتند، روزنامه درآوردم توقیف کردند، مجوز نشر گرفتم نگذاشتند... تک تک اینها کافی است برای بر هم ریختن آسایش خانواده و زندگی و همه برای ما یکجا اتفاق افتاده است. منحصر به من هم نبوده؛ همسرم یک مجله خیلی فرهنگی منتشر می کرد توقیف کردند و به دادگاه کشیدند. در دادگاه هیات منصفه به اتفاق آرا تبرئه کردند و قاضی نیز حکم به برائت داد و اولین بار بود که هیات منصفه به اتفاق آرا تبرئه می کرد اما مجله اش را رفع توقیف نکردند، تنها به صرف اینکه با بنده نسبتی داشته است. مجوز انتشارات او نیز به همین دلیل لغو شد. البته همسرم و خانواده نیز همراه و صبورند. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">شما بعد از آزادی از زندان و وقتی تصمیم گرفتید کار سیاسی را کنار بگذارید و کار حقوق بشری بکنید انجمن دفاع از حقوق زندانیان را بنیان گذاشتید و اعلام کردید که این انجمن در چارچوب قانون و تعامل با حکومت فعالیت خواهد کرد اما همین انجمن نیز پلمپ شد و شما به دلیل پرونده همین انجمن زندان می روید. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">ما وقتی این انجمن را تاسیس می کردیم کسانی بودند که گرایش شان این بود که این حکومت اصلا مقید به قانون نیست و وقتی ما اعلام کردیم مشی ما تعامل است از سوی برخی افراد رادیکال مورد اتهام و انتقاد قرار گرفتیم.به قول برخی دوستان اگر سابقه من نبود، انجمن را متهم میکردند به انجمنی دولت ساخته اما وضعیت من مشخص بود؛ همیشه در جبهه انتقادی بوده ام از همان زمانی که خدمت آیت الله منتظری بودم و هیچ وقت کار دولتی هم نداشتم و کارم تدریس و نوشتن بوده. همین سابقه باعث شد خیلی مشکلات پیش نیاید اما به هر حال مطرح کردند که حکومت اهل تعامل نیست و اسامی دیگری روی ما گذاشتند و متهم کردند به سازش و مسامحه و مشروعیت سازی برای حکومت و... واقعیت این است که ما باید امتحان می کردیم و می رفتیم توی عمل، تا ببینیم موفق می شویم یا خیر؟ رفتیم مجوز گرفتیم و در چارچوب قانون اساسنامه ما مورد تایید قرار گرفت. یادم است حتی یکی از بیانیه های انجمن اینقدر لحن و ادبیاتش از نظر حقوقی درست و منطبق بر قانون بود که یکی از معاونین رئیس وقت قوه قضائیه می گفت کاش همه مخالفین ما اینقدر منصف بودند و نوع رفتار انجمن شما را داشتند. اینها را گفتم که بگویم شدت برخوردی که با انجمن شد؛ آزار و اذیت ها، توقیف و پرونده سازی ها هیچ تناسبی با فعالیت های ما نداشت. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><span style="color: blue; font-weight: bold;"></span><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="color: #990000; font-size: large;">آقای باقی شما می گویید برخوردهایی که شد تناسبی با فعالیت های انجمن نداشت. خب چرا این برخوردها با انجمن صورت گرفت؛ ان هم انجمنی که فعالیت سیاسی نداشت و مشی آن بر تعامل بود؟</span></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">من این سئوال را در یکی از بازجویی ها مطرح کردم که مشی انجمن تعامل بوده و اینطور مورد اتهام قرار گرفته. اگر قرار بود مواضع تند اتخاذ کنیم و بگوییم تعاملی سرتان نمی شود چه می کردید؟ ما حداقل بیانیه می دادیم، بیشتر با مسئولان نامه نگاری می کردیم و مشکلات را می گفتیم؛ گاهی اثر داشت و توجه می کردند و گاهی هم نه. تلاش ما کمک به زندانیان بود و کار تبلیغاتی سیاسی هم نمی کردیم. وقتی گفتم مشی ما تعامل بوده، بازجو در جواب گفت: "تعامل نه، اثر گذاری در قوه قضائیه برای به انحراف کشیدن مسیر پرونده ها". همین نشان می دهد که هیچ جوری نمی توان کار کرد، نه قانونی و نه غیر قانونی. مشکل نوع نگاه است وقتی همه چیز امنیتی شد و همراه با سوظن، هیچ کاری نمی توان کرد. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><span style="color: blue; font-weight: bold;"></span><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="color: #990000; font-size: large;">یعنی به این نتیجه رسیده اید که جمهوری اسلامی اهل تعامل نیست و هیچ فعالیتی، حتی در چارچوب قانون نمی توان انجام داد؟</span></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">من هنوز هم دلم نمی خواهد بگویم نمی شود و دچار انسداد کامل هستیم. دلم نمی خواهد ولی واقعیت این است که رفتارهایی که شد نشان می دهد ـ چه دلمان بخواهد چه نخواهد ـ امکان فعالیت قانونی با روش های مسالمت جویانه که روش خیلی از تشکل های دیگر هم بوده نیست و عملا نشان دادند که ظرفیت چنین فعالیت هایی در حاکمیت وجود ندارد. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><span style="color: blue; font-weight: bold;"></span><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="color: #990000; font-size: large;">آیا به همین دلیل این مدت سکوت کرده اید و مصاحبه یا مقاله ای از شما منتشر نشده است؟ در اصل فعالیت مطبوعاتی یا حقوق بشری نداشته اید؟</span></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">اگر منظورتان پس از انتخابات است، بخشی از آن را به عنوان خانواده ای که زندانی دارد، مسایل خاص خود را داشتیم و پس از آن 6 ماه خودم در زندان بودم. در عین حال دلایل مختلفی هم بخصوص در 6 ماه گذشته وجود داشت و یک بخش آن این بود که کارهای درمانی داشتم. بخش دیگر این بود که کار اصلی من در تمام این سالها تحقیق بوده و منبع گذران زندگی ام، کتاب هایی بوده که می نوشتم و این مدت هم مشغول تکمیل و نوشتن کتاب هایم بودم. دلیل دیگرش هم این بود که اصلا روزنامه ای نبود که بنویسم. روزنامه هایی که هستند اینقدر برایشان شرط و شروط گذاشته اند که سراغ برخی افراد چون ما نمی توانند بیایند. من هم نمی خواهم این روزنامه ها حیاتشان به خطر بیفتد؛ به هر حال عده ای از این روزنامه ها نان می خورند. مجموعه ای از این ملاحظات بوده. بگذریم از اینکه دادگاه مرا از فعالیت های رسانه ای و مدنی محروم کرده است. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">هر گز تصور چنین روزهایی را می کردید؟ وقایع یک سال و نیم گذشته و انسدادی که می گویید و..... </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">صادقانه می گویم هرگز پیش بینی چنین روزها و چنین اتفاقاتی را نمی کردم. در انجمن تصورم این بود که تجربه جدیدی عرضه خواهیم کرد؛ با کمک دوستان می خواستیم نشان دهیم ظرفیت هایی است که مغفول واقع شده؛ برای تعامل و احترام به قانون و می شود با کسانی که حتی به ما دید بدی دارند نیز گفتگو کرد. فکر می کردیم این هم برای خود ما خوب است و هم برای دیگران و می توان اعتماد سازی کرد و انتقاد به رسمیت شناخته شود. وقتی شروع کردیم خیلی ها روی خوش نشان نمی دادند اما کم کم داشت اعتماد سازی هایی می شد و همه نگاهشان امنیتی نبود. اما در اتفاقاتی که یک سال و نیمه گذشته افتاد بیشترین آسیب را حقوق بشر دید. از نظر سیاسی ممکن است جریانات مختلف سیاسی سود و زیان کرده باشند، حتی نیروهای سیاسی که الان مغضوب حاکمیت هستند از طرفی زیان دیده اند و از طرفی سود هم برده اند شاید ده سال هم تلاش میکردند نمی توانستند واقعیت جناح مخالفشان را اینطور بیان کنند. در اصل برخی تحولات 20 سال جلو افتاد. از این لحاظ باید گفت جریانات سیاسی در این حوادث برد و باخت هایی داشتند ولی جریان حقوق بشر در یک سال و نیم اخیر باخت مطلق داشته است.متاسفانه در منازعات و تنش های اولین چیزی که آسیب می بیند حقوق بشر است. در قضیه 11 سپتامبر هم دیدیم در کشوری که مهد آزادی است تمام چیزهایی که جزو مقدسات آزادی و حقوق بشری بود به راحتی نقض می شد هر چند آنجا مطبوعات آزاد بودند و می نوشتند و کمک می کردند تا بیشتر آسیب وارد نشود. اما اینجا و در یک سال و نیم اخیر حقوق بشر باخت مطلق داشته؛ حتی خیلی از مقرراتی که تا قبل از این تا حدی رعایت می شد الان اصلا نمی شود. قبلا خیلی نقض حقوق بشر صورت می گرفت اما الان بسیار بیشتر شده.شما به عنوان مثال ببینید تلفن، از ابتدایی ترین حقوق زندانیان است؛ وقتی این حق را می گیرند و تبدیل به امتیاز می کنند واقعا فاجعه است. حق ارتباط با جهان خارج و خانواده، جزو حقوق زندانی است مثل غذا و آب و نمی توان تلفن، مرخصی و ملاقات را دریغ کرد. اما می بینیم که این حقوق اولیه و بدیهی را می گیرند و تبدیل به امتیاز می کنند. معلوم نیست کجا دانش آموخته حقوق شده و در چه کلاسی درس خوانده اند که ابتدایی ترین حقوق انسانی و قانونی را رعایت نمی کنند و تبدیل به امتیاز می کنند. با منطق های پوچ خلاف شرع، خلاف عقلانیت، خلاف اخلاق و خلاف قانون وضعیت را بدین جا رسانده اند. در شرع اسلام و احکام فقهی هم دستوراتی داریم که به طور مثال 800 الی 900 سال پیش در متون فقهی ما ذکر شده که یک کافر حربی، یعنی یک غیرمسلمانی که دست به اسلحه برده و جنگیده، حق ندارید اموالش را به مصادره برید و حقوقش را تضییع کنید و... و من تعجب می کنم به همین راحتی به اراده خودشان، حق را تبدیل به امتیاز می کنند. قبلا این موارد حداقل رعایت می شد. سال 79 – 80 البته برای ما این اتفاق افتاد که نزدیک به دو سال قطع تلفن بودیم و حتی شب عید هم نگذاشتند من و آقای گنجی تلفن هم بزنیم. اما آن موقع این نوع رفتارها محدود بود؛ در مورد چند نفر اتفاق می افتاد اما الان رویه شده و برای همه چنین می کنند. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><span style="color: blue; font-weight: bold;"></span><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="color: #990000; font-size: large;">با این اوصاف شما چشم انداز آتی را چگونه می بینید؟ به چه سمتی می رویم؟</span></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">دامنه نادیده گرفتن حقوق و قوانین چنان گسترده شده که جریان حقوق بشر دچار باخت مطلق شده؛ هر چه می گذرد نشانی از بهبود نمی بینم و اوضاع وخیم تر هم می شود. مگر اینکه اراده ای، تصمیمی در کشور بخواهد دست به تجدید نظر اساسی در روند ها و اتفاقات بزند. متاسفانه اتفاق بزرگی که افتاده این است که قبح قانون شکنی، بی احترامی به قانون، شکنجه و اعدام و خیلی چیزهای دیگر ریخته و با این شرایط نه تنها وضع بهتر نخواهد شد بلکه حقیقت این است که من واقعا به شدت نگران تکرار تجربه های تلخ دوران قبل از دوم خرداد1376 و خاطرات تلخی که برای جمهوری اسلامی رقم خورده هستم. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><span style="color: blue; font-weight: bold;"></span><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="font-size: 13px; line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="color: #990000; font-size: large;">در این میان نقش فعالان حقوق بشر را چگونه می بینید؟ آیا توانسته اند بر جریانات یک سال و نیم اخیر تاثیری بگذارند و آیا می توانند و این توان را دارند که از وقوع چنین حوادثی جلوگیری کنند؟</span></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">اگر جریان حقوق بشر و نهادهای حقوق بشری می توانستند به عنوان یک جریان مستقل از جناح ها و گروههای سیاسی، شناخته شوند و عمل کنند، قطعا می توانستند تاثیر گذار باشند اما نتوانستند. واقعیت هم این است که در این زمینه اشتباه فقط از طرف فعالین حقوق بشر نبوده که نتوانسته اند مستقل باشند و ادبیاتشان به سمت سیاست کشیده شده؛ مسئولیت این مساله را نباید تنها متوجه فعالین حقوق بشر دانست زیرا حکومت، نقش زیادی داشته و با برخوردهای غیر منطقی و برخورد امنیتی، آنها را به سمت تقابل سوق داده و اجازه نداده به عنوان یک جریان مستقل حقوق بشر شناخته شوند؛ منظورم مستقل از نیروهای سیاسی است. کسانی هم که می خواستند اینکار را بکنند، به انحا مختلف مورد اذیت و آزار قرار داده است. در کل نمی توان نمره خوبی به توفیق جریانات حقوق بشری در یک سال و نیم اخیر داد اما من مسئولیت آن را فقط متوجه فعالان حقوق بشری نمیدانم و بیشتر متوجه حکومت میدانم. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">فعالان حقوق بشر باید در حوزه های مدنی کار می کردند و اجازه نمی دادند حقوق بشر تبدیل به کالای سیاسی شود. متاسفانه ما بیشتر فعالیت را محدود کردیم به زندانیان سیاسی و فراترکه رفتیم در نهایت بحث توقیف مطبوعات بود. در صورتی که بحث آموزش و مسکن و بیکاری و خیلی چیزهای دیگر است که ارتباط مستقیم با زندگی مردم داشت و دارد و باید توجه می شد. در مورد زندانیان نباید به زندانیان سیاسی محدود باشد این از اشتباهاتی است که همیشه داشته ایم. در انجمن دفاع از حقوق زندانیان سعی کرده بودیم از این اشتباهات جلوگیری کنیم و هر کسی به صفت زندانی بودن، فارغ از اتهامی که دارد اگر به دفتر ما مراجعه می کرد، ما کاری به ایمان و ایدئولوژی و جرم او نداشتیم، به صرف اینکه زندانی است حقوقی داشت که باید از آن دفاع می کردیم لذا به طور مثال از 500 زندانی و خانواده زندانی که به ما مراجعه می کردند بیش از 450 نفرشان زندانی عادی و غیر سیاسی بودند. متاسفانه نوع رفتاری که با ما شد نشان داد که اجازه نمی دهند فعالان حقوق بشر تجربه کنند و با آزمون و خطا جلو بروند. در اصل این مدت دور بودن از حوزه های اجتماعی و مسائل مبتلابه مردم از سوی فعالان حقوق بشر و تنگ نظری های حکومت کار و... کار را به اینجا کشیده که نمره خوبی نمی توان به حصول موفقیت فعالان حقوق بشر داد. </span></strong></div></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-69252301977522998412010-12-05T11:54:00.000+03:302010-12-05T11:54:02.830+03:30روز دانشجو گرامی باد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TPtL5u9RYZI/AAAAAAAABSc/KVbvg8JMCZo/s1600/_1_%257E3.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" ox="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TPtL5u9RYZI/AAAAAAAABSc/KVbvg8JMCZo/s320/_1_%257E3.JPG" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TPtMCZveYiI/AAAAAAAABSg/vimyG6uS9Tw/s1600/16Azar.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" ox="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TPtMCZveYiI/AAAAAAAABSg/vimyG6uS9Tw/s320/16Azar.jpg" width="253" /></a></div><strong><span style="font-size: large;"> دانشجويان آزاده با درود بي پايان به روان راهگشايان جنبش دانشجويي در تاريكترين ادوار تاريخ ايران،دانشجويان شهيد شريعت رضوي،قندچي و بزرگ نيا ،پنجاه و چهارمین سال عصيان دانشجويان بر استبداد را گرامي ميداريم. سالروز 16 <span style="color: #990000;">آذر، روز دانشجو، را زماني آغاز ميكنيم كه پس از روي كار آمدن دولت احمدي نژاد ، دانشجويان و آزاديخواهان همچنان در زير سايه عدالت خواهي و مهرورزي “دولت عدالت“!در زندان هاي مخوف اوين و گوهردشت بسر ميبرند</span><span style="color: #990000;">.قلم هاي روشنفكران و نويسندگان شكسته و هر روز و هر لحظه در معرض احضار و تهديد به قتل و زندان و انواع و اقسام محروميت هاي اجتماعي هستند، ،روزنامه هاي منتقد توقيف و سايتها و وبلاگهاي شخصي افراد مسدود شده و حرمت دانشگاه و استاد از بين رفته و صحن دانشگاه به محل تاخت و تاز مشتي تماميت خواه تبديل شده است.</span> دانشجويان كه قشر روشنفكر و عناصر جوان و سرمايه هاي هر ملتي هستند،در ايران بي قدر و قيمت شده و تنها خواسته نظام از آنان اين است كه شرايط ديكته شده دولتي به سراسر كشور كه اختناق مطلق است را بپذيرند. <span style="color: #990000;">در چنين شرايطي دانشجويان با هزينه سنگين وبا تحمل سنگين ترين تحقيرها و اهانت ها و با تحمل زندان و شكنجه هزينه آزادي را پرداخته اند چرا كه سوگند ياد كرده اند بنابر عهد هر عنصر آگاه و روشنفكر بايد پيشرو آزادي جامعه و مردم خود باشند.</span> ياران و هم سنگران در آستانه 16آذر ، ضمن تجديد پيمان با شهداي دانشجو احمد قندچي،آذر(مهدي)شريعت رضوي و مصطفي بزرگ نيا كه 52سال قبل در سال 1332 در برابر استبداد سلطنتي سينه سپر كرده و بر تارك تاريخ مبارزات دانشجويان ايران زمين جا گرفتند و مايه مباهات و افتخار دانشجويان گرديدند، با درود بر عزت ابراهيم نژاد دانشجوي شهيد جنبش دانشجويي در سال 78 و ساير دانشجويان شهيد و زنداني كه در برابر استبداد ايستادند و با خون وجان خود سنگر و حرمت دانشگاه و دانشجو را زنده و پويا نگه داشتند، بعنوان دانشجويان و روشنفكران و آزاديخواهان اين مرز و بوم سوگند ياد ميكنيم كه تا برقراري آزادي ، برابري و عدالت اجتماعي در ميهن عزيزمان ايران، از پاي ننشسته و آرمان ياران و همسنگران خود را محقق خواهيم نمود. <span style="color: #38761d;">روزي دوباره معجزه ها ميشود عيان آيد برون ستاره ايي از پرده نهان وزموج خشم خلق يكي رود آتشين اندر بسيط كشور ايران شود پاس اين روز تاريخ ساز ،از كليه دانشجويان سراسر كشور و اساتيد محترم خواستار برپايي مراسم و يادبودهايي ميباشد</span>. <span style="color: #cc0000;">در هر دانشگاه و دانشكده با برپايي نمايشگاههاي عكس از دانشجويان شهيد و زنداني ياد و خاطره آن عزيزان را گرامي داشته و با اجراي تريبونهاي آزاد فرياد حق طلبانه و آزاديخواهانه دانشجويان را به گوش ديگران برسانيد.</span></span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-16205097730777381642010-11-27T18:48:00.000+03:302010-11-27T18:48:58.157+03:30جمله هایی جالب و خواندنی از مسئولین در این سالها !!!<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TPEhOveMLbI/AAAAAAAABSU/wyxRc1uCACs/s1600/159278BC-049D-42EB-8147-8CFAB16E284E_mw800_mh600_s.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" ox="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TPEhOveMLbI/AAAAAAAABSU/wyxRc1uCACs/s320/159278BC-049D-42EB-8147-8CFAB16E284E_mw800_mh600_s.jpg" width="320" /></a></div><strong><span style="font-size: large;"><span><span style="color: #990000;">سردار رادان:</span> "قرار گرفتن چکمه بر روی شلوار به دلیل نشان دادن بخشی ازبرجستگی بدن، از مصادیق خلاف شرع است و تبرّج به حساب می آید."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">آیت الله جوادی آملی:</span> "دانشمندان فیزیک، شیمی، بارانشناسی و زمین شناسی، بدون پسوند اسلامی نفهمند."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">حسنی، امام جمعه ارومیه:</span> "اگر فرد مشرکی را وقتی فهمیدیم که واقعاً مشرک شده، باید او رابسوزانیم؛ اگر با گلوله هم بود اشکالی ندارد."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">امام جمعه شیراز:</span> "گرانی خانه باعث شد جوان پاک ما به جای مسکن، دوست دختر و دوست پسر بگیرد."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">شکوفه گلخو، رئیس دانشگاه الزهرا:</span> "بدحجابی زنان موجب فعال شدن غده هیپوفیز مردان در تولید مثل می شود.<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">قرائتی:</span> "ما آخوندها همیشه مثل گاز اشک آور عمل می کنیم؛ فقط بلدیم گریه مردم را در آوریم.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">سیّد حسین مرعشی:</span> "احمدی نژاد نه فقط معجزه هزاره سوم، که معجزه هزاره چهارم هم هست.<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">امام جمعه تبریز:</span> "علت زلزله اخیر تبریز، اظهارات اعلمی، نماینده تبریز در مورد سیّدالشهدا بود."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">آیت الله خزعلی:</span> "حجاب موجب بالا رفتن معدل دانشجویان می شود."<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">احمدی نژاد:</span> "ایران قدرت اول جهان است.<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">آیت الله حسنی:</span> "اگر مؤمنین غسل جمعه را انجام ندهند، مشکلات کمبود گاز مرتفع نمی شود."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">احمدی نژاد:</span> "نفت را سر سفره مردم می آوریم…" بعد از انتخابات: "نفت خوردنی نیست که سر سفره ها بیاوریم."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">الهام، سخنگوی (وقت) دولت:</span> "نفت را سر سفره مردم نمی آوریم، بوی بد می دهد."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">مسئولین نیروی انتظامی</span> در ملاقات با یک گروه از وزارت کشور آلمان، آمادگی خود را برای تأمین امنیت بازیهای جام جهانی (در آلمان) اعلام کردند.<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">اسماعیل ططری، نماینده سابق کرمانشاه:</span> "آلمانی ها اگر بشر بودند، یک زن رقاص رئیسشان نمی شد."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">احمدی نژاد:</span> "اینها… به اندازه بزغاله هم از دنیا فهم و شعور ندارند."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">علی لاریجانی</span> در جریان رسیدگی به پرونده هسته ای ایران: "با شکلات راضی نمی شویم."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">لاله افتخاری، نماینده مجلس شورای اسلامی:</span> "در سرزمین اسلامی نباید یک مریض زن به دست نامحرم مداوا شود."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">شکراله عطارزاده، نماینده مجلس هفتم:</span> "کوندالیزا رایس یک پیر دختر امریکایی ولگرد است که ناکامی های جنسی وی موجب عقده شده است."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">سخنگوی دولت،</span> پس از تصویب لایحه بودجه: "دولت، مسئول گرانیهای سال آینده نخواهد بود."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">وزیر کشور (در مورد انتخابات):</span> "آنقدر که به فکر آفتابه لگن هستیم، به فکر تقویت محتوای برنامه ها نیستیم."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">احمدی نژاد:</span> "امریکا به ایران حمله نمی کند؛ چون من مهندسم و مسائل را تحلیل می کنم."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">احمدی نژاد:</span> "یه دختر بچه دو ساله… زبونشون اسپانیولیه... یه نیگاه کرد به من، گفت: «این محموده، این محموده.»"<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">احمدی نژاد:</span> "یکی از شخصیتهای شرق آسیا، از مسئولین درجه یک اومد به دیدن ما... خلاصه حرفش این بود که اومده بود زنبیلش رو بذاره تو صف بگه ما مشتری شما هستیم."<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #990000;">حجت الاسلام و المسلمین مهدی پور:</span> "رواج بی بند و باری در یک جامعه، باعث بروز زلزله می گردد.</span><span dir="ltr"></span> </span></strong><br />
<div align="center" dir="rtl" style="text-align: center;"><span dir="rtl"></span><span><span dir="rtl"></span><span dir="rtl"></span><strong><span style="font-size: large;">!!!!!!!!!!</span></strong></span><span lang="FA"></span><strong><span style="font-size: large;"> </span></strong></div></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-83192628359446269562010-11-25T14:11:00.000+03:302010-11-25T14:11:57.130+03:30رنجنامه محمد نوری زاد ازدرون زندان: خدایا، قدم رنجه کن و به تماشای یک قطره اشک بیا<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO48OetlG3I/AAAAAAAABRk/kh8ikPRFdFU/s1600/mohamad-nuri-zad.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><strong><span style="font-size: large;"><img border="0" height="320" ox="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO48OetlG3I/AAAAAAAABRk/kh8ikPRFdFU/s320/mohamad-nuri-zad.jpg" width="208" /></span></strong></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO48Xa_G1UI/AAAAAAAABRo/vd1816kTH0Y/s1600/afa054ca5bae526ece88b12f33f9cf42.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><strong><span style="font-size: large;"><img border="0" height="226" ox="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO48Xa_G1UI/AAAAAAAABRo/vd1816kTH0Y/s320/afa054ca5bae526ece88b12f33f9cf42.jpg" width="320" /></span></strong></a></div><h3 dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: large;"><span><span>چهارشنبه، ۳</span></span><span class="apple-style-span"><span lang="AR-SA" style="color: red; font-family: Tahoma;"> آذر </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="FA" style="color: red; font-family: Tahoma; mso-bidi-language: FA;">۱۳۸۹</span></span><span class="apple-style-span"><span lang="FA" style="color: #333333; font-family: Tahoma;"> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="AR-SA" style="font-family: Tahoma;"></span></span></span></h3><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span><strong><span style="font-size: large;">خدایا، این چه غوغایی است که در غروب و قحطی عقل، روان و ذهن مرا به تکاپوی رنجکامگی گمگشتگانی می پراکنی که حکومتیان، مستعمدانه آنان را به مدار فراموشی در انداخته اند؟ و مرا بر آن داشته ای تا به برآوردن یک یک این زندگان فرو مرده، دست ببرم؟ چرا شراره های درون مرا در این زوالستان اقلیم، به گلوگاه آتشفشان تباهی می رانی؟ و از من گدازه های فولاد سوز مطالبه می کنی؟ چرا مرا به نوشتن فرمان می فرمایی؟ و جمعه مرا چرا به تبارشناسی عاملان شعبده از یک سوی، و از دیگر سوی، به غبار روبی از شکل و شمایل شاکله ای که نامش را«عشق» گذارده ای، بر می کشانی؟ خدایا، خوبان تو از توصیف قلم من مستغنی اند. آنان را به پروردگاری چون تو، وصف کننده است: « والصبح اذا تنفس» تنها توان و توش من به این است که در اکبریت و بزرگی تو، با تو هم عقیده باشم. و نیز بر این باور باشم که فهم بزرگی تو، با کند و کاو و توقف در اسماء و صفات تو، ممکن نیست.<span class="apple-converted-space"> </span>ما با تماشای یک گل، یک حشره، یک لبخند، یک شهاب، بهتر به بزرگی تو راه می بریم.</span></strong></span><span><br />
<br />
<strong><span style="color: #990000; font-size: large;">خدایا، قدم رنجه کن و به تماشای یک قطره اشک بیا.</span></strong></span><span><br />
<strong><span style="font-size: large;">قطره اشکی که در خود، غریوستانی پنهان دارد.<span lang="AR-SA" style="color: blue; font-family: Tahoma;"> </span>و طوفانی به قامت نوح و اکسیری به حیات بخشی خضر و مجتبایی به غلظت محمد و عدالتی به قلم علی و جام زهری به زیبایی حسن و مظلومیتی از جنس حسین و عفافی از تار موی فاطمه.<span class="apple-converted-space"> </span>خدایا با من به تماشای یک مظلوم بیا</span></strong></span><strong><span style="font-size: large;"><span><span lang="AR-SA" style="color: blue; font-family: Tahoma;"> </span>که ” آه ” اش، ظاهراً، باطن ارکان آفرینش تو را می لرزاند. با من به تماشای</span><span><span lang="AR-SA" style="color: red; font-family: Tahoma;"> </span>”عبدالله مؤمنی” بیا که این روزها، در بند ۳۵۰ زندان او*ین زندانی است.اطمینان دارم با من هم عقیده ای که جمال بعضی از بهشتیان تو را می شود در همین دنیا تماشا کرد.مردمانی که فزونی جمعیتشان بسیار قلیل است، اما همین قلّت شان، ابر رحمتی است بر سر کثیری دیگر.خدایا بیا به تماشای بهشت تو در همین دنیا برویم. با مردم، و پشت در خانه استیجاری عبدالله مؤمنی به صف بایستیم. به همسر و فرزندان عبدالله سری بزنیم. در همان خانه ای که بوی عبدالله را به حافظه اش سپرده.<span class="apple-converted-space"> </span>خدایا به من بگو چرا امروز مرا با یاد عبدالله آمیختی؟ خود بگویم؟ شاید به این دلیل که جراحت غربت این مرد بی نشان، آسمان عاطفه تو را نیز مجروح ساخته است. تو، در عین حال که خدای فهم، و خدای درک، و خدای عقلی، خدای عاطفه نیز هستی. خدایی که از سوز بندگان غریب و دور افتاده اش می گدازد.</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span><strong><span style="font-size: large;"><shapetype coordsize="21600,21600" filled="f" id="_x0000_t75" o:preferrelative="t" o:spt="75" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" stroked="f"><stroke joinstyle="miter"></stroke><formulas><f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"></f><f eqn="sum @0 1 0"></f><f eqn="sum 0 0 @1"></f><f eqn="prod @2 1 2"></f><f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"></f><f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"></f><f eqn="sum @0 0 1"></f><f eqn="prod @6 1 2"></f><f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"></f><f eqn="sum @8 21600 0"></f><f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"></f><f eqn="sum @10 21600 0"></f></formulas><path gradientshapeok="t" o:connecttype="rect" o:extrusionok="f"></path><lock aspectratio="t" v:ext="edit"></lock></shapetype><span lang="AR-SA"></span></span></strong></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span><br />
<strong><span style="font-size: large;">خرداد ماه ۸۹ بود که عبدالله را در بهداری عتیقهی بند هفت زندان<span class="apple-converted-space"> </span>او*ین<span class="apple-converted-space"> </span>دیدم. مکانی که برای درک تمیزی و بهداشت، باید از هر کجای کره زمین به سمت او شتاب کرد. همان جا بود که قریب به بیست دقیقه از لبخند او، از فهم او، از نجابت او، از درستی او، و از مردانگی او ارتزاق کردم.<span class="apple-converted-space"> </span>خدایا تو شاهدی که من به توصیف ذره ای از بزرگی عبدالله دست بردهام. شأن و بزرگواری او، در پیشگاه تو، قطعاً آشکارتر و بلند مرتبه تر است. عبدالله را مردی دیدم که از آسمان تو ای خدا، هیچ نمی خواهد الا باران. آن هم نه برای خود، که برای مردمان تشنه کامی که زبان درخواستشان به لکنت افتاده و شهامت واخواهی حق خود را ندارند، و عبدالله به نمایندگی از آنان، به دامگاه زندان رفته، و در آنجا به سلاخی ناسزاگویان درافتاده است.<span lang="AR-SA" style="color: navy; font-family: Tahoma; mso-ascii-font-family: "Arial Narrow"; mso-hansi-font-family: "Arial Narrow";"> </span>خدایا، عبدالله، این جوان بی نشان لرستانی را تو برکشیدی و بر چهار ستون فهم امثال من استوار ساختی.</span></strong></span><strong><span style="font-size: large;"><span><span lang="AR-SA" style="color: blue; font-family: Tahoma; mso-ascii-font-family: "Arial Narrow"; mso-hansi-font-family: "Arial Narrow";"> </span>وگرنه من از کجا می دانستم که نوجوان چهارده ساله ما، آنگاه که در شهامت برادر جوانش اشک می ریخت، در هجده سالگی با همسر همو، که ده سال از او بزرگتر بود، ازدواج می کند و فرزند برادر را در آغوش می کشد و بی پدری را از ذهن او می زداید؟<br />
<br />
<span style="color: red;">خدایا، من از بزرگان امنیتی و قضایی خودمان می پرسم: چه شد که از ادامه ضرب و شتم عبدالله خسته شدید؟ او را بزنید. همچنان که زدید. با مشت و لگد. با کابل. یک نفره. و چند نقره. بله، او را بزنید و ناموسش را با تلخ ترین واژه هایی که بلدید، و با ناسزاهایی که مهارتش را دارید، دهان به دهان کنید. همچنان که ناگفته ای از چنتهی فحش های خود باقی نگذاردید. مجدداً سرش را در سطل مستراح سلول بازجویی فرو برید. او را به فروبردن چوبی که نجاران از به در آوردنش عاجز بمانند، تهدید و تحقیر کنید.</span></span><span><span style="color: red;"><span lang="AR-SA" style="color: darkgreen; font-family: Tahoma;"> </span>شما را به خدا اجازه ندهید نعرهی بازجوها، آنگاه که عبدالله را وحشیانه می زنند و فحشش می دهند، یکدم به خاموشی گراید</span>. مردم ما به این موسیقی محتاج اند. موسیقی قدرت نوازی که با نعره و فحش و ضجّه آمیخته است. خدایا، می خواهم به بزرگان امنیتی وقضایی خودمان پیشنهاد کنم: همچنانکه عبدالله مومنی را می زنید و مادر و همسرش را به لجن ترین واژه ها می آلایید، از او بپرسید: عبدالله ، فلان کارخانه بی صاحب راچگونه با نصف پول اجناسی که در انبار داشت به صورت صوری خریدی و بالا کشیدی؟</span></span></strong><span><br />
<br />
<strong><span style="color: red; font-size: large;">و بپرسید: ای عبدالله مومنی، ثروت تریلیاردی تو، ارتباطی به برادری و نسبت تو با بزرگان بازار که ندارد؟ و بپرسید: ای عبدالله فلک زده، چرا از بستگان نزدیک رییس جمهور ما نشدی تا با واردات کامیون های مرگ، وبا کشتن صدها نفر از مردم بی نوا، هیچ قانونی، و هیچ مجری قانونی به ابروی بالای چشم تواشاره نکند؟</span></strong></span><span><br />
<br />
<strong><span style="font-size: large;">خدایا، می خواهم به بزرگان امنیتی و قضایی خودمان بگویم: تا میتوانید عبدالله را لجن مال کنید و خوب مشت ومالش بدهید. آنگاه که از نفس افتاد، از زیر زبانش این نکته ها را بهدر آورید که در واردات شکر و اتومبیل و دارو و موز وفروش مخفیانه نفت، چه بساطی به راه انداخته و چه اندوخته هایی از واردات ال.جی و سامسونگ برای خود پرداخته است؟</span></strong></span><span><br />
<br />
<strong><span style="font-size: large;">با لگد ومشت و کله به شکم و صورت او بکوبید که: چرا در جایی که بزرگان، همگان مردم را به ضرب جهل و خرافه خواب می کنند، تو باید مردمان را به بیداری و احقاق حق خود فرا بخوانی؟</span></strong></span><span><br />
<br />
<strong><span style="color: red; font-size: large;">خدایا مردان امنیتی ما، در زدن عبدالله مومنی روی ساواک را سفید کرده اند. مادر او را که مادر شهید، و همسر او راکه همسر شهید است، با کثیف ترین الفاظی که شایسته هیچ تنابنده ای مباد، ناسزا گفتند. تا او، به کاری که نکرده بود،اعتراف کند.خدایا تو کجا بودی<span lang="AR-SA" style="color: indigo; font-family: Tahoma; mso-ascii-font-family: "Arial Narrow"; mso-hansi-font-family: "Arial Narrow";"> </span>آنگاه که عبدالله زیر ضربات مشت و لگد و کابل بازجو ها بیهوش می شد؟ و ناموسش به تاراج الفاظ لجنی شعبان بی مخ های امنیتی می رفت؟ مگر نه این که تو غیوری؟ و نسبت به بندگان خویش غیرتمندی؟</span></strong></span><span><strong><span style="font-size: large;"><span style="color: red;"><span lang="AR-SA" style="color: black; font-family: Tahoma;"> </span>تو ای خدا، آن روز که بازجوها، همسر سعید امامی را با آن الفاظ سخیف، به تنگنای پاکدامنی در می انداختند، کجا بودی؟</span><span class="apple-converted-space"> </span>می دانم که همانجا بودی و هایهای می گریستی. هم بخاطر مظلومیتی که پناهی جز تو نداشته وندارند، و هم به خاطر تاراج مظلومی به اسم ” انقلاب اسلامی ” که در یغمای جماعتی که ستو نهای قدرت را بغل زده اند، خنجرآجین می شده است .<br />
<br />
خدایا چرا به ”تنفس صبح” قسم خوردهای؟ که صبح، و دمیدن صبح ، نفس میکشد؟ که تاریکی و جهل، رفتنی است؟ و رو شنایی و فهم در راه است؟</span></strong></span><span><br />
<br />
<strong><span style="font-size: large;">خدایا عبدالله مومنی یک تحصیل کرده مسلمان است. شیدای سرافرازی سرزمین خویش است. از نکبت دزدی وظلم بیزار است.<span class="apple-converted-space"> </span>او، زندانی کسانی است که به او می گویند: چرا تو به خلاف کاریهای ما معترضی؟ چرا گند ما را بر ملا می کنی؟ چرا می خواهی بساط ویژه خواری های مارا بر چینی؟ تو را به رییس جمهور و مشاورانش چهکار؟ به وزرا، به سپاه که نباید در اقتصاد و سیاست و عرصه های فرهنگی و اطلاعاتی و امنیتی ورود کند؟ به امامان جمعه، که باید با سواد و مردمی و مسئولیت پذیر باشند؟ به روحانیانی که در همه کارها دخالت می کنند و مسئولیتی نیز نمی پذیرند؟ به این که چرا به اسم اسلام، مردم را از مسلمانی متنفر می کنیم؟ و اسلام اختراعی خود را به سفره ناگزیر مردمان پهن می کنیم؟ و به روح و روان حق و آزادی و قانون و مردم صلوات می فرستیم؟ و به صورت همه شان پوز خند می زنیم؟</span></strong></span><span><br />
<br />
<strong><span style="font-size: large;"><span style="color: red;">خدایا ، چرا گفته ای: ”والصبح اذا تنفس”؟ تنفس صبح یعنی: شب رفتنی است؟</span> یعنی صبح آمدنی است؟ یعنی صبح، درخش، سربرآوردن نمرده است و نفس می کشد؟ یعنی عبدالله مومنی ها در اختفای زندان نیز سر به سامان آینده ی سرزمین ما دارند؟ یعنی عبدالله مومنی ها بر حق اند؟ و یک زمانی، که همچون صبح، بسیار نزدیک است، از گرد راه خواهند رسید و خبر از روشنایی خواهند آورد؟</span></strong></span><span><br />
<br />
<strong><span style="font-size: large;">پس بیا ای خدا، به تماشای آنانی برویم که جمعیتشان فراوان نیست. اما بهشتیاند، و تو، به خاطر روح بلندشان، و شرافت فهمشان، و ارزشی که برای انسان و انسانیت قائلند، درهمین دنیا، بهشتی بودن آنها را به تماشا گذارده ای. سلام ای صبح. سلام ای عبدالله مومنی.</span></strong></span><span><br />
<br />
<strong><span style="color: #38761d; font-size: large;">و شما ای فرزندان بی نشان و راستین ایران زمین، بدانید و آگاه باشید که: صبح زنده است و نفس می کشد. درست مثل شما. و مثل آزادی.</span></strong></span><span><br />
<br />
<strong><span style="color: #38761d; font-size: large;">سلام بر آزادی. و سلام بر خدای خوب</span></strong></span><span lang="AR-SA"></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span>منع: سایت fixsat.tv</span><span><span dir="rtl"></span> </span><span lang="AR-SA" style="color: #333333; font-family: Tahoma;"></span></span></strong></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-75110279052891824252010-11-25T13:54:00.000+03:302010-11-25T13:54:33.966+03:30بیانیه شماره ٢ فعالان دانشجویی برای اعتصابات سراسری در دانشگاهها به مناسبت روز دانشجو<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO45PSQZttI/AAAAAAAABRg/nb5xJhB8KWw/s1600/35.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" ox="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO45PSQZttI/AAAAAAAABRg/nb5xJhB8KWw/s320/35.jpg" width="221" /></a></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">جرس: در پی انتشار فراخوان جمعی از فعالان دانشجویی برای اعتصابات سراسری دانشگاهها به مناسبت ۱۶ آذر و روز دانشجو و استقبال دانشجویان دانشگاههای مختلف سراسر کشور از این موضوع، بیانیه شماره ٢ این فعالان دانشجویی با ارائه پیشنهاداتی جهت اعتصاب و اعتراضات هماهنگ و منسجم، منتشر شد.</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">این فعالان دانشجویی در بیاینه شماره یک خود، که ابتدای هفته جاری آن را منتشر کرده بودند، دانشجویان را به اعتصاب سراسری در تاریخ های ۱۵ و ۱۶ و ۱٧ آذر امسال فراخواندند.</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">به گزارش منابع خبری جرس، متن بیانیه شماره ٢ فعالان دانشجویی برای ایجاد هماهنگی و ارائه پیشنهاداتی جهت اعتصابات دانشجویی به شرح زیر است:</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">از آنجایی كه اولین بیانیه این گروه در آستانه فرارسیدن ماه آذر و ماه دانشجو و فراخوان برای اعتصابات سراسری دانشجویی در سراسر دانشگاه های تهران و شهرستان ؛با استقبال زیادی در سایت های خبری و اجتماعی و در محافل دانشجویی روبه رو شد؛ ما جمعی از دانشجویان دانشگاه های تهران در راستای تحقق هر چه بهتر این اعتصاب و منسجم بودن و هماهنگ بودن آن در پوشش یك اعتصاب واقعی سراسری دانشجویی برنامه های خود را پیشنهاد می دهیم :</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">۱- در روز ۱۵ آذر ماه همه دانشجویان باید با حضور در دانشگاه از رفتن به كلاس درس خود داری كرده و در مقابل دانشكده های مربوطه تجمع نمایند. دانشجویان در این روز می توانند با در دست داشتن پلاكارد یا عكسهایی با مضمون دانشجو و ۱۶ آذر برای فردای آن روز كه ۱۶ آذر ماه می باشد برنامه ریزی كنند.ما از همه دانشجویان می خواهیم تا رفتن به كلاس درس را در این روز و روز های بعد تعطیل كنند.در دانشگاه هایی كه چند دانشكده نزدیك به هم دارند دانشجویان می توانند با به هم پیوستن به هم فریاد اعتراضات خود را در صحن دانشگاه طنین انداز كنند.همچنین با دادن پیام هایی در قالب بیانیه و اطلاعیه از دانشجویان سایر دانشگاه های كشور از دولتی و ازاد گرفته تا پیام نور و هر دانشگاه دیگری بخواهند كه به جمع اعتصابیون بپیونندند. برای جلوگیری از اتفاقات به دور از شان فعالیت مدنی كه ممكن است مثل هر زمان دیگری نیروهای خودسر به راه بیندازند دانشجویان باید هوشیار و آگاه باشند.</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">عزیزان دانشجو نیاز به گفتن نیست كه اگر در این روز بتوانیم به این شیوه و با اعتماد و شجاعت كامل عمل نمائیم قطعا نه تنها برای روزهای بعد منسجم تر و هماهنگ تر شده ایم بلكه با برد خبری آن می توانیم دانشجویان بیشتری را با خود همراه كنیم.</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">٢- در روز ۱۶ آذر ماه همه دانشجویان با برگزاری مراسم بزرگداشت روز دانشجو محكم تر از دیروز باید فریاد حق طلبی و آزادی خواهی خود را سر دهند. در این روز نیز دانشجویان باید از رفتن به كلاس درس خودداری كرده و در صحن علنی هر دانشگاه تجمع كرده وخواسته های خود را در قالب بیانیه اعلام بدارند. از آنجایی كه جای جای ایران عزیز امروز روزهای سخت و دردناكی را به خود می بیند این وظیفه ملی و انسانی ما دانشجویان به عنوان قشر تحصیل كرده می باشد كه در قبال سرنوشت كشورمان و ملت مان و خودمان احساس مسئولیت كنیم و انزجار خود را از وضع آشفته كشورمان نشان دهیم. همه ما می دانیم كه چه انسان های آزاده و بی گناهی كه امروز در زندان های حکومت نامشروع جمهوری اسلامی گرفتار آمده اند؛ همه ما از كشته شدن دوستان و همكلاسی هایمان به دست عوامل حکومت باخبریم؛ همه ما دوستان و همكلاسی های دربند مان را هنوز می شناسیم و هر روز می شنویم از فشار ها وشكنجه هایی كه بر آنها روا داشته می شود؛ همه ما اوضاع بد و دردناك اقتصاد ملی را به خاطر سیاست های سو و كینه توزانه رژیم با تمام وجود لمس می كنیم؛ همه ما شور واشتیاق و امید مردم را دیدیم و دیدیم كه خودكامه گان چطور یاس و نا امیدی و افسردگی را به چهره ملت ما پاشیدند؛ همه ما هنوز یاد سهراب ها و ندا ها و كمانگر ها را در خاطرمان گرامی می داریم؛ همه ما می دانیم كه چشم امید ملت دردمندمان به ما به عنوان جوانان تحصیل كرده و دانشگاهی دوخته شده و می دانیم كه جمهوری اسلامی از به بند و زنجیر كردن و كشتن و اعدام ابایی ندارد و مثل خون آشامی است كه هر روز از خوردن خون ملت بیشتر لذت می برد.</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">با همه اینها این وظیفه ملی و انسانی ماست كه در حد توان خود انزجار و تنفر خود را نسبت به این اوضاع اسفناك اعلام داریم. روز ۱۶ آذر كه روز گرامیداشت سه دانشجوی شهید و كشته شده راه آزادی و عدالت هست فرصت بسیار مناسبی است تا جنبش دانشجویی برای اولین بار متفاوت از همیشه و در قالب یك جنبش سراسری و منسجم این دین خود را جامه عمل بپوشاند. در این روز دانشجویان باید خواستار بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی شده و محاكمه عاملین این جنایت ضد بشری را خواستار شوند. دانشجویان باید بر مسأله استقلال و آزادی دانشگاه تاكید كرده و خواستار بازگشت اساتید دلسوز و گرانقدر بازداشت شده و اخراج شده به جمع دانشگاه شوند. در این روز همچنین باید یاد شهدای سبز گرامی داشته شود تا نشان بدهیم كه یاد آنها هنوز زنده است و جنبش مردمی سبز زنده تر. دانشجویان بعد از برگذاری مراسم بزرگداشت ۱۶ آذر در حالی كه عكس ها و نماد های روز دانشجو و جنبش سبز را به همراه دارند در صحن دانشگاه دست به راهپیمایی های آرام بزنند.</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">٣- در روز ۱٧ نیز دانشجویان باید با حضور در دانشگاه ها از رفتن به كلاس درس خودداری نمایند و یك بار دیگر با جمع شدن در مقابل دانشكده ها بر مواضع خود پافشاری كنند. بعد از آن با تشكیل اجتماعات بزرگ تر اقدام به راهپیمایی آرام در دانشگاه نمایند.</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">دانشجویان باید بدانند كه ۱۶ آذر روز دانشجوست و خیلی از یاران دبستانی و همكلاسی های ما امروز در زندانهای پوشالی رژیم نامشروع گرفتار آمده اند. ما باید در این روز خواستار آزادی هر چه سریع تر همكلاسی هایمان و بازگشت سرفرازانه آنها به جمع دانشگاه باشیم</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">عزیزان امید است كه با یاری شما در این سه روز برای اولین بار در تارخ جنبش دانشجویی ایران متفاوت ظاهر شویم.</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">در پایان از همه از همه دوستانی كه این بیانیه را می خوانند می خواهیم در گسترش آن ما را یاری دهند. از كسانی كه در سایت ها و شبكه های اجتماعی اینترنتی فعالیت می كنند می خواهیم تا این بیانیه را به صورت گسترده منعكس نمایند. الان به خاطر جو امنیتی و پلیسی حاكم بر جامعه هر كدام از ما خود یك لیدر برای این اقدام مبارك و عظیم محسوب می شویم. هر فرد باید این خبر را به نوبه خود چه در سطح دانشگاه ها و چه در سطح خوابگاه های دانشجویی و یا سایت های خبری و یا حتی رسانه های شنیداری و دیداری منعكس نماید. </span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">جمعی از دانشجویان دانشگاه های تهران( دانشگاه تهران- دانشگاه علامه طباطبایی- دانشگاه علم وصنعت ایران- دانشگاه امیر كبیر- دانشگاه صنعتی شریف- دانشگاه شهید بهشتی- دانشگاه تربیت معلم تهران )</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="yiv776668545msonormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: auto 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="font-size: large;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;"> گفتنی است گروهی از دانشجویان و همچنین فعالان دانشجویی جنبش سبز مقیم خارج از کشور نیز، در آستانه فرا رسیدن ١۶ آذر و روز دانشجو، طی فراخوانی از دانشجویان ایرانی سراسر جهان خواستار گرامیداشت این روز و سازماندهی مشترک برای برگزاری مراسم همزمان شده بودند.</span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-26183200159607808582010-11-25T13:26:00.000+03:302010-11-25T13:26:03.169+03:30خاطرات محمد نوری زاد از بازداشتگاه اوین<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4yicnD2CI/AAAAAAAABRY/HGDk740U3N8/s1600/444419946445_21e16080a0_b-copie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" ox="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4yicnD2CI/AAAAAAAABRY/HGDk740U3N8/s320/444419946445_21e16080a0_b-copie.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">مرا با چشمان بسته به هر سو میبرند. وقتی داخل اتاق شدم، مردی چهل پنجاه ساله در یک سر میزی دراز، نشسته بود. لبخندی زد و سر دیگر میز را نشانم داد، نشستم و بعد از سلام و علیک معمول؛</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفت: آقای نوریزاد اصلاً دوست نداشتم تو را اینجا ببینم، چرا باید تو اینجا باشی؟</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: اینجا خانهی من است. من خودم را اینجا صاحب خانه میدانم، نه یک جانی نابکاری که برای تادیب و تنبیه به اینجا آوردهباشندش.</span></strong></div><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفت: این روزها خیلی داری شلوغ میکنی. نگهبان برای من نوشته و از تو شکایت کرده که با مشت به صورتش کوبیدهای و پیراهنش را پاره کردهای!</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: تفاوت من زندانی با همان نگهبان در این است که نامهی او، ظرف دو روز به دست شما میرسد، اما نامهای که من یک ماه پیش از داخل سلول خود برای دادستان نوشته ام به دست او نرسیده است.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">مردی که روبرویم نشسته بود، برای خاراندن صورتش مچ قطعشدهاش را بالا آورد و به صورتش کشید. آنجا بود که دانستم کسی که مقابلم نشسته و از اقتداری دماوندگون برخوردار است، دادستان تهران، آقای جعفری دولت آبادی است. شنیده بودم که دادستان تهران، یک دستش را تا مچ، در جبهه جاگذاشته است.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: شما باید آقای جعفری باشید.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفت: بله.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: به اسم هواخوری، مرا از سلولم بیرون بردند و در غیاب من، به داخل سلول من رفتهاند و نوشتهها و وسایل شخصی مرا برداشته و بردهاند.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">لیستی را که جلویش بود ورق زد و گفت: چرا باید روی زیرپیراهنیات بنویسی: «ما زندهایم، پس زندگی میکنیم.»</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: این جملهی ساده قرار است کجای دستگاه اطلاعاتی و امنیتی کشور ما را به لرزه اندازد؟</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفت: آدم را یاد سخن دکارت میاندازد که: «من اعتراض می کنم، پس هستم!».</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: دوستان شما دو نوشتهی مرا از میان وسایل شخصیام برداشته و بردهاند. شما از طرف من وکیل، این نوشتهها را مطالعه کنید و آنها را به اهلش برسانید. عنوان نوشتهی اول «راز عرعر الاغ» است و نوشتهی دوم «نامهای به نمایندگان مجلس.» من کاری به نوشتهی اول ندارم که مخاطبش وزارت اطلاعات است، اما نامه به نمایندگان را بدهید به دست آقای لاریجانی رئیس مجلس تا برای نمایندگان و مردم تکثیر و منتشر کند.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفت: من با مجلس کاری ندارم، اما چرا نامهای به آقا (رهبر) نمینویسی؟ اگر بنویسی ما خیلی زود از طریق آقای لاریجانی قوهی قضائیه، آن را به دست آقا میرسانیم. یک تقاضای عفو هم در آن باشد خیلی بهتر است.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: من تقاضای عفو نمیکنم؛ چراکه معتقدم خطایی مرتکب نشدهام. مشکل نوشتههای من در این است که کسی از زاویهی خیرخواهی، به آنها نمینگرد. مثل همین حالا سه روز اعتصاب غذای خشک کردهام، چرا؟ چون مخاطبی پیدا نمیکنم که در جایگاه قانون، قانون را رعایت کند. خندید. از واژهی اعتصاب خنده اش گرفت.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">صمیمانه گفت: نه آقای نوریزاد، اعتصاب نکن.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: مرا از بند ۲۴۰، از سلولی که در آن حمام و دستشویی بوده، به بند ۲۰۹ منتقل کردهاند؛ به سلولی که هیچ امکاناتی ندارد با هوایی داغ. و من هر چه درخواست کردهام میخواهم افسر نگهبان را ببینم، اهمیتی نمیدهند و وقتی به عنوان اعتراض، بر در سلول خود میکوبم، در باز شده و افسر نگهبان با من درگیر میشود، یکدیگر را خبر میکنند و پنج نفری مثل پرکاه مرا از زمین بلند کرده و محکم به زمین میکوبند. سرم به شدت به زمین میخورد. دو کتفم آسیب میبیند، بینایی چشمم تحلیل میرود. سردرد شدیدی عارضم میشود.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: اینطور سردردها به تهوع میانجامد.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">حرف مرا تایید کرد. اما مرتب اصرار داشت که اعتصابم را بشکنم.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: آقای جعفری، من در اعتصابم مصممم. امروز سه روز است که در اعتصاب به سر میبرم و به سختی خودم را به اینجا رساندهام. یک لیوان آب، یک حبه قند نخوردهام. رادیولوژی اوین از سرم و از دو کتفم عکس گرفته. ممکن است چیزی در این عکسها نباشد، اما من به خاطر بی قانونی دوستان شماست که اعتصاب کردهام و خود را به مخاطره انداختهام. شما، چهار روز دیگر جنازهی مرا از سلولم بیرون خواهید کشید.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفت: درست نیست که تو با دست خودت، خودت را به کشتن بدهی.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: چرا امام حسین این کار را کرد؟ گفت: آنجا یزید در مقابلش بود.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: هرکجا قانون نباشد، پای یزید در میان است؛ مثل دستگاه قضائی ما که معتقدم هیچ ربطی به اسلام ندارد.شما «پ» را دستگیر می کنید و به زندان می اندازید و افرادی را که او افشا کرده، آزاد گذاردهاید. شهرام جزایری را به زندان میاندازید و آقای [...] را که با استفاده از رانت، صاحب چندصد میلیارد تومان ثروت است، تا وزارت بالا میبرید.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: این دستگاه آنچنان فشل و از ریخت افتاده است که مسئولی مثل [...] به راحتی ملعبهی آدمهای زیرک میشود و از طریق راننده و دامادش، پوست از تن عدالت میدرد.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفت: همین آدمهای زیرک دویست میلیون تومان خرج حسینیهاش کرده اند.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: من هم شنیدهام. اما شنیدهام یک ویلا به رانندهاش دادهاند و امضاهای بسیاری از او گرفتهاند. شما در مقام دادستان، شهامت اعتراض ندارید، چرا؟ چون به این میز و ترفیع خود محتاجید.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفت: اینطور نیست، من یک جانبازم.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: باشید، مگر علاقه به ترفیع، جانباز میشناسد؟ چرا اعتراض نمیکنید؟ مگر قاضیان نالایق و ناعادل در این دستگاه کماند؟</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفت: هست، اما در مسیر کار من نیست.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: چرا استعفاء نمیدهید؟</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفت: هستم تا مگر کاری بکنم.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: همه به همین نحو عمل خطای خود را توجیه میکنند.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: اکثر ارگانهای ما آلوده هستند به رشوه و قاچاق و شما جرات برخورد ندارید. اکثراً قانون را دور میزنند. اما شما مرا به خاطر حقیقتگویی و دلسوزی به زندان انداختهاید و اجازه دادهاید بازجوهای بیسواد و فحاش مرا بزنند و به ناموس من توهین کنند. اما کسانیکه از رانتهای اقتصادی و اجتماعی بهره بردهاند آزادند. و شما جرات دستگیری آنان را ندارید.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: عدالت در دستگاه قضائی ما بیشتر یک شوخی بزرگ است. من به خاطر نقد این عدالت بیمار، در زندانم و عاملان بیماری دستگاه قضایی و امنیتی و اقتصادی آزادند و حمایت میشوند.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">دادستان در کمال صبوری به سخنان من گوش سپرد و سرآخر داستان نامه به رهبر را تکرار کرد.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: مینویسم اما آنگونه که خود میخواهم.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">گفت: بنویس.</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">کاغذ و قلم آوردند و من در حالی که از سه روز اعتصاب، سخت در رنج بودم، نوشتم :«… اگر کسی به زبالههای شهر کربلا اعتراض کند و به زوار سیدالشهدا با صدای بلند بگوید امام حسین اسوهی نظافت و پاکیزگی است و این همه آلودگی برازندهی امام نیست و امام به شدت رنج میبرد و ناراحت است، آیا مجرم است؟ باید او را بگیرند و به زندان بیندازند؟ اکنون این وضع، حکایت من است. من این همه زشتی و نازیبایی را برازندهی انقلاب نمیبینم. انقلابی با آنهمه هزینه و زحمت. من در اوین با هتاکی بازجوهای بیسواد و ضرب و شتم آنان مواجه شدهام. بازجوهایی که به قبیحترین روشها از متهمان اقرار میگیرند. با کثیفترین رویه. و با زدنها و فحشها و تحقیرهای پلید. خیلی دوست داشتم در یک ملاقات حضوری کهریزک دوم را به شما معرفی کنم و از فجایع رفتاری کسانی بگویم که ادعای سربازی امام زمان را دارند…»</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">نامه را تا نکرده به دست دادستان تهران سپردم. و در کاغذی مجزا برای او نوشتم: وقتی حکم دادگاه من رسماً اعلام شده، چرا باید مرا در زندان اطلاعات نگهداری کنند؟ و از او درخواست کردم مرا به زندان عمومی منتقل کند. اکنون که این نوشته را می نویسم در بند عمومیام. در اندرزگاه شماره ۷، سالن ۵٫</span></strong></div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">محمد نوری زاد</span></strong></div><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<!--<blockquote><br />
<p> Mauris eu wisi. Ut ante dui, aliquet nec, congue non, accumsan sit amet, lectus. </p></blockquote>--><ul class="clearfix"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></ul></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-33763810916731156372010-11-25T13:20:00.001+03:302010-11-25T13:49:00.422+03:30نامه پنجم : محمد نوری زاد به رهبر جمهوری اسلامی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><span class="showitemmatn"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></span><strong><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"></span></strong><span class="showitemmatn"></span><br />
<strong><span style="font-size: large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO44ARp7szI/AAAAAAAABRc/19dR4OapRQ4/s1600/Nourizad-01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" ox="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO44ARp7szI/AAAAAAAABRc/19dR4OapRQ4/s320/Nourizad-01.jpg" width="320" /></a></div><strong><span style="font-size: large;">به نام خالق حق<br />
سلام به رهبر گرامی جمهوری اسلامی ایران<br />
حضرت آیت الله خامنه ای<br />
یک سا ل از ظهور " فتنه " در کشور ما سپری شد. فتنه ای که به قول رسانه های رسمی و شخصیت های شاخص نظام، هم آبروی ما را مضحکه جهانی در انداخت، و هم خون و مال جمعی از هم وطنان ما را تباه ساخت، وهم شکاف هراسناکی در ساختار ملی و حیثیتی ما ایجاد کرد.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">می بینید که من نیز مثل بسیاری، از همین واژه "فتنه" آویخته ام. واژه ای که در این یک سال گذشته، به قدر همه عمر اساطیری اش از او سود برده ایم. واژه ای که در ادبیات سیاسی ما، به فهرست مطول واژگانی چون: طاغوت، طاغوتی، انقلاب، ضد انقلاب، مستضعف، مستکبر، منافق، ضد ولایت فقیه، امت شهید پرور، دشمن قسم خورده و واژگان دیگری از این دست پیوست و معنای ویژه ای برای خویش اختیار کرد.</span></strong></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">در این یک سال گذشته، آن چنان افراط گونه بر طبل فتنه و سران فتنه کوفتیم تا کودکان ما نیز به محض شنیدن آن، بدانند ما را جز از موسوی و خاتمی و کروبی، مقصودی نیست. آوار، و بهمن سران فتنه، همان پلیدی درهم فشرده ای است که خسارت این ستم را بر سر مردمان ما فرو می بارد. بهمنی که به هنگام عبور، از کنار خانه هاشمی رفسنجانی می گذرد، و کسانی که از اهل این خانه را نیز به حجم آوارگونگی خویش می افزاید.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">سران فتنه اما، فراتر از خسارات فراوانشان، فوایدی نیز داشته اند که من، قصد واشکافی فایده های آنان را دارم. پیش از آن ، اجازه بدهید در سفری به دور دست های روستای محل زادگاهم، به ترسیم دور نمایی از این فایده ها بپردازم. جدال بر سر قدرت، ظاهرا ودیعه مکرری است که در هیچ کجای تاریخ، بی مخاطب نبوده است، چه در قبایل بدوی، و چه در جوامع مدنی، در روستای ما نیز، دو طایفه کم خرد، طبق یک عادت ضروری، و به بهانه ای تکراری، خشماگین بر سر هم می کوفتند و بعد از تحمل جراحت ها و ناسزاها و بی آبرویی ها کارشان به پا سگاه و امنیه و وساطت بزرگترها می کشید.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">در جدال هر باره، نیک به یاد دارم که مردان طایفه شکست خورده، بی دلیل بر اهل خانه خود سخت می گرفتند. یعنی پدری که در میدان کارزار، توسط حریف از پا در آمده بود، در خانه خویش، به یک خطای مختصر، بر سر زن و فرزند خود می کوفت و مردانگی مخدوش خود رابه رخ می کشید و یاد آور می شد.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">باورم بر این است که حکایت ما و سران فتنه نیز خارج از این روال روانی و تاریخی نیست. سران فتنه در این مثال ساده و روستایی من همان اهل منزل اند. کسانی که ما با کتک زدن آنان، عصبیت ناشی از شکست های پی در پی خود را تخلیه می کنیم و قدرت مخدوش خود به رخ می کشیم. روستایی چوب خورده و تحقیر شده دیروز، از این روی بر سر زن و فرزند خود می کوفت، که فکر آنان را از واکاوی چند و چون شکست خویش، به همان خطای خانگی معطوف کند .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">قبول می فرمایید که ما و شما، در این آزمون سی ساله، کارنامه درخشانی از عمل به وعده های اسلامی انقلاب نیاراسته ایم. اگر که با خود صادق باشیم، صدای شکستن استخوان های اقتدارمان را خواهیم شنید. متاسفانه آسیب و جراحتی که ما به اسلام و به گرایش دینی مردم وارد آورده ایم، فرا تر از آسیب و جراحت همه طول تاریخ است .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">شرمنده ام که نوشته من از صراحتی اینچنین تلخ و گزنده آکنده است. باورم بر این است که ما را فرصت چندانی برای بازگشت و ترمیم خرابی ها نیست. وگرنه، من آداب کوچکتری خویش، نیک می دانم .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">اگر انقلاب سی ساله ما، هیچ نداشت الا به صحنه آوردن انصاف، ما پیروز بودیم. و اگر هیچ نداشت الا ادب و پاکی و پاک دستی بزرگان، ما پیروز بودیم. من از بلندای سی سالگی انقلاب که به گذشته می نگرم، آرزو می کنم ای کاش ما را با "اسلام اختراعی" خود کار نبود. و یا حتی اسلام، تنها در سفر به دور دست های تاریخی ما محدود و تعریف نمی شد. و ما ، به جای بار انداختن اسلام اختراعی خود در کوچه بنی هاشم، بر سر و سینه کوفتن های بی پشتوانه، اهالی کوچه بنی هاشم را به امروز تاریخی خویش فرا می خواندیم و از نورشان بهره می بردیم .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">ای کاش در همان ویرانه تاریخی خویش مانده بودیم اما در عوض: ادب داشتیم، خدا داشتیم. ای کاش دوستی ما با خدا و خوبان خدا، در لفظ نمی ماند، و به عمل می گرایید. ای کاش مراجع تقلید ما و روحانیان ما می دانستند که محدوده آگاهی و دانش آنان، محدود به علومی است که ارتباط چندانی با حساسیت های کشوری و جهانی ندارد. و می دانستند که جامعه، مردم ، تاریخ، و سنت های الهی، برای خود مختصات و قواعدی دارند و ورود نا آگاهانه به هر یک از این حوزه ها، و دخالت ناشیانه در سیر عالمانه آنها، جامعه را به آشفتگی حتمی فرو می برد .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">رهبر گرامی، از خود شریف شما آموخته ام که سخت دلتنگ عدالت علوی باشیم. عدالتی که به جانب داری از مردم شهر قم ، محکمه ای به پا کند، و بزرگان دینی و مسولان خطا کار حکومتی این شهر را فرا بخواند، و از آنان بپرسد: چرا شهر قم، که تا پیش از انقلاب، پاک و شایسته بود، بعد از انقلاب، اول شهر آسیب دیده از مفاسد اجتماعی کشور شده است؟ عدالتی که آقازاده های ما را، مثل پدرانشان، به تناول شهد مفاهیم دینی وا می داشت و آنان را از شیرینی واردات شکرباز می داشت. عدالتی که خود این پدران را نیز از مواضعی چون معدن سنگ سرخ بیدخت فارس، باز می داشت. عدالتی که برای ورود به حسابرسی آستان قدس رضوی زانوانش نلرزد. عدالتی که به عدم تعادل فکری مسؤلان حکومتی، و حتی به عدم تعادل یک رییس جمهور نمرۀ منفی بدهد. عدالتی که شهامت اعادۀ حیثیت از خود را داشته و اجازه ندهد کسی و کسانی از او بیاویزند و متاع دروغین خود را در سبد نیاز مردم گذارند .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">رهبر گرامی، ما امروز، چه بخواهیم وچه نخواهیم، شکست خوردۀ معرکۀ جولانِ تاریخی ِ خویشیم. متأ سفانه، حتی در موضوع تخصصی خودمان که اسلام باشد، به قهقرا گراییده ایم. بدیهی است که در این سی سالگی انقلاب، باید به یک یک کاستی ها و ناهنجاری ها، و به نقش و سهم خود اعتراف کنیم و در جایگاه یک مسؤل، پاسخگوی مردم و تاریخ باشیم. که چرا در معرفی اسلام به روزی در افتاده ایم که علاوه بر طرد مخاطبان ِجهانی، مخاطبان ِ داخلی ِ دین خدا را نیز تارانده ایم و به گزینش نامبارک حداقلی مردم خویش ناچار شده ایم؟ و چرا چنان چهرۀ مخوف و نامبارکی از اسلام آراسته ایم که فرزندان بلا فصل خودمان نیز از آن می هراسند و بدان تمایلی ندارند؟ و یا چرا با سرمایه های پولی سرزمین خویش به آنچنان غارتی درافتاده ایم که دزدان گردنه، فردا، از ما طلبکار آبروی رفتۀ خویش خواهند شد؟ و یا چرا با آوار اسلام ِ اختراعی ِ خویش، جلوی "رشد" اسلام واقعی و جلوی رشد مردم خود را گرفته ایم؟</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">رهبر گرامی، می بینید که پرسش های بزرگ وتوفانی و حتمی پیش روی ماست. و ما ناگزیر از پاسخگویی به این همه سؤال سرگردانیم. باورم بر این است که سران فتنه، درست در بزنگاه نیاز، به یاری ما شتافتند. اگر آنان نبودند، ما و شما اکنون باید به مردم خود "پاسخ" می گفتیم که مسؤل این همه عقب ماندگی و کار نابلدی، و رواج گر این همه بی کیاستی و بی لیاقتی، و به باد دهندۀ این همه فرصت و ثروت، و بدیهی کنندۀ این همه دروغ و حرامخوری، و بانی این همه خنده دار شدن قانون، کسی جز خود ما نیست .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">سران فتنه از راه رسیدند تا ما را از پاسخگویی به مطالبات مکرر و رها مانده و بی سرانجام مردم برهانند. ما و شما از این روی به سرکوب سران فتنه اصرار ورزیدیم که تا مردمان ما به مشغله ای انحرافی درافتند و از چگونگی کارهای تو در توی ما و مسؤلیت های خاک آلود و بر زمین ماندۀ ما نپرسند. از ما نپرسند آیا این بود آن انقلابی که همگان را به درک و لمس و بهره مندی از افق های نورانی اش نوید می دادید؟</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">آیا اسلامی که ازاو دم می زدید، همین است که در چارچوب در خانۀ جوانان بی کار و معتاد و تن فروش و سرگشته و فرومرده و پژمرده و معلق ما ذبح می شود؟ همین است که در مجلس شورای اسلامی، هر روزه چهره اش می خراشند و پوستش می درند؟ و در دستگاه قضا به شوخی اش می گیرند؟ و در دولت، جیب هایش را خالی می کنند؟</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">اگر سران فتنه نبودند، ما و شما باید هر روزه به مردم خود پاسخ می گفتیم که چرا سپاه، در روز روشن، سهام مخابرات را بالا کشید؟ و چرا سپاه و نیروی انتظامی، با واردات میلیاردها کالای قاچاق، همچنان سلحشور وغیور ومردمی اند؟<br />
سران فتنه آمدند تا نمایندگان شجاع و نترس و البته با کفایت ما بهانه ای برای پرخاش و ناسزا داشته باشند، نمایندگانی که مفهوم استقلال مجلس، و نمایندگی مردم را در همان روز نخست، زیر پا می نهند تا اعتبار نامه هایشان تصویب شود. نمایندگانی که همچنان به سرکوب سران فتنه محتاج اند و برای محاکمۀ آنان طومار امضاء می کنند تا نگاه مردم را از عصارگی بر خاک افتادۀ فضایل شان، و از طنز مجلسی که باید در رأس امور باشد و نیست، به غوغای سران فتنه منحرف کنند و خود را از حمل سنگینی امانت مضمحل شدۀ مردم، و تحمل شماتت مردم برهانند. نمایندگانی که متأسفانه، سالهاست به جای قانون و نظارت قانونی، و به جای تحقیق و تفحص مؤثر، و به جای واخواهی حقوق فراموش شدۀ مردم، شوخی می پراکنند.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">رهبر گرامی، اطمینان دارم با من موافقید که اگر از این مجلس و قوانین و نظارت آن، آبی گرم شده بود، مردمان ما را اکنون بهره ای در مشت بود، و اگر دستگاه قضا را با قانون نسبتی بود، ما را اکنون از برکات عدل و انصاف و درستی او نصیبی بود، و اگر دولت را لیاقت و برنامه وعقلانیتی بود، ما را تاکنون از ورطۀ ورشکستگی های داخلی و تحقیرهای جهانی به در برده بود. اما این سه یار دبستانی را ظاهراً جز رکود و رخوت و رفاقت، رویکردی نیست. پس چرا نباید از ظهور فتنه و سران فتنه در پوست نگنجیم و نگاه پرسشگر و پر شماتت مردم داخل و خارج ونسل های گذشته و آینده را به رفتار آنان منحرف نکنیم؟</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">این روزها شاهدیم که بار دیگر مبارزه با بد حجابی به کانون فهم بزرگان دینی ما راه یافته است. وچه برخوردهای شداد وغلاظ، برای چندمین بار، بر سر جامعه ما سایه انداخته است. اما برای چندمین بار نیز می توان از همین اکنون عاقبت شکست خورده و پر از آسیب این هیاهوی هیچ در هیچ را به چشم دید. چرا که شهر قم، و آسیب های دلخراش و مفسده های اجتماعی آن، دقیقاً محصول همین نگرش خام و دستوری و بی خردانه است. اگر بپذیریم که اجبار در خط کشی های خشک اجتماعی، ضروری و با فایده است، این را نیز می پذیریم که اجبار در مواضع فهم و فکر و باور مردم، جز خسارت و خرابی و گریز و نفرت مردم نتیجه ندارد. شرمنده ام که بگویم راز تنهایی ما، و کم شدن مخاطبان داخلی و جهانی ما، در همین اسلام اجباری و اختراعی ما است. اسلامی که اغلب در این سی سال عمر خود، از کنار حق های آشکار عبور کرده است و بر گزینش نا حق های آشکار اصرار ورزیده است .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">در زندان وزارت اطلاعات، و در زندان عمومی، داستان هایی از اسلام اختراعی خودمان دیده ام که امید دارم در یک ملاقات حضوری، همه را یک به یک برای شما باز گویم. اما از باب نمونه، به یکی از مظاهر آن اشاره می کنم و از توقف بر این شرم بزرگ، درمی گذرم :</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">من این روزها، با جوان نوزده ساله ای هم نشین و هم بند هستم که مجموعه ای از خردمندی ها ودرستی ها با اوست. این جوان با همین سن و سال اندک خود، دو فرمول بدیع ریاضی را که ازدسترس همۀ دانشمندان و ریاضی دانان جهان دور بوده است، کشف کرده و به اسم خود به ثبت رسانده است. این جوان، با همین سن و سال اندک خود، چهار اختراع غرور آفرین دارد. المپیادی است. برندۀ جشنوارۀ خوارزمی است. به زبان های انگلیسی و ایتالیایی مسلط است. این جوان اما به اتهام متداول توهین به رییس جمهور و تبلیغ علیه نظام، پنج ماه و نیم است که در زندان است. اتهامی که مردمان جهان، به میزان ارتفاع آن غش غش میخندند. این جوان، شصت روز در زندان انفرادی بوده و توسط بازجوهای تند و بی ادب خود کتک خورده و تهدید شده است. این جوان، همان است که آقای جلال الدین فارسی، پدرش را به ضرب گلولۀ تفنگ شکاری خود کشته است. این جوان، اکنون، هفده سال است که چشم به راه تراوش حق وعدالت، از اسلام اختراعی ما است. اسلامی که آقای جلال الدین فارسی قاتل را به پرداخت یک ریال از پول خون پدر او ملزم نکرده است. اسلامی که آقای جلال الدین فارسی قاتل را آزاد گذارده، و خود او را که به ابراز نشاط سیاسی اش مشغول بوده، به زندان و انفرادی و تحمل ناسزا و ضرب و شتم در انداخته است .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">من معتقدم راز شکست اسلام اختراعی ما، در همین خصلت های گزینش گری و خاصه پروری و نخبه گریزی و فریب کاری وعوام پروری است. و اختلاط غلیظ حق و باطل در او. کارایی سرکوب سران فتنه، در این بوده است که نگاه منتقدین ما را از امثال آقای جلال الدین فارسی که قاتل اما آزاد است، به این جوان گستاخ اما بی گناه، معطوف کند. حالا خود شما رد پای نمایندگان مجلس، و قضاوت دستگاه قضایی، و دولتمردان عدالت ورز زمان را در تحلیل فرایندهای این چنینی جامعه، رصد فرمایید .</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">راستی شما در مقام فرماندهی کل قوا، تا چه حد به رفتار سپاهیان و نظامیان خود، در ورود به مواضع اقتصادی، و در قامت رانت خوارانی چون آقای صادق محصولی، و در واردات میلیاردها کالای قاچاق از مبادی گمرکی و اسکله های رسمی و غیر رسمی اشراف دارید؟ و البته اجازه می دهید که در تقبیح رفتار ناشایست سپاهیان و نظامیان، مسؤلیت حضرتعالی را نیز در مقام فرماندهی یاد آور شویم؟ و از شما به خاطر تغییر چهرۀ آن سپاه و آن بسیج و آن اسلام آرمانی گله کنیم؟</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">رهبر گرامی ام، کم کم به سال روز ظهور فتنه نزدیک می شویم. اگر کمی هوشمندی اختیار کنیم، باور خواهیم کرد که جماعتی، دور از چشم شما، به خلق حادثه می اندیشند. حادثه هایی که نیمه دوم خرداد را به زعم خود در بحرانی طراحی شده فرو ببرند. این بحران، که چه بسا خونین نیز باشد، قرار است مجدداً انرژی تازه ای را علیه سران فتنه سامان دهد. طراحان این بحران، با خلق حادثه های ریز و درشت، شما را در موضعی قرار خواهند داد تا همانی بگویید که آنان می خواهند. و همان موضعی را اختیار کنید که آنان مشتاق اند.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">شما را به خدا، رهبر گرامی، مراقب فتنه ها باشید. فتنه هایی که بانیان آن، فراتر از سران فتنه، در اطراف شما آرایش یافته اند و ادعای دوستی غلیظ می کنند. فتنه را در تحرک قدرتی بکاوید که در سایه است. قدرتی که هرگز مطیع شما نیست و برای خود قرار و مداری دارد. قدرتی که یک جا از حنجرۀ رییس جمهور نامتعادل ما بیرون می خزد، و در جای دیگر از امضای نمایندگان مجلس ما جاری می شود، و برای گشودن موانع پیش رو، به قاضیان مرعوب دستگاه قضا تحکم می کند. سران واقعی فتنه، سران قدرت های در سایه اند. سرانی که میلیارد میلیارد پول بی زبان مردم را جابجا می کنند، و به پروندۀ مفتوحۀ میلیاردها پول گمشده، پوزخند می زنند. در این یک سال گذشته، و با غوغایی که از رسانه ها و تریبون های رسمی علیه سران فتنه در گرفت، قدرت های در سایه، بهترین فرصت را برای پیش برد مقاصد خود بلوکه کردند. قدرت های در سایه، در این یک سال پر آشوب و پر هیاهو، به قدر همه عمر خود به تحکیم مواضع خود پرداختند، اما غافل از این که بخش وسیعی از مردم را از اطراف شما پراکندند. قدرت های در سایه، به مردم احتیاج ندارند، اما کدام رهبر است که بدون مردم ، همچنان رهبر باشد و رهبری کند؟!</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">از باب طنز، بگویم که چندی پیش آقای جلال الدین فارسی، به سران فتنه تاخت تا او نیز حتی از این کارناوال هتاکی جا نمانده باشد. فراتر از طنز، شما را به تماشای امضای خودتان، پای برگه خرید سهام مخابرات توسط سپاه فرا می خوانم. بله، قدرت های در سایه، با شما این می کنند! و بدون این که شما بخواهید و شما راضی باشید و شما خبر داشته باشید، امضای رضایت شما را پای عملکرد خود می نشانند. شما را به خدا مراقب فتنه های واقعی باشید .</span></strong><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4xG25wfaI/AAAAAAAABRQ/Fn9RQJZVVp4/s1600/444419946445_21e16080a0_b-copie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" ox="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4xG25wfaI/AAAAAAAABRQ/Fn9RQJZVVp4/s320/444419946445_21e16080a0_b-copie.jpg" width="320" /></a></div><strong><span style="font-size: large;">با احترام و ادب: فرزند شما، محمد نوری زاد، زندان اوین، نهم خرداد هزار و سیصد و هشتاد و نه</span></strong><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-26964007968118281622010-11-25T13:16:00.000+03:302010-11-25T13:16:08.595+03:30نامه چهارم : محمد نوری زد به رهبر جمهوری اسلامی - از زندان اوین<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4wRyP5c6I/AAAAAAAABRM/4NfiYU3DvdE/s1600/Nourizad-01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" ox="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4wRyP5c6I/AAAAAAAABRM/4NfiYU3DvdE/s320/Nourizad-01.jpg" width="320" /></a></div><strong><span style="font-size: large;">به نام خالق آزادی</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">سلام به رهبر گرامی جمهوری اسلامی ایران</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">این روزها، نزدیک به چهار ماه است که به خاطر نگارش نامه به حضرتعالی در زندانم. شصت وهشت روز از این مدت را در زندان انفرادی به سربرده ام. توسط بازجوهای خود مورد اهانت و ضرب و شتم قرار گرفته ام. درهمه ی این احوال، از جنابعالی به عنوان رهبری فهیم و آگاه اسم برده ام که اگر قرار باشد تغییری در اوضاع کشور رخ دهد، این تغییر از ناحیه ی شما بسیار شدنی تر و پایدارتر خواهد بود. من شخصاً امیدی به نقش آفرینی سایر افراد و دستگاههای کشور ندارم. شما را از نزدیک می شناسم. به روح بلند شما واقفم. شما نیز نیک و از نزدیک مرا می شناسید.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">در این ماه های زندان از آنچه در بیرون گذشت بی خبر بودم، اما در دیدار کوتاهی که فقط یک بار، گذرا، با خانواده ی خویش داشته ام، دانستم که در غیاب من آقای مهندس موسوی و حجج اسلام خاتمی و کروبی با خانواده ی من دیدار کرده اند. نمی دانم چرا، اما بسیار دوست می داشتم خود شما نیز با آن بزرگواری که از شما سراغ دارم، به دیدار خانواده ام قدم رنجه می فرمودید، به آنها دلداری می دادید و به آنان می فرمودید که: فلانی -نوری زاد- درست در روزهای بحرانی، با برنامه های تلویزیونی اش، با نوشته هایش، برای منِ رهبر که در معرض تهاجمات طوفانی این و آن قرار گرفته بودم، به میدان آمد و از من سخت جانبداری کرد. امروز او در زندان است؛ به خاطر انتقاد از من! او باید در زندان ادب شود. همسر و فرزندانش توسط بازجوهای بی سواد و بی ادب و تندخو به ناسزا گرفته شوند و خود او به تلخ ترین شکل ممکن به ورطه ی تهدید و تحقیر و ضرب و شتم درافتد. اما این دلیل نمی شود که منِ رهبر قدر زحمت های پیشین او را ندانم و به خانواده اش سر نزنم. یا اگر خود به دیدار آنان نروم، نماینده ام را نیز به این منظور به سراغشان نفرستم. </span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">رهبر گرامی، چشم انتظاری خانواده ی من، برای تماشای جمال مبارک شما و رویت نماینده ی شما به جایی نرسید. لابد؛ در این گردونه، آدمها، تاریخ مصرف دارند. که اگر به سر رسیدند، مثل دستمال آلوده، باید به دور انداخته شوند. اما گرایش من و امثال من به شما، گرایش به شخص خامنه ای نبوده و نیست. ما، در جمال اندیشه های شما، افق های گمشده ی آرزوهای شریف مردم خویش و مردم جهان را می دیدیم. یادم هست این اواخر، وقتی تلاش کردم به دیدار شما بیایم و آقای حسین محمدی -از دفتر شما- ماه ها مرا به امروز و فردا وعده می داد، در نامه ای به او نوشتم: من از خود خامنه ای، به خدای خامنه ای پناه می برم! و دیگر سراغی از شما نگرفتم. و شما نیز! چرا که دانستم شما از محاصره ی آدم های جاهل، از تماشای افق آرزوهای مردم باز مانده اید. من می خواستم در آن ملاقاتهای احتمالی، همین نگرانیها را با شما بگویم. اما گویا محاصره کنندگان شما از صراحت سخن من و از اندیشه ی من آگاه بودند. همین آقای حسین محمدی، بعد از دیدار اعضای انجمن قلم با حضرتعالی، که حقیر نیز یکی از آنان بود، به من گفت: آقای نوری زاد، من، قربه الی الله از شما میترسم. ترس او، از همان نشست پا گرفته بود که من، بی ملاحظه راجع به اعتیاد گسترده مردم و جوانان به مواد مخدر و آشوبی که در ساختار اجتماعی شهرهای کوچک و بزرگمان درافتاده به آشنا سخن گفتم.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">اکنون اما چرا از زندان برای شما نامه می نویسم؟ برای اینکه هنوز ناباورانه، به شما، آری به شخص شما، امید بسته ام. باورم بر این است که: شما مگر برای این انشقاق بزرگ مردمان چاره ای بیندیشید. شما، امروز رهبر کدام مردمید؟ من مردم فراوانی برای شما نمی بینم. رهبری، آن هم بر حداقل مردم، که غرورآفرین نیست. مبادا من و شما را ازدحام مردمی که به استقبال یک مسئول و یا خود جنابعالی می آیند، بفریبد. شما اگر به دیگر افراد مشهور هم اجازه ی سخنرانی و حضور در کشورتان بدهید، غوغای مردمان ما فزونی خواهد گرفت. اجتماع فراوان این مردم، هیچ گاه قابل استناد نبوده و نیست. امروز شما بر کشوری رهبری می کنید که مردمش از دست رفته است. کشوری که در گردونه ی چه کنم های بسیاری گرفتار است. کشوری که اتحاد و یکپارچگی اش، به دست خود شما و اطرافیان شما، به حاشیه رفته است و نگرشی قلیل و تنگ به میدان آمده. نمی دانم امسال را سال چه نامیده اید. شنیده ام که به کوشش و تلاش در آن اشاره شده است. این نامگذاری، نشان می دهد که بعضاً مشاوران شما، افراد صادق و کارآمدی نیستند. من و همه، آنجا به شما آفرین می گفتیم که امسال را سال آشتی ملی می نامیدید و خود برای این پیوند مبارک اما دشوار و سخت، پیشقدم می شدید. اگر کوشش و تلاش برای شما مهم است، از انرژی آن در آشتی ملی باید بهره ببرید.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">رهبر گرامی، می دانم سخنان ناگوار من چه بسا تلخ و آشوبنده باشد. اما بیایید سخن تلخ و صادقانه مرا، بر شیرینی سخن چاپلوسانه ی کسانی که شما را احاطه کرده اند، ترجیح دهید. جامعه ی ما، در جوار یک انفجار بزرگ است. دیگ جوشانیست که ما به خاطر آزار از خروج پرسروصدای بخار آن، چوب کبریتی در سوپاپ آن فرو کرده ایم. من با همه ی اطمینانی که سابقاً در جانبداری از شما می نوشتم، اکنون نیز در جانبداری از شما مینویسم: ما، به روزهای پایانی فرصت آزمون خویش رسیده ایم. روزهایی که دست تقدیر، سنتهای ناب و حتمی خدای متعال، ما را از گردونه ی امتحان به در می برد. امتحانی که در این سی سال فرصت، جز خراش و خرابی با ما نبوده است. ما و شما؛ مردم خویش را از دست داده ایم. اگر سکوت و آرامشی در آنان میبینید به ضرب زور و اسلحه است. اگر باور ندارید به یک آزمون خیالی تن در دهید. به دو کشور ایران و مثلاً سوئد یا کانادا یا حتی مالزی اعلام می کنیم که مردم این دو کشور، یک روز، فقط یک روز پلیس و بسیج و اسلحه ای بر سر نخواهند داشت و آزادند که هرچه می خواهند انجام دهند. فقط طی یک روز. تصور می کنید در پایان این یک روز؛ کشور ما و شما چگونه خواهد بود؟ و کشورهای دیگرچطور؟ قصد من از این مقایسه، مجیزگویی از غرب یا سایر کشورها نیست. بلکه می خواهم به شکنندگی آرامش و سکوت دروغین جامعه ی خویش اشاره کنم.</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">رهبر عزیز! من و بسیاری، هنوز دوستدار شما و سرنوشت کشور خویشیم. به رهبری شما بر مقدرات کشور ایمان داریم. ما دوست داریم با رهبری شما به افقهای مبارک دست ببریم. اما شما ظاهراً این اشتیاق را طالب نیستید. بعضاً مشاوران و دوستان ناآگاهی شما را در محاصره ی خود گرفته اند، به شما اطلاعات و آمار نادرست میدهند. و از زبان شما سخن غیرواقع برمی آورند. دوستانی همچون آقای شریعتمداری کیهان، که اطمینان دارم آنگاه که همه از اطراف شما پراکنده شدند و شما و او در یک جزیره تنهایی تنها ماندید، او درجانبداری غلیظ از شما، به مخالفت با خود شما برخواهد خواست!</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">برخلاف ظاهر تلخ نوشته ام، با صدای بلند و آوازی که همه ی هستی را درنوردد اعلام می دارم که: ما شما را دوست داریم و به پایان خوب سرنوشت شما سخت علاقه مندیم. مرا و ما را باور کنید. حتی در خیال احتمال دهید که ما درست می گوییم. این احتمال هیچ هزینه ای برای شما ندارد. در خیال خود باور کنید که دوستان خوب شما، فراتر از شما، و در صنفی که انگ دشمن بر پیشانی آحادش خورده است، غم شما را می خورند و مضطربانه علاقمند درخششِ نابِ شما در این روزهای پایانی آزمون الهی اند و با شجاعت تمام، شجاعتی که من شخصاً در شما باور دارم، امسال را سال آشتی ملی اعلام کنید و از ملامت هر ملامتگری نهراسید. که خدا شما و ما را کفایت میکند. خدایی که دست خود و دست مردم را در دست شما می نهد. یاعلی!</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">فرزند شما: محمد نوری زاد. اوین بند۲۴۰- سلول۵۷</span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-49479512118268707992010-11-25T13:11:00.000+03:302010-11-25T13:11:59.213+03:30نامه سوم : محمد نوری زاد به رهبر جمهوری اسلامی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4vUh22hHI/AAAAAAAABRI/6gXd1ZGswRY/s1600/org-763dd9db82682d39a878de7098aae1b7d9c28471.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="252" ox="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4vUh22hHI/AAAAAAAABRI/6gXd1ZGswRY/s320/org-763dd9db82682d39a878de7098aae1b7d9c28471.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-size: large;"><span style="font-weight: bold;">نا</span><span style="font-weight: bold;">مه سوم محمد نوری زاد به رهبر انقلاب </span><br />
</span><strong><span style="font-size: large;">سلام به محضرمبارک رهبرجمهوری اسلامی ایران<br />
اکنون که این نامه را برای شما می نویسم ، غروب غمبار عرفه است . یادآور آوارگی و سرگردانی حسین عزیز . که در این زمین بزرگ ، یک جای امن ، برای اطراق اهل خود ندارد . و یک بلندگو برای سخنان محبوس در سینه اش . و من ، از همه تنگناهایی که حسین را احاطه کرده ، از همین بی کسی او می گدازم . وعجب غربتی است این بی کسی . این که تو حسین باشی و کسی تو را نشناسد . حسین باشی و در غوغا و ازدحام آدمیان : تنها باشی .<br />
من دراین غروب غم انگیز ، مانده ام که نسبت ما با حسین چیست ؟ با کسی که بظاهر بار غریبی خود بدوش می برد . اما یک تنه ، نه بار غریبی ، که بارهستی را ، و بار بشر چشم به راه را ، به شانه دارد . </span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<span style="font-weight: bold;"></span><br />
<strong><span style="font-size: large;">حسین می رود تا به دنیایی که خواستار عقل نیست ، بگوید : آهای ای همه آدمیان همه عصرها ، عقل زیباست . و به کسانی که عاشقی نمی دانند ، عشق ورزی بیاموزد . و به کسانی که بلد نیستند انسان باشند ، آداب انسان بودن بیاموزد . و به کسانی که از انسان بودن دیگران رنج می برند ، بیاموزد که عاقبت ، انسانیت پیروز است .<br />
راستی نسبت ما با این حسین چیست ؟ دوستدار اوییم ؟ عزادار اوییم ؟ خواستار اوییم ؟ حسین هست تا ما بدانیم چگونه باید باشیم ؟ یا نه ، حسین چون پدران و فرزندانش بساطی برای رونق ما آراسته تا ما از آنان سخن بگوییم و بازار کسب خود بیاراییم ؟ <br />
من شخصا ای عزیز بزرگوار ، احساس می کنم خدا ما را دوست ندارد . و ملتی را که خدا دوست نداشته باشد ، کس دیگری او را دوست نخواهد داشت . و ملتی را که خدا از او روی بگرداند ، روی کردن قومی دیگر ، چاره سازش نیست . می بینید این روزها ، روس ها و چینی ها ، چگونه ما را به بازی گرفته اند ؟ و بعد از آنهمه پولی که از ما برده و می برند ، چگونه برلاشه رفاقت ما پایکوبی می کنند ؟ ما تقاص کدامین رفتار نابجای خود می پردازیم ؟<br />
ای عزیز ، من احساس بی کسی می کنم . نه برای خود ، که برای همه مردم ایران . انگار مردم ایران ، این روزها بار غربت خود به دوش می برند . در غروبی غمبار . و تنها . و بلندگویی نیست که از آلام و درد آنان بگوید . زمین ، باهمه فراخناکی اش ، برای آنان تنگ شده . و عجبا که مظلومیتی با ما نیست . شرمنده ام که بگویم : ما ظالمیم . و خدا ما را دوست ندارد . و مردمی را که خدا دوست نداشته باشد ، همه داشته های عالم ، کفایتشان نمی کند .<br />
احساس می کنم "حب" خدا ازجانب خدا ، از چرخه زندگی ما دریغ شده . و شاید راز این که ما در گردونه چه کنم های تمام نشدنی گرفتار آمده ایم ، درهمین بساط حب خداست که بدست خدا از میان ما برچیده شده است . <br />
شما نیک می دانید که مردم هرقوم ، موم دست بزرگان خویشند . تا هرگونه که بخواهند شکلشان بدهند . این بزرگان قوم اند که می توانند از موم دست خود ، اشکال هیولاگون ، و یا انسان گون بسازند . و ما ، در این سالهای پس از انقلاب ، موم دست شما بزرگان خود بوده ایم . به امید روزی که از موم ما پرندگانی بسازید و با دم مسیحایی تان ، به پرواز مان درآورید . <br />
احساس می کنم شما بزرگان ، ما را جوری شکل داده اید که خدا از تماشای ما ، دوستی اش را از ما دریغ کرده است . خدا از تماشای شکل ما راضی نیست . از ما خوشش نمی آید . تمایلی به شاکله ما ندارد . و من ، خدا را می بینم که از تماشای ما چندشش می شود .<br />
راز این محبتی که در میان ما نیست ، و ما نسبت به همنوعان خویش ، اینگونه غلیظ و غضبناکیم ، شاید درهمین شکل نامتجانس ما باشد . و شاید راز تنهایی ما در جهان به این بزرگی ، که ملت ها تمایل چندانی به مراوده با ما ندارند ، به همین شکل ناجور ما مربوط باشد .<br />
قرار بود با این انقلاب ، ما توسط شمایان ، شکل دیگری از انسان بودن را نشان جهانیان بدهیم . قرار بود به همگان بیاموزیم که اگر بلد نیستند انصاف و عدل و عشق بورزند ، به تماشای ما شتاب کنند . اگر راه روشن " شکر" را بلد نیستند ، به قدم های ما بنگرند . ما با شما قرار بود به اکتشاف قاره های کشف نشده معنویت بشری شتاب کنیم . ما به قول هانری کوربن فرانسوی ، قرار بود ، ایران را – پارس را – نه فقط سرزمینی برای یک ملت ، نه فقط خاطره ای از یک امپراطوری بزرگ ، که بعنوان یک عالم معنوی و کانون تاریخ مذاهب به دنیا بشناسانیم . و باز بقول او : ایران را یک سرزمین منتظر تعریف کنیم . قلمرویی که در آن امام غایب دست اندرکار فرا رساندن ساعت موعود در امتداد غیبت خویش است .<br />
اما چه دردناک که من ، در این غروب عرفه ، همان سرگردانی و بی کسی سیدالشهدا را در این ملک : برای دین خدا می بینم . با مردمی که بیش از سایرین ، علم حسین را برافراشته اند و بیش از سایرین ، به او جفا کرده اند . حسین حسین کرده اند و جز بظاهر ، به ذات سخن او راه نبرده اند . از نام حسین ، نان خورده اند و برای او ، که آزادگی را حتی در سپاه دشمن می جسته است ، آبرو بر نیاورده اند .<br />
اینگونه است که می گویم : شما بزرگان قوم ، شکل خوبی از ما نپرداخته اید . وبهمین دلیل است که می گویم : خدا مارا دوست ندارد .<br />
ما به زعم خود ، دیواری ضخیم و نفوذ ناپذیر در اطراف خویش آراستیم تا گزندی به ما نرسد . و برای بالا بردن این دیوار ، از ناب ترین فرزندانمان بهره بردیم . فرزندانی که داوطلبانه ، جسم خود را ملات جرزهای این دیوار کردند . به امید این که مردمان و آیندگان و بشریت ، در پناه این دیوار ، به رشد برسند .<br />
این دیوار ، ای عزیز ، مدت هاست که ترک برداشته . و نگران نسیمی است که هیبت طوفان بگیرد . اما شکاف سرتاسری این دیوار ، آن روزی بجان او دوید ، که شما از بلندای رهبری خود به زیر آمدید و سینه مبارک خود را برای پیروزی آقای احمدی نژاد ، سپرکردید . ظاهرا او – آقای احمدی نژاد – این شعار را می داد . که : آمده است تا خود را سپربلای شما کند . اما گذرشتابناک زمان ، نشان داد که او ، درهرچه که زیرک نیست ، در این که چگونه خود را از وجهه شما بیاویزد و از برکت حمایت های بی دریغ شما بهره ببرد ، زیرک است .<br />
من راز این که چرا خدا ما را دوست ندارد ، خواهم گفت . اما پیش از آن بگویم : مبادا سخن این گمشده در غروب عرفه را در ردیف سخن صرف ناراضیان انتخاباتی محدود فرمایید . این کمترین ، سالها در سپاه شما بوده است . امین شما بوده است . و اکنون ، با همان امانت موکد ، شکاف هولناک آن دیوار را نشان شما می دهد .<br />
چندی پیش ، دوستان قدیم جهاد سازندگی ، مرا به مراسمی در حرم امام خمینی (ره) دعوت کردند تا به رسم قدیم که مجری برنامه های تلویزیونی روایت فتح و جهاد سازندگی بودم ، اجرای آن مراسم را بعهده بگیرم . حاضرین ، عده ای از اولین ها و پیران جهاد سازندگی استانهای کشور ، وزیر جهاد کشاورزی ، نماینده حضرتعالی در این وزارتخانه ، حجه الاسلام حسن خمینی ، و معاونان و مدیران وزارت جهاد کشاورزی بودند . همه آمده بودند تا برای آخرین بار ، یادی از جهاد سازندگی بکنند و او را برای همیشه به تاریخ بسپرند .<br />
آنروز پشت تریبون قرار گرفتم و یک به یک افراد مشخص شده را فراخواندم تا هر کدام بیایند و سخنی بفراخور حال بگویند و شعارهایی سر بدهند و بروند و سرجای خود بنشینند . نوبت به آقای حسن خمینی رسید . پیش از فراخواندن ایشان ، رو به حاضران گفتم : ای عزیزان ، همسنگران ، من تا همین چند وقت پیش ، هروقت به این مکان - حرم حضرت امام - می آمدم ، رعشه ای توفنده بجانم می افتاد . چرا که بخود نهیب می زدم : اگر دستی از داخل ضریح برون آید و مرا به درون کشد و از من بپرسد : بعد از من چه کرده اید ، من چه پاسخ بدهم ؟ و همین رعشه ، مرا از آمدن به این مکان باز می داشت . تا این که یک روز شهامت کردم و با اعتماد بنفس بخود تلقین کردم : اگر همان دست برون آید و مرا به درون کشد ، می گویم : امام عزیز ، خیالتان راحت ، ما بعد از شما کارها کرده ایم کارستان . چه کارهایی ؟ ما اول کشور جهان شده ایم در مصرف مواد مخدر . اول کشور دنیا شده ایم در میزان رفت و آمد رشوه و مفاسد اداری . امام عزیز ، بعد از رفتن شما ، در رواج ریا و چاپلوسی به تخصص بالایی دست یافته ایم . مقام اول دنیا در مصرف نفت و گاز و بنزین و روغن و شکر و خیلی چیزهای دیگر با ماست . جزو چند کشور اول دنیا در بدکاری و بیکاری و مطالعه کم هستیم . در میزان جریان جاری عدالت و انصاف ، در میان سایر کشورها ، از انتها ، به رتبه های فاخری دست یافته ایم ! در دروغگویی مسئولان ، در فرار نخبگان ، در تعداد مهاجران و فراریان از کشور ، در تعداد دختران و زنان تن فروش ، در خروج سرمایه های پولی از کشور ، در میزان واردات بی سرانجام ، و اتکای همیشگی به نفت و نفت و نفت ، سرآمد ورشکستگان دنیا شده ایم . و ....<br />
و بعد ، آقای سید حسن خمینی را برای ایراد سخنرانی به جایگاه دعوت کردم .<br />
ای عزیز ، ای بزرگوار ، این شکل هیولاگون ، همان است که از ما پرداخته اید . این است که می گویم خدای خوب ما را دوست ندارد . این همان احساسی است که می گوید : "حب" خدا ازجانب خدا ، از چرخه زندگی ما سلب شده . و شاید راز این که ما در گردونه چه کنم های تمام نشدنی گرفتار آمده ایم ، درهمین بساط حب خداست که بدست خدا از میان ما برچیده شده است . <br />
ما توسط بزرگان قوم خود ، تربیت شده ایم برای مصرف . برای تناول دروغ . برای شنیدن وعده ها و شعارهای تکراری . برای هدر دادن فرصت ها . برای راندن دوست . برای خلق دشمن . برای بد اخلاقی . و برای مخدوش کردن چهره دین خدا به اسم دین خدا ! و این شاید معنی دیگر " اسراف " باشد . که خدا ، اسرافکاران را دوست ندارد . و ما : ای عزیز ، سخت اسرافکار شده ایم . چرا خدا ما را دوست داشته باشد ؟<br />
ما ، ایرانیان سال 1388 هجری شمسی ، سالهاست که از چشم خدا افتاده ایم و بی جهت خود را نورچشمی خدا می دانیم . بخاطر اسراف های خارج از اندازه مان . این اسراف ، ربطی به مردم کوچه وبازار ندارد . در قرآن ، فرعون نیز جزو اسرافکاران است . و به زعم من ، اسراف ، در مصرف گزاف و بیهوده نیست . در هدر دادن نعمت ها نیز هست .<br />
و ما ، ای عزیز ، نعمت انقلاب را هدر دادیم . نعمت با خدا بودن را هدر دادیم . نعمت اشتیاق مردم جهان را که با ظهور انقلاب از ما انتشار خوبی های خدا را انتظار داشتند ، هدر دادیم . و بالاتر از همه ، ما ، نعمت مردم را ، نعمت مردم ایران را هدر دادیم . آن شکوه بالقوه مردمان ایران ، امروز، به فعلیت سردرگمی در افتاده است .<br />
غروب عرفه است و من ، مردمان ایران و آیندگان خود را می بینم که در این زمین بزرگ ، سرگردانند و جایی برای پناه خود می جویند . این سرگردانی را ، عزیز بزرگوار ، در این ببینید که : نخبگان کشور ، خود را از بدنه تعلقات نظام ، کنده و جدا ساخته اند و بی تفاوت ، به تماشای اطوار رییس جمهوری نشسته اند که ما و شما را با شتاب به سراشیب سقوط می برد .<br />
ما ، در هواخواهی از او ، جمعی از نخبگان و فرزندان خود را به زندان افکنده ایم . کسانی را که یک روز ، همپا و همدوش شخص شما ، برای برقراری این نظام ، تلاش کرده و به زندان رفته بودند . وشاید ، راز این که خدا ما را دوست ندارد ، در این نیز باشد که ما ، قدر دوستان خود ندانستیم و انتقاد بدیهی آنان را بحساب براندازی خود گذاردیم و جلوی چشم دنیای عقل ، به رفتاری غیرعقلانی دست بردیم و سرو ته مجرمیت اغلب این زندانیان را در دادگاههای غیرعلنی به هم آوردیم .<br />
آنهم با جرمهایی که از فرط کوچکی ، خنده دارند و ما دلیلی برای غیرعلنی بودن دادگاههایشان ، اقامه نکردیم . لابد اگر دادگاه های علنی تشکیل می شد ، مجرمیت خود ما در مظان اتهام قرار می گرفت . و ما ، از انتشار این نتیجه معکوس هراس داشتیم . <br />
ای عزیز ، در دادگاههای غرب پلید و کافر ، متهمان ، دربهترین لباسهای ممکن ، از زندان به دادگاه برده می شوند و به آنان فرصت سخن و دفاع داده می شود . و ما ، متهمان را با زیر شلواری و دمپایی به دادگاه می بریم و کمترین بهایی نیز به حق انسانی شان قائل نمی شویم . تا : تحقیرشان کنیم و از تحقیر آنان بزرگی خود برآوریم . این است که می گویم خدا ما را دوست ندارد . که ما ، در کنار همه اسرافکاری ها ، عدالت را نیز در این ملک ضایع کرده ایم . و خدا ، چرا ما را دوست داشته باشد ؟<br />
اکنون که قسمت های پایانی این نامه را می نویسم ، خبردارشدم حضرت آیت الله جوادی آملی ، از امام جمعگی قم انصراف داده اند . عزیز گرانمایه ، شکاف ، جدی است . چینی نازک نظام ، ترک خورده است . و اگر شما با اختیارات قانونی خود ، و رجعت به اصل انصاف و عدل ، چاره ای برای این ترک های یک به یک نیندیشید ، چه بسا روزی رسد که اصرار ما برای جابجایی آب با ظرفی شکسته بجایی نرسد .<br />
من شخصا از موضع یک دوست ، حضرتعالی را در محاصره می بینم . در محاصره کسانی که از نخبگی ، هیبتش را و از صداقت الفاظش را ، و ازدوستی ، اطوارش را آراسته اند .<br />
دوستان شما ، ای عزیز ، در این سوی نیز هستند . کسانی که صادق اند . و راز لبخند مجدد خدا را می کاوند .<br />
رفتار دوستان دروغین شما باعث شده است که کشور ، از نخبگی تهی شود . و کارهای بزرگ ، به دست آدمهای کوچک بیفتد .<br />
در چهار نمونه آشکار ، یک نگاهی به اندازه قامت وزیر ارشاد فعلی بیندازید ، و به وزیر علوم فعلی ، و به وزیر صنایع فعلی ، و به وزیر نفت فعلی . آیا اینان ، عصاره نخبگی ملت مایند ؟ یا نه ، در عین درستی و خوب بودن ، آدمهای کوچکی هستند که ما آنان را برای اطاعت محض از خود بر سرکارهای بزرگ گمارده ایم ؟<br />
جاذبه آقای احمدی نژاد باعث شد که شما ، آن خود رهبری خود را خرج او کنید . خرج کسی که لیاقت این همه همراهی نداشت . شما بخاطر آقای احمدی نژاد ، مراجع را از دست دادید . بخش وسیعی از مردم و نخبگان کشور را از دست دادید . بخاطر او ، دوستی ملت های دیگر را از دست دادید . و این همان موجی است که درسراسر کشور، به سمت فراگیری می خزد . این موج ، شما را با آقای احمدی نژاد تنها خواهد گذارد . البته با جماعتی که نام و نان خود می جویند . و البته با کسانی که خوب خوبند اما راه بازگشتی ندارند . و البته با عوامی که می شد دست فهمشان را گرفت و از این مهلکه عوامیت بدرشان برد و بر مرتبه فهمیدگی نشاندشان و داغ عوام بودن را از ناصیه شان سترد . به سخن یکی از وزیران فعلی دقت بفرمایید : " روستاییان ، احمدی نژاد را بر تمایل نخبگان ترجیح دادند " ! در ذات این سخن چه می بینید ؟<br />
اگر مشتاق این هستید که مجددا لبخند خدا را مشاهده فرمایید ، و مجددا خدای خوب ، ما را در جرگه آنانی که دوستشان دارد جا دهد ، این چند نکته را از باب رفاقت ، از نویسنده این سطور بپذیرید . که در قرآن شریف ، شان و جایگاه رفاقت ، ازهمه شئونات رایج بالاتر است :<br />
1 – با عنایت به اختیارات فراوانتان ، و برای نجات کشور ، از طریق مجلس ، آقای احمدی نژاد را به دلیل عدم کفایت سیاسی و اقتصادی و امنیتی ، و به دلیل دروغ های فراوانش ، و به دلیل هدر دادن فرصت های سرفرازی ما ، یا به زیر بکشید یا به شدت محدودش کنید . <br />
2 – فرمان دهید دوستان دیروز خود را ، و زندانیان امروز خود را آزاد کنند و در یک نشست رسمی از آنان دلجویی فرمایید . <br />
3 - برای برون رفت از این بحران ، ما را به مشاوران و همراهان شما امیدی نیست ، با یادی از حسین کربلا ، شخصا عمامه از سر بگیرید ، و پای برهنه و ژولیده موی ، همچون پدران بزرگوارتان ، برای رونق مجدد دین خدا ، نهضتی به اسم آشتی ملی به راه اندازید .<br />
دل های گسسته و غم زده مردم را به اکسیر محبت محمدی به هم بند زنید . و به یاد سرگردانی حسین عزیز ، در غروب غمبار عرفه ، و برای پرهیز از مواجهه با فتنه هایی که ناگزیر به سمت ما شتاب می کنند ، زنگ در خانه تک تک مردم ایران را به صدا در آورید و آنان را به احیای مجدد روزهای خوب انقلاب بشارت دهید .<br />
به مردم بگویید که من ، سید علی خامنه ای ، همچون شمایم . تفاوت من با شما ، تنها در بار امانتی است که به دوش می برم . و همین بار امانت ، مرا براین داشته است که پای برهنه و ژولیده موی ، به در خانه هایتان بیایم و از همه شما برای سرفرازی کشورمان مدد جویم .<br />
و اگر کسانی – با یادآوری روزهای تلخی که داشته اند – در را به روی شما بستند ، نا امید نشوید . باز زنگ درخانه هایشان را به صدا درآورید . مشکل این دربستن ها در ناباوری آنان است . اگر باور کنند آن کس که پشت در است : علی است ، با کوله باری از عدالت ، و نجواهای عاشقانه ، و طبقی از محبت ، و عطری محمدی ، سراسیمه در را به روی شما خواهند گشود و برای ورودتان آب و جارو خواهند کرد .<br />
باز آوردن مردم بر سر سفره نظام ، و جبران هرآنچه که به اسم سرفرازی از آنان دریغ شده ، آغاز روی آوردن خدای خوب به جانب ما خواهد بود . و خدا ، ما را دوست خواهد داشت . و دوستی خدا ، دوستان رمیده ما را از سراسر جهان ، باز خواهد آورد . و سرآخر این که : مردمانی را که خدا دوست بدارد ، همه مردمان دنیا دوست خواهند داشت . و آیندگان ، آفرینشان خواهند گفت . یاعلی !</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-55243959419980045022010-11-25T13:08:00.000+03:302010-11-25T13:08:17.136+03:30نامه دوم محمد نوری زاد به رهبر جمهوری اسلامی ایران<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4ucIpHW0I/AAAAAAAABRE/KY_u4ByXe0Y/s1600/mohamad-nuri-zad.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" ox="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4ucIpHW0I/AAAAAAAABRE/KY_u4ByXe0Y/s320/mohamad-nuri-zad.jpg" width="208" /></a></div><strong><span style="font-size: large;">به نام خالق زیبایی ها<br />
<br />
سلام به محضر رهبر گرامی جمهوری اسلامی ایران<br />
<br />
پدرعزیز ، برای اولین بار در تاریخ سی ساله عمر انقلاب ، و در مراسم روز قدس و سیزده آبان امسال ، نه اسراییل از ما ترسید و نه آمریکا ، و البته کشوری که بسیار ترسید ، کشور خود ما بود . با آنهمه تسلیحات رسمی و غیر رسمی که برای مقابله احتمالی مردم معترض به خیابانها آورده بودیم . این هشداری است برای همه ما که خواهان فردایی بهتر و شایسته تر برای این نظامیم . </span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;">در این میان ، یک رخداد حتمی ، پای مارا به مخاطراتی گشوده است که برون رفت از آنها ، تنها و تنها به تدبیر مدبرانه شما بستگی دارد . این تنها شمایید که می توانید کشور را از این بن بست ویرانگر بدرآورید و همه را که در نابجای خود قرار گرفته اند ، سرجای خود بنشانید . من راز این تنگناها را از باب دوستی که درگوشه ای از مواضع فرهنگی کشور به کار مشغول است با شما می گویم و امید این دارم که با عنایت به شجاعت شورانگیزتان و دوراندیشی نافذتان ، سرگشتگی مردم را به حلاوت حضوری مجدد و یکپارچه بدل فرمایید .<br />
<br />
کلید راز اشاره شده را ، من در جابجایی دوست و دشمن می دانم . و می گویم : از مدتها پیش به این طرف ، دو مولفه دوست و دشمن ، نه در خارج از کشور ، که در همین داخل نظام ، جابجا شده اند . و شما و ما را همین معمای پیچ در پیچ ، به خطای محاسباتی در انداخته است . تلاش من در این نوشته مشفقانه ، چیزی نیست الا واگشایی این سر سربسته .<br />
<br />
تعریف دوست را باهم مرور می کنیم : دوست ما کسی ست که معتقد به باورهای دینی محکم باشد . سابقه درست و پاکی در برپایی و تداوم انقلاب داشته باشد . فراتر از بند بند قانون اساسی ، در عالیترین وجه ممکن ، فدایی نظام باشد . متخصص باشد . کاردان و مدیر باشد . و همیشه گوش به زنگ هرماموریتی برای برداشتن سنگی از پیش پای نظام باشد . درستکار باشد . دست کجی نداشته باشد .<br />
برای ما ، دوستی این فرد باهمین مختصات ، و یا حتی با بخشی از آنها ثابت می شود .<br />
<br />
اما دشمنان ما در داخل کیانند ؟ آنان که از توفیق و سربلندی و ظهور یک به یک شایستگی های ما رنج می برند . با اجنبی ها سرو سری دارند . یا اگر ندارند ، محصول رفتار و عملکردشان به سود اجانب و دشمنان خارجی ماست . سنگ انداز و تلخ گوی و آب زیرکاهند . از هیچ اقدامی چه آشکارا و چه در خفا برای آسیب زدن به ما و نظام ما دریغ نمی کنند . آرزویشان فروپاشی مقدرات فعلی نظام است و جایگزینی مقدرات دشمن پسند . خیرخواهی شان مزورانه و انتقادشان زهرآلود است . <br />
با احتساب یک چنین رفتارهایی ست که شناسایی دشمنان ما ممکن می شود .<br />
<br />
سئوال این که : اگر دوستان و دوستداران ما این بودند ، و دشمنان ما این ، تشخیصشان به یک مطالعه ممکن بود و تکلیف مارا در مراوده با آنان روشن می ساخت . متاسفانه گرفتاری این سالهای ما ، ای عزیز ، درهمین است که به همین مختصات ظاهری بسنده کرده ایم و بحساب خود ، دوست را در جای خود نشانده ایم و دشمن را درجای خود . و با همین شاخصه های بدیهی ، یکی را نواخته ایم و دیگری را رانده ایم .<br />
<br />
ولابد با عملی کردن این فرمول متداول ، کارها باید سامان می یافت . چرا که در محاسبات ما ، دست دوست گشاده بود و دست دشمن بسته . دوستان را برمقدرات کشور تفوق بخشوده بودیم و دشمنان را به هزارتوی هول وهراس در انداخته بودیم . پس چه فتنه ای در اختفای جامعه ما به تولید و باز پروری اینهمه آسیب و خطا مشغول بوده است که این همه کاستی و نابخردی و پس رفت ما را احاطه کرده است ؟ از اعتیاد فراگیر تا مصرف بی واهمه ، تا بی کاری آزار دهنده ، تا هدر دادن ثروتها ، تا سرگردانی مدیریتی ، تاظهور نهضتی به اسم ریاکاری ، تا یاس و دلمردگی ؟ غفلت ما به کجا مربوط بوده است ؟ از کدامین روزنه ناغافل ، و از دیرزمان ، برما زخم می باریده است ؟ ما که به صورت ظاهر همه تمهیدات و هوشمندی ها را بکار بسته بودیم و آیین دوست نوازی و دشمن ستیزی را نیک می دانسته ایم ؟ پس چرا ، و از کجا این آسیب های بناگاه بر ما باریده اند و چهره ما و نظام مارا خراشیده اند ؟ خواهم گفت :<br />
<br />
پدرگرامی :<br />
یک اشتباه عملیاتی ، و یک خطای معرفتی ، از همان روزهای نخستین به جان ما در افتاد و ما را فریفت و روز به روز بنیان ما سست کرد و بنیان خود استحکام بخشید . اشتباه ما آن بود که به خیال خود منافقین تابلودار را از کشور راندیم و با راندن آنها ، نگرانی مان از نفاق داخلی برطرف شد . اما به این نیندیشیدیم که فروبردن آحاد جامعه به آغوش اسلامی که در ظاهر متوقف است ، ما را به ذات دین خدا راه نمی برد . به ریش و تسبیح فردی نمره دادیم و از کراوات و ادکلن دیگری نمره کاستیم . و با همین قیاس ، جامعه را به اندرون بلوایی از ریاکاری ترغیب کردیم . <br />
<br />
اشتباه ممتد ما این بود که به چاپلوسی دوستان ریاکار خود ، بیش از نقد مشفقانه دوستان دیگر خود بها دادیم . و دراین داد و ستد ، دوستان چاپلوس ، فرصت بیشتری برای همنشینی با ما یافتند و دوستان منتقد ، بخاطر همان تلخی ناخواسته سخنشان ، از گردونه رفاقت ما دور افتادند . و حال آنکه خود می دانستیم : جامعه ای که نقد منصفانه را از خود دریغ کند ، حکمت رشد را از خویش دریغ کرده است . و این بود که : آثار انشقاق در میان دوستان ما رخ داد .<br />
<br />
و اینگونه شد که : آدمهای زیرک ، رگ خواب ما را کشف کردند و با نفوذ در باورهای ظاهرپسند ما ، به موقعیت هایی دست یافتند که هرگز در اندازه و لیاقتشان نبود . من برای این که از کلی گویی پرهیز کرده باشم ، ناگزیر از بیان مصداق و مثالم . و از آنجا که خود ما در این سی سال عمر انقلاب ُ بسیاری از آبروها را برده ایم و بر بسیاری از چهره های خدوم خود تیغ کشیده ایم ، گمان نمی کنم اسم بردن این چند نفری که عملکردشان در منظر همه ما بوده است ، ارکان استوار الهی را به تزلزل اندازد . کدام چند نفر ؟<br />
<br />
امروز افرادی چون آقایان حداد عادل ، سعید مرتضوی ، حسین شریعتمداری ، صادق محصولی ، محمد جواد لاریجانی ، و محمد حسین صفار هرندی ، با عنایت به همان تعریفی که ما از دوست برای خود آراسته ایم ، دوستان مایند و برای خود ارج و قربی دارند و برو بیایی . که اولی ، تمثیلی از وفاق عالمانه حوزه و دانشگاه ، دومی : جوانی و عدل ، سومی : ذکاوت و تیزبینی ، چهارمی : شمیت اقتصادی ، پنجمی : کیاست و سیاست ، و ششمی : نمونه ای از یک فرد نظامی معتقد و فرهنگی است . که با کمی صرف وقت ، می توان خصوصیات مشترک فراوانی نیز براین خصیصه ها افزود . من نخواستم برای اثبات نکته ای که خواهم گفت ، فهرست مطولی از نام این قبیل دوستان را فراهم آورم . که اگر اینگونه بود ، بایستی نام برخی از روحانیان، بخصوص امامان جمعه ای را که در نامه نخست بدانها اشاره کرده ام نیز می آوردم . <br />
<br />
اگر صریح و صمیمی ، آنسوی چهره این دوستان را ورق بزنیم ، می بینیم آقای حداد عادل ، تمثیلی از علم متوقف است . دوستی که با همه دارایی های علمی اش ، کمتر به ذات علم مراجعه می کند . تمایل بیشترش به این است که همچنان چهره ای خواستنی باقی بماند . ورود ایشان به مجلس ، این تمایل را با ضرورتی دیگر آمیخت . این که می شود با ابطال صندوقهای رای به مجلس راه یافت و بعدها ، در مقام نماینده مردم ، هرگز نگران ابطال صندوقی ، حتی یک صندوق ، نشد ، و همچنان چهره ای خواستنی باقی ماند . آقای حداد عادل ، از نردبان علم بالا رفته است اما از آنجا نه به ذات علم که به بام تاویل در آمده است . مردم در نگاه وی ، که نماینده همه مردم ایران است ، به بازتعریف موکدی نیازمند است . به زعم ایشان می شود از میان ازدحام مردمان ، انگشت بدرآورد و به یکی درآن میان اشاره کرد که : تو بیا جلو! مابقی بروند سرکار خودشان . و این به خیال ایشان یعنی مردم . توقف علم مگر تعریف دیگری نیز می تواند داشته باشد ؟<br />
<br />
<br />
آقای سعید مرتضوی ، درعین جوانی ، نشان داد : خوف بزرگان دینی ما از ورود به عرصه قضاوت ، خوف بیجایی بوده است . این جوان ، بخوبی نشان داد که اگر بازی سیاست برای خود قواعدی دارد ، بازی با عدل به قاعده خاصی متمایل نیست . وی با عدلی که به صحنه آورد ، نشان داد که می توان تعریف متفاوتی برای آبرو خلق کرد ، و لباس حق را درآورد و برتن ناحق کرد و بالعکس . ایشان با همین جوانی ، نشان داد که بدل عدالت علوی را می توان بگونه ای که نیازهای ما را اجابت کند به صحنه آورد ، و اصل آن را به همان دوره خود حضرت علی احاله داد . در این خصوص ، بد نیست شمه ای از رویه های عدالت گستری آقای مرتضوی را از آقای ذاکانی ، دوست دیگر ما در مجلس شورای اسلامی بپرسید تا مسیر ضربه های ناغافلی که نظام می خورده است برشما عیان شود . ضربه هایی که هیچ رد پایی از آمریکا و اسراییل درآنها مشاهده نمی شود . <br />
<br />
هیچ احدالناسی در دوستی آقای شریعتمداری و علاقه وافرش به نظام و شخص حضرتعالی تردید ندارد . آقای شریعتمداری ، تمثیل دوستی است که با اطمینان می گویم : به اشتباه ، به عرصه مطبوعات راه یافته است . تخصص و علقه محوری او حوزه غلیظ مسائل امنیتی است . ما در جهاد سازندگی همکاری داشتیم که مدعی بود همه بیماری ها را می شود با عسل مداوا کرد . کارش کندو داری و تولید عسل بود . از آیات قرآن و فرازهای نهج البلاغه مستنداتی برآورده بود و هرسخن محفلی را که در آن بود ، به عسل و به فواید ناشناخته عسل بند می کرد . بی معطلی برای زخم پا و درد حاملگی و آپاندیس حاضرین ، عسل تجویز می کرد و عجبا که کمترین تردیدی را در درستی تشخیص خود تحمل نمی کرد و مخالفان خود را به کج فهمی از قرآن و نهج البلاغه اشارت می داد . دوست ما آقای شریعتمداری نیز چنین است . تا به حدی که من بعید می دانم وقتی او به یک شاخه گل نگاه می کند ، آن گل را نروییده از گور یک منافق مزدور ، و یا از غبار یک پیامبرسلف نداند . آقای شریعتمداری به برکت همین روحیه نافذش ، بسیاری از منتقدان صادق نظام و شما را یا از هستی ساقط کرده یا آبرویشان برده یا مردمانی را که می توانسته اند هنوز دوست و دوستدار نظام باشند ، به دشمنی قسم خورده بدل کرده است . وی از رنجاندن مردم ، و به زعم خود : آنانی که دشمنان نظامند ، به لذت ژرفی مبتلا می شود . آنچنان دو دست خود از هم واگشوده وسینه سپر کرده و از شما دفاع می کند که همه بیندیشند تنها مجاهد ناب و خالص ولایت هموست و لاغیر . و حال آنکه به زعم من ، او به تناول همان لذت مورد اشاره مشغول است و اسمش را دفاع از ولایت نام نهاده است .<br />
<br />
دوست دیگر نظام ما ، آقای صادق محصولی ، تمثیلی از همان کسانی است که در لباس دوست ، بی آنکه نفاق آشکاری در کارشان باشد ، و بی آنکه آیات قرآن از کلامشان فاصله بگیرد ، و بی آنکه حفظ نظام از واجباتشان حذف شود ، با زیرکی به بدنه رفاقت های مدیریتی راه یافته و اکنون به برکت همان رفاقتی که مردم ما از آن بی نصیب اند ، به ثروت هنگفتی دست یافته اند . بطوری که این کسب ثروت ، بهیچوجه به شم اقتصادی آنان مربوط و مدیون نیست ، بلکه هرچه باد برای ایشان آورده ، از ناحیه همان رفاقت های همجواری است . رفاقتی که فردی ضعیف را در بزنگاهی ضروری از اختفای مورد علاقه اش بدر بیاورد و وزیر کشورش کند و بعد از پایان آن ضرورت ، به همان اختفای مالوفش باز فرستد . امثال آقای محصولی ، در فهرست دوستان نظام ما فراوانند . اینان در هر منصبی که قرار گیرند ، بدلیل همان برکات همجواری ، دست و دندان به ریشه اقتصاد کشور می برند و بنیان اعتماد مردم به نظام را ترمیم می کنند و برای شما و ما و نظام ، آبرو و رشد و توسعه کشور را بنحوی که خود مشتاقند تعریف می کنند .<br />
<br />
آقای محمد جواد اردشیر لاریجانی ، نمونه ای از کسانی است که از موضع یک دوستدار خالص نظام ، فقر نظام را در حوزه فهم سیاسی می دانند . و به هر مناسبت ، سخنان درشت می گویند تا درشتی آن سخن ، به تقویت فهم سیاسی نظام انجامد . و حال آنکه اینان با ابراز همان سخنان درشت و بی مغز ، هوش و خرد ترک خورده خود را پوشش می دهند . تمثیل کسانی که به جای سیاستمداری ، سیاست ورزی می کنند . اینان با اعتنا به پشتوانه خانوادگی ، و نه دانش و تخصصی که بایست می داشته اند ، برمنصب های کلیدی کشور می نشینند و در حاشیه های همان مناصب ، و در فربه کردن کارهای مورد تعلق خود ، برای نظام مجاهده می کنند . حفظ نظام برای اینان از آن روی واجب است که اگر ورق برگردد ، جایی برای ابراز آن سخنان درشت اما بی مخاطب خود سراغ ندارند . این دوستان ، استاد هدر دادن فرصت های بی بازگشت کشورند . استاد دشمن تراشی های بین المللی . و استاد تحلیل هایی که در آنها ریزش دوستان بین المللی ، مطلوبتر از کاستن دشمنی های بین المللی است . داستان دوستان و دشمنان داخلی برای اینان جای خود دارد .<br />
<br />
آقای صفار هرندی شاید به زعم من ، بلحاظ فردی از همه اینها پاکتر و ناب تر باشد . اما او تمثیلی از کسانی است که باوجود اصلح ، خود را صالح تر می دانند . مسئولیتی را که شایسته اش نیستند فی الفور می پذیرند . و با علم به این که می دانند اداره وزارتخانه ای مثل ارشاد اسلامی به تخصص های ویژه محتاج است ، به امید یاوری خدای متعال و ائمه معصومین و توکل به همه خوبان خدا ، یک یاعلی ای می گویند و وارد کار می شوند . و هرچه که از ماههای مسئولیت شان می گذرد ، آنان را همچنان برخوردار از عنایات آشکار و پنهان الهی می بینید . ضایعات ، به دلیل بلد نبودن کاری که انجامش را پذیرفته اند ، از پس و پیش مسئولیتشان فوران می کند اما اینان به سمت دیگری صورت برمی گردانند که : اسم اینها ضایعه نیست ، بلکه خدمت است و اجانب و دگر اندیشان اسمش را ضایعه نهاده اند . شاید یکی از علت های فرار فرهیختگان و هنرمندان از مجامع مربوط به نظام ، همین قرار گرفتن آدمهای غیرکارشناس برمصدرهایی باشد که شدیدا کارشناس می طلبند. شما را به نشست اخیرتان با دانشگاهیان ارجاع می دهم . مشاهده فرمودید با هر فراز سخن آن جوان دانشجو - که از شخص شما انتقاد داشت - حاضرین چگونه او را تایید می کردند ؟ این یعنی این که : جسم دانشگاهیان را نزد شما آورده بودند اما روحشان در جای دیگر بود . امثال آقای صفار هرندی ، جسم پروران این سالهای پس از پیروزی انقلابند .<br />
<br />
پدرگرامی :<br />
این دوستان ، هرروز صبح ، بهنگام خروج از خانه ، روبه آسمان می کنند و با خلوص تمام رضایت خدا را از دل می گذرانند و با زمزمه آیه الکرسی اشکی برچشم جاری می کنند . صورت ظاهرشان آنچنان با معارف و معروفات دینی آراسته است که کمترین تردیدی را در دوستی آنان نمی توان باور کرد . و من معترفم اینان در هر مصداقی از مظاهر دینی خود، صمیمی و صادق اند . خیال ویرانی نظام را نه به خود ، که به هفت پشت خود نیز ربط نمی دهند . اما متاسفانه هرروز که می گذرد ، از پس و پیش رفتار اینان ، که بسیار نیز صادقانه صورت می پذیرد ، فتنه های درشت و ریز سامان می گیرد و به پروپای نظام می پیچد . این دوستان ، نشانه دیگری نیز دارند . و آن این که : مطلقا از تماشای فلاکت مردمان خود ، گزشی در خود احساس نمی کنند . مثلا از دقیق ترین آمار میزان اعتیاد جوانان کشورشان مطلع اند اما دانستن این آمار برای اینان با ندانستنش یکی است . و حال آنکه اینان با دانستن این ارقام خوفناک ، به دلیل دوستی ریشه داری که با نظام دارند ، باید پوست خود می دریده اند .<br />
<br />
در این سی سالی که از عمرانقلاب می گذرد ، بخشی از نگرانی های ما به این بوده است که : ما از کجا زخم می خوریم ؟ از کجا باران بلا برما می بارد ؟ ما که منافذ ورود دشمن را بسته ایم و عواملش را به وادی هول وهراس و خروج از کشور در انداخته ایم ، همه امکانات مالی و موقعیت های ملی را از آنان دریغ کرده ایم ، پس از کجاست که مرتب ضربه می خوریم ؟ چرا آمار اعیتاد در کشور ما رتبه اول جهانی را دارد؟ چرا بیشترین مصرفها را داریم ؟ و بیشترین ضایعات را ؟ و بیشترین هدر دادن ثروت های ملی متعلق به نسلهای نیامده را ؟ پس دوستان ما چه می کنند ؟ آنان که همه اختیارات کشور با آنان است ؟ دوستانی که ذکر اسما و صفات خدا از زبانشان نمی افتد و بوقت نماز به سمت سجده ای ناب و خالص و شورانگیز شتاب می کنند ؟<br />
<br />
اعتقاد من بعنوان فردی از آحاد این مردم ، به این است که : ما و نظام ما و بخصوص حضرت شما ، از ناحیه همین دوستان است که ضربه خورده و می خوریم . دوستانی که با تعلقات مخصوص بخود در اطراف شما و نظام ما مجتمع شده اند . شناسایی نتیجه عملکرد اینان بسیار ساده است . بیایید و در یک امتحان پنهانی ، این دوستان را که گزیده ای از دوستان هم طیف اند ، و بعنوان مثال ، همین آقای شریعتمداری را در خلوت به نزد خود فرا بخوانید و از آنها بپرسید در این مدت مسئولیتشان ، چه تعداد ایرانی و غیر ایرانی بی تفاوت و مدعی و معاند را به دوستی با نظام ترغیب کرده اند ؟ و حتی از آنان بخواهید دست یک نفر را بگیرند و نزد شما بیاورند و بگویند : ما این یک نفر را از دور دست ها به جانبداری از نظام آورده ایم . من با اطمینان به شما عرض می کنم که اینان ، هرگز به آن یک نفر دست نخواهند یافت . البته من اینها را هوشمند تر از این می دانم که شما و مارا به یک مجلس سینه زنی مذهبی احاله دهند که : اینانند مشتاقان ما . و بعد ، از آنها بپرسید به موازات این جذبی که حتما هیچ اندر هیچ است ، چه تعداد از دوستان همراه و منتقد و دوستدار نظام را به ضرب تهمت ها و رانش های سخیف غیر اسلامی ، به سمت دشمنان رانده ، و یا به وادی بی تفاوتی در انداخته اند ؟<br />
<br />
نامه نخست مرا نمی دانم مطالعه فرمودید یا نه ، اگر چه می دانم عده ای از همین دوستان مورد اشاره در اطراف شمایند و چه بسا خواستشان با خواست شما یکی نباشد و آن نامه را از چشم مبارک شما دور داشته باشند . اما باور کنید من گاه شما را در خیال خود نشانده ام در میانه ازدحامی از این دوستان که نمونه ای از آنان را اسم بردم . و شرمنده ام که بگویم : شما را درآن جمع پرهای وهوی تنها می بینم . جمعی که با هر سخن شما سر به تایید تکان می دهند و در دل ، حوایج خاص خود را مرور می کنند . و گاه به سخن احساسی شما شورشی می آفرینند و اشک می ریزند و هوار می کشند اما خوب که نگاهشان می کنی می بینی درست همان کاری را می کنند که ما در این سی سال انقلاب آموزششان داده ایم و ریاکاری شان را به نرخی گزاف ، قیمت گزاری کرده ایم . <br />
<br />
من در اینجای سخن ، و در نقطه مقابل ، دوستانه و مشفقانه ، از دوستان دیگری اسم می برم که برای نظام ، و برای شخص شما ، و برای شخص شما ، وبرای شخص شما ، و برای شخص شما ، آنهم در بحرانی ترین روزهای عمر انقلاب ، یک گشتی در کل کشورمان زدند و میلیونها ایرانی رمیده و پشت کرده به نظام وحتی معاندین داخلی و خارجی را در شورانگیزترین وجه ممکن ، به پای رکاب شما باز آوردند : آقایان میر حسین موسوی ، سید محمد خاتمی ، و مهدی کروبی . صمیمانه می گویم : دوستان واقعی نظام و شما وما ، اینانند !<br />
<br />
این سه تن ، دوستان واقعی مایند که برای نظام و شخص شما اقتدار خواسته و می خواهند و به آن نیز عمل کرده اند . در عوض ، همان دوستان دیرین ، بخاطر بخطر افتادن متعلقاتشان ، از اینان دیوی ساخته اند که تنها خود از آن می هراسند . داستان غمبار روز قدس و روز سیزده آبان امسال ، که نظام با همه تجهیزات نظامی خود به مراقبت از مردم خود تجهیز شده بود ، و حوادث جانبی آن ، نتیجه ضربات پنهان کسانی است که مجملی از عملکردشان را به اختصار شرح دادم . تمنای ما این است که : شخصا ، این سه تن دوستان واقعی خود را فرابخوانید و با مشورت با آنان ، براین زخم سرواکرده مرهم گذارید . <br />
والسلام<br />
<br />
فرزند شما : محمد نوری زاد<br />
<br />
پانزدهم آبانماه یکهزار و سیصد و هشتاد و هشت</span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-82623344404074530462010-11-25T13:05:00.000+03:302010-11-25T13:05:11.072+03:30نامه اول محمد نوریزاد به رهبر جمهوری اسلامی ایران<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4tt936VaI/AAAAAAAABRA/-wl0bJzfHXo/s1600/afa054ca5bae526ece88b12f33f9cf42.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" ox="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TO4tt936VaI/AAAAAAAABRA/-wl0bJzfHXo/s320/afa054ca5bae526ece88b12f33f9cf42.jpg" width="320" /></a></div><div align="justify" dir="rtl"><span style="color: #0066ff; font-size: large;"><strong>نامه اول محمد نوریزاد به رهبر جمهوری اسلامی ایران</strong></span></div><div align="justify" dir="rtl"><span style="color: #0066ff; font-size: large;"><strong> (22/6/88)</strong></span></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">به نام خالق زیباییها</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;"> محضر رهبر گرامی جمهوری اسلامی ایران- حضرت آیتالله خامنهای</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">من همیشه، چه در نوشتههایم و چه در گفتگوی حضوری، شما را با واژگانی چون: آقا جان، مولای من، خامنهای ما، مخاطب قرار دادهام. اما دراین رقعه، مصرم که حضرتعالی را "پدر" خطاب کنم. علتش را نمیدانم. شاید بخاطر این که با این واژه، الفت عاطفی فراوانتری برقرار میکنم. اگرچه واژگان پیشین، به لحاظ معرفتی کاربرد ویژهای طلب میکنند. من در نوشتههایم به یاد ندارم: مقام معظم رهبری، یا: مقام عظمای ولایت، آورده باشم. دراین دو واژه اخیر، رسمیت و تشخصی میبینم که شما را بسیار دورتر از مردم مینشاند. و حال آنکه ما دوست داریم شما را درکنار خود ببینیم. </span></strong></div><strong><br />
<span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<strong><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">پدرگرامی</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">من شاید بیش از هر نویسنده و فیلمسازی، در سالهای رهبری شما، در جانبداری از شما مطلب نوشتهام و فیلمهای مستند ساختهام. وآنچنان غلیظ و ناگشودنی با شما و جایگاه شما گره خورده بودم که احساس میکردم: یاوری امام زمان، نسبت موکد و انفکاکناپذیری با یاوری شخص شما دارد. احساس میکردم شما تمثیل و نمایندهای از همه غربتهای تشیع محضید. احساس و باورم به این بود که شما، تنها فرصت تشیع برای به تجلی در آوردن معارف خفیه شیعه هستید. معارفی که میبایست یک به یک به صحنه آورده میشدند و امکان جولان مییافتند. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">من و دوستان همفکر من، همه آرزوها و آرمانهای متعالی شیعه را در برافراختن و هویتبخشی انسان زخمخورده و تکیده از اندیشهها و رویههای ناسالم بشری، و این همه را در کلام شما و سیره شما و مواضع شما میجستیم. وقتی به آمریکا نهیب میزدید و او را از عواقب جهانخواریاش برحذر میداشتید، ما غرق شعف میشدیم. چرا که سالهای سال، در دوران ستمشاهی، حسرت یک مرگ برآمریکا به دلمان مانده بود. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">وقتی از فقر و فساد و تبعیض میفرمودید، در پوست نمیگنجیدیم. چرا که به خود نوید میدادیم از پی این خروشهای فهیمانه، حتما افقهای مبارکی درجهت زدودن این رذیلههای اجتماعی در پیش خواهد بود. وقتی فراتر از چارچوبهای دیپلماسی، بر سر طراحان دادگاه میکونوس فریاد برآوردید و بساط خدعه و نیرنگشان را بر سر خودشان آوار کردید، ما به همدیگر تبریک میگفتیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">بعد از واقعه هولناک یازده سپتامبر، آنجا که برجستگان سیاسی ما- آنان که در ادعای برتربینیشان تردیدی تحمل نمیکردند– با شنیدن عربدههای خشمناک بوش به حاشیههای سکوت و ترس پناه بردند، شما یک تنه سر برآوردید و آوار دیگری از شهامت و حقطلبی را بر سر هیات حاکمه آمریکا فرو ریختید، ما قامت راست کردیم و به خود بالیدیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">وقتی به زندگی شخصی شما نگاه میکردیم که چگونه فرزندان خود را از ورود به کارهای اقتصادی و مسئولیتهای درشت و ریز نهی فرمودهاید و همگان خود را از اشرافیت متداول مسئولین کنار زدهاید و به بهرهمندی از یک زندگی بسیار ساده بسنده کردهاید، سرافرازی میکردیم و به خدای خوب خود سپاس میگفتیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">با هر ادله و احتجاج شما، برج بلند "چرا"های ما فرو میریخت. طوری که تحقیق و مجادله را شایسته تداوم سخن شما نمیدیدیم. از این که گذشته و سابقه سالم و پاک و آکنده از رنج و مقاومت داشتهاید، و در سالهای پس از انقلاب نیز در کنار سایر مردم ایران عزیز، به مقابله با دشمن شتافتید و عرصه دفاع مقدس را با حضور و همراهی خود سامان دادید، شما را بیواسطه از جنس خود میدیدیم و با شما و سخن و سیره شما همذاتپنداری میکردیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">بعد از امام عزیز، آنگاه که ستون محکم عاطفی و احساسی و بینشی ما لرزید، به زیر سایه شما خزیدیم و کاستیهای فردی و اجتماعی خود را به یمن روزهایی که شما نوید بهبود میدادید، در خیال، ترمیم میکردیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">هرچه برحجم کاستیها و بدکاریها و تلخگوییها و عقبماندگیهای کشورمان افزوده میشد، به یک سخن و نهیب شما، همه را به حساب دشمن بدکردار میگذاردیم. دشمنی که در سخن شما، درهمین نزدیکیها بود و جز به نابودی ما راضی نمیشد و لحظهای درنگ را نیز در حذف ما جایز نمیدانست. که در جای خود، تشخیص درستی نیز بود. رفتار هزار فتنه آمریکاییها و تجربههای خود انقلاب، بر همین تیزبینی تاکید میورزید.</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">با اشاره و تایید و نصب جنابعالی، شیفتگان و سربازان و اطرافیان و ماموران شما بر منصبهای فراوان کشور قرار گرفتند تا این کشتی طوفانزده را به ساحل امن و آسایش و رشد برسانند. از شورای نگهبان تا قوه قضاییه. از فرماندهان سپاه تا فرماندهان ارتش. از امامان جمعه تا مجمع تشخیص مصلحت. از شورای انقلاب فرهنگی تا صدا و سیما. هیچ منصب کلیدیای نبود که منتصبین شما در آن حضور نداشته باشند. حتی نمایندگان مجلس خبرگان که به صورت ظاهر از جانب مردم انتخاب میشوند، پیشاپیش از فیلتر شورای نگهبان شما گذر میکردند. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">این همه حضور حضرتعالی در مواقف چند و چون نظام، ما را به درک و لمس یک مدینه فاضله این زمانی بشارت میداد. مرتب خود را به پایکوبی و تناول لذت حضور در آن مدینه قشنگ امید میدادیم. اگر امسال رونقی در نمییافتیم، به سال دیگر چنگ میبردیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">ما با شما آنچنان آمیخته بودیم که خود را نمیدیدیم. به خود مینگریستیم که غبارآلود از جنگ و کار و زحمت آمده بودیم. به شما مینگریستیم که مرتب بر تایید و تقدیر از مسئولین اصرار میورزید. به زیرکهایی مینگریستیم که در زیر چتر امن نظام– فارغ از درد و داغ مردم– به تکمیل سفره سیریناپذیر خویش همت میکردند. و میدیدیم: هیچ روزنامهای و هیچ برنامه تلویزیونی و هیچ خبری و هیچ محکمهای، از نابکاری آنانی که به اسم مسئول، کیسه بهرهمندی خود و اقوامشان را پر کرده بودند و رسوا نیز شده بودند، اجازه نشت یک "چرا" نمییافت. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">در طول سالیان دراز، ما هرگز لذت یک روزنامه مستقل و صدا و سیمای مردمی را که بی واهمه در برابر کاستیها و زد و بندها و مراودات پشت پرده افشاگری کند و سلامت جامعه را با این رویه درست تضمین کند نچشیدیم. به شوق بساط علوی و مهدوی، و افقهای روشنی که شما نشانمان میدادید، و بخاطر دشمنی که صدای زنگ خطرش از داخل و خارج قطع نمیشد، از مطالبات امروزمان میگذشتیم و به فردا موکولش میکردیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">و شما، پدرگرامی، مرتب بر شعلههای درون ما آب میافشاندید و التهاب و گداختگی ما را فرو مینشاندید. که: مبادا دشمن شاد شوید. مباد آب به آسیاب دشمن بریزید. مبادا زبان و قلمتان به تضعیف نظام منجر شود. مبادا همانی را بگویید و بنویسید که دشمنان میخواهند. دشمنشناس باشید. موجبات اغتشاش فکری مردم را فراهم نکنید. مشکلات داخلی ما یک امر خانوادگی است، به همسایگان مربوط نیست. مبادا بار دیگر پای اجنبی به میان آید. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">با مدیریت و خواست شما، روحانیان بر تمامی مقدرات محوری ما حاکم شدند. از نهادها و نمایندگیهای ولی فقیه، تا ادارات عقیدتی و سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و نظامی و فرهنگی. چه در داخل و چه در خارج. و ما تا میآمدیم به این همه حضور و سرک کشیدن روحانیان در زیر و بالای کشور بیاندیشیم، خود را سراسیمه با خواست شما مجاب میکردیم. که یعنی: لابد این درایتی است از جانب شما و ما از تبعات آن غافلیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">به عنوان نمونه، در وزارت جهاد کشاورزی، نماینده ولی فقیه حضور داشته و دارد و صاحب نفوذ است. جایی که تناسبی با حضور یک روحانی ندارد و این حضور کم تناسب، مقدرات خاصی را بر بدنه این وزارتخانه بار میکند. این روحانیان، در کل، و در طول این سالیان هدر شده، به دلیل نداشتن سواد و آگاهی درباره بدنهای که در آن حضور داشتهاند و گاه بر سر آن نیز ایستادهاند، مخاطرات فراوانی را بر ساحتهای متعدد کشور تحمیل کردهاند. هم به جهت دخالتهای گاه و بی گاهشان، و هم بخاطر تحمیل آدمهای همجوارشان. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">این روحانیان، ظاهرا حضور داشتهاند تا چشم شما باشند در بدنه کشور. اما نه که هر کدام مختصاتی و علائقی خاص بخود داشته و دارند، به ردیابی همان تعلقات مشغولند و مرتب از نام و وجهه و نفوذ شما بهره بردهاند و سنگی از پیش پای نظام نیز برنداشتهاند.</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">به عنوان مثالی دیگر: ما دکترعلی شریعتی و تفکرات او را میستودیم، اما نظام، او را بخاطر این که روحانی نبود و فراتر از چارچوبهای حوزه میاندیشید، کنار گذارد تا مبادا در برابر روحانی، یک غیر روحانی سر برآورد و در حوزه دین، ابراز وجود کند و سخنانش پراکنده شود و مردم را از اطراف روحانیان و منابرشان متفرق کند. شریعتی، برای برپایی این نظام سوخت، اما این نظام او را بخاطر روحانی نبودنش و تفکرات تازهاش سوزاند و حق او را در نهضتی که بوجود آورده بود ادا نکرد. این روزها، میبینیم برای فلان روحانی دور تاریخ و گاه جامانده در تاریخ مراسم یادبود به پا میکنند اما سالگرد وفات و شهادت شریعتی باید با ترس و لرز برگزار شود.</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">تبعات این حضور همه جانبه شما و روحانیان بر مقدرات محوری کشور، و دوختن همه مخاطرات به هیمنه نظام، این شد که از هر سخن مخالف بهراسیم و از هر نوشته و اشاره مخالف بلرزیم. که نکند خوابی برای واژگونی نظام دیده باشند. که نکند چشم دیدن ما را نداشته باشند. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">بر صدا و سیما و مطبوعات سخت گرفتیم و هیچ لحنی و نقدی را به کیان کشور تحمل نکردیم. در یک وعده، دهها نشریه را به جرم نقد خودمان بستیم و آدمهای منتقد را به محفظه زندان در انداختیم. از این میترسیدیم که نقد از ما، به کاسته شدن محبوبیت نظام و کیان آن منجر شود. و ما به این محبوبیت همیشگی نیاز داشتیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">و ما، عزیز گرامی، در تمامی این سالها، از شما و حضور همه جانبه شما در ترسیم مقدرات کشور، حمایت کردیم و نوشتیم و نوشتیم و سخن گفتیم و مخاطبین خود را به همراهی با شما و نظام فراخواندیم. و گاه در این فراخوانی بزرگ، عبوس نیز شدیم و اهل خود را به رنج انداختیم و دوستان خود را از دست دادیم و حلقه نظام را تنگتر و تنگتر دیدیم.</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">یک سئوال. ما برای چه در اطراف شما گرد آمده بودیم؟ که نفعی و سفرهای نصیبمان شود؟ آنهم با شهدایی که داده بودیم و دوستانی که جلوی چشم ما پرپر زده بودند؟ که اگر این گونه بود، ما کاسبکاران خفیفی بودیم. ما برای این در پشت سر شما صف بسته بودیم که از جانب شما، نسیم علوی برما وزیده بود و دوست داشتیم مردمان ما و جهان از این فرصت تاریخی بهره مند شوند. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">به همه میگفتیم صبر کنید تا عدالت علوی را در محاکم قضایی کشور نشانتان بدهیم. تا خوب اندیشیدن و خوب بودن را، و جهانی شدن و جهانی بودن را نشانتان دهیم. هر معترضی را به روزهای عنقریبی از خوبیها وعده میدادیم و هر منتقد را به دیدن چیزی دلنشین در آینده متقاعد میکردیم. اما زمان که میگذشت، دیدیم از آن مدینه فاضله که خبری نیست، از ابتدائیات یک رشد متداول نیز جا ماندهایم.</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">دیگران، کشورهای همجوار ما، فارغ از چند و چونی که ما گرفتارش بودیم، با شتاب به راه خود رفتند و به جایی رسیدند که ما امروز به التماس از آنان تخصص و تکنولوژی و برنامه و مدیریت خرید میکنیم. و ما، با همان تار و پودی که برخود تنیده بودیم، جاماندیم. چرا؟ چون از سنتهای الهی دور افتادیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">گفتم: از سنتهای الهی دور افتادیم و به روزی درافتادیم که امروز بر فرصتهای هدر رفته خویش افسوس میخوریم. ببخشید از این که وارد حوزهای شدم که در تخصص شماست. بله، سنتهای الهی! چیزی که شما خود مرتب به آن تاکید داشتهاید. مرتب. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">شما درهر سخنرانی، همه را به یکی از این سنتها فرا خواندهاید. عمده سخنان شما دراین سالها، یا نقد بوده یا ارشاد. که البته این رویه درستی نیز هست. اما یک غفلت دراین میان خود مینمایاند. پوزش مرا بپذیرید که ناگزیرم از اینجای سخن، به محاکاتی بپردازم که مستقیم به خود شما مربوط است. و این مستقیمگویی، نه که تمرین ما دراین سالها نبوده، چه بسا برای حضرت شما و همطریقان دیرین من بسی نامتحمل باشد و برمن سخت بگیرند که: تو کی هستی که برای ولی فقیه ما تعیین تکلیف میکنی و اساسا چرا میپرسی: چرا؟</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">عزیز ما، در همه این سالها، من ندیدم یا نشنیدم که شما، در مقام شخص اول این کشور پر مخاطره و پرآوازه، یک بار، حتی یک بار، مسئولیت یک خطا و خبط و عقبماندگی و درجا زدن را شخصا بپذیرید. امید دارم بسیار بوده باشد اما من که یکی از آحاد این مردمم، شخصا ندیده یا نشنیدهام. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">همیشه در مقام نقد، جانب مردم را گرفتهاید و حتی به مسئولین پرخاش کردهاید، اما نبوده که به مردم بفرمایید: ای مردم، تا اینجای عقبماندگیهای کشور متعلق به دیگران است و این مختصر متعلق به خطاهای انسانی من رهبر است. همیشه خود را برکنار از آسیبها دیدهاید و همراه و همصدا با مردم، بر مسئولین و مجریان برافروختهاید که: چرا فقر و فساد و تبعیض؟ چرا بدکاری؟ چرا بیبرنامگی؟ چرا عقبماندگی؟ چرا بیکیاستی و بیمدیرتی و بیخردی؟ </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">وحال آنکه شاید پسندیده این بود به همان روحانیان منصوب خودتان نیزمینگریستید و خرابکاری و نقش احتمالی آنان را در این چراهای تمام نشدنی رصد میفرمودید. باز به عنوان نمونه، به یکی از امام جمعههای جنوب کشور که مثل امام جمعه تهران– آقای سیداحمد خاتمی– و امام جمعه مشهد– آقای علم الهدی، چهرهای عبوس و زبانی تلخ دارد اشاره میکنم که به زور، بله به زور زمینی از دانشگاه علوم پزشکی را برای ساخت مصلای شهر تصاحب کرد و آنگاه که رییس علوم پزشکی استان اعتراض کرد که: این یک تصاحب است، اینجا باید دانشگاه میشد، این غیرشرعی است، از تریبون نمازجمعه پرخاش میکند: تو برو آمپولت را بزن. ما خودمان شرعی وغیرشرعی بودنش را حل میکنیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">پدرگرامی<i></i></span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">هر کجا از سخن من دل آزرده شدید، با یادآوری این نکته خود را مجاب کنید که گوینده این سخنان، کسی است که دوست بودنش نه بر همگان، که بر خود شما ثابت است. پس، سخن دوست را باید تاب آورد و از او نرنجید. شاید برخی از دوستان من بگویند: ای منافق بریده، اگر سخنی هم با رهبر داشتهای و داری، آن را خصوصی برای خود ایشان میفرستادی. نه این که آن را در بوق کنی و جار بزنی. که میگویم: هرآنچه من با استناد به آنها سخن میگویم، از واضحات و امور آشکار کشورمان است. من مسئلهای محرمانه را که برملا نکردهام. درضمن، تاثیر و بردی که یک نامه آشکار دارد، هرگز یک نوشته محرمانه ندارد. و باز این که: روح این نوشته، نه از جانب یک دشمن تابلودار و منافق در کمین، که خیرخواهی کسی است که هنوز چشم به اصلاح امور دارد و همان مدینه فاضله را از جانب این نظام طالب است. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">یک اشتباه دیگر نیز مرتکب شدیم. هم ما هم شما. شاید این اشتباه به دلیل انباشت معارف شیعی در درون تک تک ما صورت پذیرفت. و شاید از این جهت که از انقلابی که کرده بودیم زیادی خرسند بودیم و اجرش را هم فورا به حساب خودمان واریز کردیم و بلافاصله هم دریافتش کردیم. اجر این که ما و انقلابمان، ادامه خواست و تمایل پیامبر اعظم (ص) و ائمه معصومین(ع) است. که یعنی رهبران ما همانانند و جانشینان همانان و مردم هم لابد مردم و مخاطبین همانان. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">این مهم را مرتب از سخنان شما و سایر مسئولان نیوشیدیم و پذیرفتیم که میتوانیم تاریخ این روزگار خود را با تاریخ دوران امام علی و امام حسین (ع) مشابهت دهیم. و اصلا در این مشابهتسازی به سراغ سایر امامان نرفتیم. مثلا امام باقر و امام صادق و امام رضا و امام جواد(ع). شاید بیشتر به این دلیل که از میان همه امامان، امام علی (ع) فرصت حکومت یافته بود و کربلای امام حسین هم بیشتر با درون ما همراهی داشت. و مثلا به سیره و نحوه مدارای شخص پیامبراکرم (ص) با مخالفین هیچ توجهی نکردیم. و حتی نحوه مدارای حضرت علی با مخالفینشان. خودمان در این وسط یک فرمولی برای جمهوری اسلامی خلق کردیم که هر سمتش را بشود به امامی مربوط کرد. شعار: ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند، یا شعار: خامنهای خمینی دیگر است، ولایتش ولایت حیدر است، و شعارهایی از این دست، محصول این نگرش تطبیقی است. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">آنقدر در تشبیه و تطبیق انقلاب و حادثههای آن، با حکومت حضرت امیر و حادثههای آن افراط ورزیدیم که خودمان در تحلیل هر ماجرای انقلاب، حتی مراودات اجتماعیاش، با شتاب، حضرت شما را در جایگاه حضرت امیر مینشاندیم و دوستان و مخالفین شما و نظام را با دوستان و مخالفین حضرت امیر میسنجیدیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">این افراط، کار را به جاهای باریک کشاند. به جایی که مثلا خود شما بحث مفصلی از نقش خواص و عوام را در ظهور ماجرای کربلا به میان آوردید و عبرت تاریخ را به دوستان و دشمنان هشدار دادید. غافل از این نکته که: این عبرت تاریخی، از همان ابتدا، فرضیهای تثبیت شده با خود داشت و نیازی به اثبات نداشت. این که در این عبرت: حسین، ما هستیم، و انقلاب میتواند با خیانت خواص و پیروی عوام، به کربلایی در جهت حذف حسین و مرام حسین که ما هستیم منجر شود. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">و باز غافل از این که ما تنها به یک دلیل وشرط، و تنها به یک دلیل و شرط میتوانستیم خود را و نظام و مسئولین نظام را با علی و اولاد او، و نظاممان را با ولایت و حکومت آنان بسنجیم که: شیوه مردمداری و حکومت ما، و رفتار شخصی ما، همانند آنان باشد یا متاثر از آنان.</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">نمیشود که ما در بسیاری از امور مخالف آنان رفتار کنیم اما همچنان جایگاه آنان را برای خود بلوکه کنیم و به هر مخالفی و منتقدی بگوییم: حواست باشد که چه کسی و چه نظام و حکومتی را داری نقد میکنی.</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">وقتی امام علی، مرگ را بر خود و یاران خود روا میداند آنگاه که خبر ربوده شدن یک خلخال از پای یک زن یهودی را میشنود، چگونه است که علی دوستان امروز ما، از شنیدن خبر کشته شدن مردم، بله، مردم، به دست عوامل حکومت، مرگ را از خدا تقاضا نمیکنند؟ ما اگر از خبر تجاوز به یک دختر، مثل علی گریبان چاک زدیم و زمین و زمان را متوجه این رفتار شوم خودیها کردیم، میتوانیم از خواص و عوام انتظار مشابهت رفتاری داشته باشیم. یا اگر مثل علی، دست منتسبین خود را از بیت المال کوتاه کردیم– و حال آنکه درکشور ما این مسئله بیشتر به یک شوخی میماند– میتوانستیم به مردم بگوییم: ما نیز علوی هستیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">میدانم که با هر سخن این فرزندتان، از او ناامیدتر و ناامیدتر میشوید. اما سخن فرزند با پدر، هیچگاه به تلخی و گزندگی سخن یک فرد فحاش و معاند نیست. در سخن یک معاند، هیچ مفری از امید نیست اما در سخن این فرزندتان هنوز امید هست. خواهم گفت:</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">حضرت شما، در این سالهای رهبری، آن قدر که به دشمن و دشمنستیزی بها دادید، به دوست و دوستی و دوستیابی بها ندادید. شاید از این باب که باران دشمنیهای پی در پی و فراوانی که بر سر این نظام میبارید، عمده نگرانی شما را بدان سو گسیل نمود. و شما و ما، بیش از آن که به دوست متمایل شویم، دشمن را در مدار توجه خود قرار دادیم. و در این گردونه دشمنشناسی، از شناسایی دوست غفلت ورزیدیم. و حیف که باز در این گردونه غفلت، مرتب با تحریکات و تحرکات و شیوههای مختص به خود، از شمار دوستان خود کاستیم و بر شمار دشمنانمان افزودیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">یک مثال دیگر: اگر سخنان شما پیش از این، نگران دشمن بود، در نماز جمعه همین هفته گذشته، متاسفانه دیدیم و شنیدیم که سخنان شما نگران رفتار بخشی از مردم، بله: مردم بود. و این، همان دستاوردی است که در این سی سالگی انقلاب، ما بدان دست یافتهایم. یعنی سابقا ما برای دشمن خط و نشان میکشیدیم، حالا کارمان به جایی رسیده است که باید برای بخشی از مردم خودمان خط و نشان میکشیم. قبول میفرمایید که این روند معکوس، کار را بجایی میرساند که در فردای این نظام، جز دشمن، مردمی در کار نباشد. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">اردوغان، چندی پیش وارد مجلس ترکیه شد و با شادمانی گفت: در این بحران اقتصادی، کمک از غیب رسید. شادمانیاش به طلاهای انتقالی از ایران اشاره داشت که در ترکیه بار انداخته بود و صاحبی نیز نداشت. هنوز که هنوز است نه فردی ادعای مالکیت آن طلاها را داشته است و نه کشور مبدا که جمهوری اسلامی ایران باشد. این خبر و این خنده کنایه آمیز اردوغان، مدتها دستمایه رسانههای ترکیه و جهان بود. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">من از این مثال که نمونههای فراوانی نیز دارد، این بهره را میبرم که ما به دست خود، بسیاری از فرصتها را مفت از دست دادهایم و برای دیگران فرصت مفت فراهم آوردهایم. ما میتوانستیم امروز دوستان فهیم و فراوانی داشته باشیم که ما را در عبور از بحرانهای در کمین یاری دهند اما اغلب آنان را به شیوهای و تهمتی و رنجی و آسیبی و خراش عاطفیای از خود راندهایم و ناخواسته به صف ناراضیان پیوندشان دادهایم.</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">اکنون به جامعهای و کشوری و نظامی دست یافتهایم که به جز استقلال سیاسی، در سایر حوزهها سخت گرفتار است. رشوه و ریا و رابطه و خاصهپروری و اعتیاد و بیماری مصرف و بیماری تولید و بیماری اجتماعی و بیماری فرهنگی و بیماری انتظامی گریبانمان را گرفته. شما با نوشتههای من آشنایید. من از دیرباز بر سر این امهات آوار بودهام و هشدار دادهام. بارها گفته و نوشتهام که خدای متعال هرگز رعایت شهدا و زحمتهای ما در برپایی این انقلاب را نخواهد کرد و به راحتی آب خوردن ممکن است با پشت کردن به سنتهای الهی فروبپاشیم و از گردونه توجه عالم و خدای عالم به دور افتیم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">پدرگرامی</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">اگر سی سال پیش از شما و ما میپرسیدند: برای چه میخواهید انقلاب کنید؟ پاسخ میدادیم: برای این که مستقل شویم. برای این که به سرافرازی اقتصادی و علمی و انسانی و قضایی دست یابیم. برای این که مردمان دنیا بیایند و خوببودن و خوبشدن را از ما بیاموزند. برای این که میخواهیم انسان را در کمال انسانیت خود به نمایش بگذاریم. و از این حرفها. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">خوب، ما برای رسیدن به این همه خوبی، زحمت کشیدیم و جنگیدیم و جوانان و عاطفههای بسیاری را از دست دادیم. امروز لااقل باید به بخشی از آنها رسیده باشیم. تماشای دورنما که نه، یک نمای نزدیک از کشورمان و آسیبهای اجتماعی و اقتصادی و قضایی و فرهنگیاش، و مسئولینی که به راحتی نوشیدن یک شربت گوارا دروغ میگویند، و البته یک استقلال سیاسی آشفته– که آمریکا را وانهادهایم و به دام روسیه و چین افتادهایم– و دستیابی علمی هستهای– که اگر زمان شاه بود چه بسا به بیش از این دست مییافتیم (نیروگاه هستهای بوشهر و...)– و کوهی از آزمون و خطاهای انباشته شده و دانشگاههای از دست رفته و مردم پریشان و غمزده، به ما میگوید که ما نه تنها در رسیدن به آن آرمانهای طلایی شیعی موفق نبودهایم، بلکه از دستیابی به مقدمات یک نهضت انسانی نیز عاجز ماندهایم. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">میدانم که واگویه کردن این آسیبها، روان شما را میآزارد. این را از زبان شما بسیار شنیدهام. باور کنید مردم ما با همه این غفلتها و ناکامیها و عقبماندگیها کنار آمده بودند و میخواستند با شما و به رهبری شما سنگهای پیش پای نظام را بردارند. بهمین دلیل با شکوهی مثل زدنی در انتخابات اخیر شرکت کردند. آنان شرکت نکردند که جامعه را به آشوب بکشند. و یا جامعه را به عقبتر بازگردانند. مسلما تصویرشان از آینده، تصویری درخشان از جمهوری اسلامیایران بوده است. هنوز هم هست. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">همه ما و همه مردم، از این انتخابات اخیر چشم اندازی پر از خیر و خوبی آرزو داشتیم. فکر میکردیم اگر نونهال انقلاب در یک یا دوسالگیاش آداب معاشرت نمیدانست و با ترشرویی انس بیشتری داشت، در سی سالگیاش میداند مردم یعنی چه و نحوه معاشرت با مردم یعنی چه. فکر میکردیم این حداقل رشد را یافته است. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">حوادث بعد از انتخابات، همه معادلات فکری و انسانی ما را بهم زد. رفتاری که تحت امر حضرتعالی با مردم شد، رفتار همشان و همطراز زحمت و فهم و همراهی مردم نبود. مردم اگر انتظار داشتند این رفتار را از ماموران خودسر نظام ببینند، در عوض، انتظار این را هم داشتند که رهبرشان، بلافاصله به رسم علی علیهای مکررش، همچون علی به مددشان بیاید و دادشان بستاند. نه این که مرتب روح و رفتار وحشیانه ماموران را تایید کند و به مردم معترض خودش، همسنگ اغتشاشگران و براندازان نگاه کند. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">به این سخن امام جمعه منصوب خود در مشهد– آقای علم الهدی– توجه کنید که در همین نماز جمعه اخیر افاضه فرمودهاند: ... ابن ملجمها نمیتوانند در کشور علی (ع) به دنبال سیاست باشند. بعضی از جریانهای سیاسی که ادعا دارند: نخبگان باید وارد سیاست شوند، بدانند که اگر ولایتپذیر نباشند ولایتستیزند و ولایتستیز یعنی ابن ملجم!</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">این سخن سست از آن روی توسط این روحانی ترشروی زده میشود که نعل بالنعل حکومت فعلی را حکومت علی میداند و فعالان سیاسی را ابن ملجم. و دراین تحلیل پوک، اصلا هم به این اشاره نمیکند که چرا و به چه دلیلی یک رییس جمهور قبل از انتخابات برای یک امام جمعه، یک میلیارد تومان پول میفرستد. و به این نیز نمیاندیشد که یک چنین فرمولهایی که ما در نظاممان خلق کردهایم، ممکن است فرسنگها از رویه علی و اولاد علی دور باشد و حتی در مدار تنفر آنان نیز جای داشته باشد. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">اگر بگویم یکی از آسیبهایی که شما خوردهاید از ناحیه همین مبلغین کمخردی است که به اسم جانبداری از شما، و با رفتار غیراسلامی و غیرانسانیشان، متاسفانه بذر نفرت از شما را در بین مردم افشاندند، از فرزند خود خواهید رنجید؟ اگر نمیرنجید باید بگویم که حضرت شما در مقام فرماندهی کل قوا، در حوادث بعد از انتخابات، با مردم خود، خوب رفتار نکردید. ماموران شما، به سمت مردم تیراندازی کردند و آنان را کشتند و زدند و اموالشان را سوختند وتخریب کردند. متاسفانه سهم شما در این حوادث قابل اغماض نیست. به خصوص که بعدها مکرر فرمودید اهل مجامله نیستید و از مواضع خود عدول نمیکنید. ما به دنبال همان حنجره خشماگینی بودیم که بر سر آمریکا فریاد میزد، که چه بکند؟ که وارد میدان شود و از مرگ و خلخال و زن یهودی که نه، کشتهشدن زنان و مردان مسلمان خودش بگوید. نه این که بدون دلجویی از مردم زخمخورده، آنان را به تکرار همان رویههای خونین هشدار دهد. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">من شما را به یک سخن دیرین خودتان ارجاع میدهم. پیش از آن بگویم : من خود شخصا نوشتههایی دارم که امروز از مراجعه به آنها شرم میکنم. اما نوشتههای بسیاری نیز دارم که هر چه زمان میگذرد، بر نورانیت محتوایی آنها افزوده میشود. خوشبختانه این سخن شما نیز این گونه است که هرچه زمان بگذرد بر نورانیت آن افزوده میشود: </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">"... مردم اگر متوجه باشند و هوشیار باشند اگر نشانههای کبر و غرور و خودخواهی را در زمامداران فورا ببینند و بشناسند و خیرخواهانه اعتراض کنند و اگر احساس کردند که زمامدار درصدد رفع این بیماری نیست در مقابل او تعرض کنند، یقینا آن بیماری علاج خواهد کرد..." این سخنان شخص شماست در سال 1363. میبینید درآن سالهای دور انقلاب، چه سخن نورانیای از زبان شما جاری شده است؟ سخنی که هرچه میگذرد ما بدان نیاز مفرطی احساس میکنیم. سخنی که در گردونه عمل، مطلقا به آن مراجعه نشد. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">شما در آن سالها، مسئولیت چندانی نداشتید اما در این سالهای رهبری، کدام مسئولیت است که بدون تایید شما مقبولیت داشته باشد؟ و چرا این سخن، به جان جامعه درنیفتاد؟ و چرا جامعه از نورانیت آن بهره مند نشد؟ پاسخم را خود میدانم: در قرآن نیز سراسر نور هست اما آیا به چه میزان در طریقت ما سهم دارد؟ درباره همان سخنان دیرین شما، بگویم که ما هرگز شخص شما را به آن آفات مورد اشاره متهم نمیکنیم اما شما هم در خیرخواهی ما شک نکنید. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">یادم هست که برای تلویزیون، مجموعهای میساختم به اسم "حماسه خمینی". و ناگزیر باید همه آرشیو تصویری ملاقاتهای مردم با حضرت امام را مرور میکردم. خودم این مجموعه را طراحی کرده بودم. بسیار نیز خوب بود و تاثیرگزار. در یکی از نوارها به ملاقات امام عزیزمان برخوردم با اهالی گنبد. اگر اشتباه نکرده باشم. زمان این ملاقات هم مربوط میشود به سالهای 60-61. یعنی چند سال پس از پیروزی انقلاب؟ دراین ملاقات که مکتوب آن در صحیفه نور هم هست، امام عزیز رسما از مردم، به دلیل این که نتوانستهاند با برپایی این نظام به وعدههای رفاهی و اقتصادی و ... خود عمل کنند، عذرخواهی میکنند. این سخنان در شلوغی آن سالها گم شد و کسی از مسئولین به آن مراجعه نکرد. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">من میخواهم در این بخش از نامهام شما را "مالک اشتر" خطاب کنم. تجسم این که شما در برابر حضرت علی ایستادهاید و ایشان شما را مالک اشتر خود خطاب میکنند چقدر شورانگیزاست؟ حضرت، نامه خود را که قرار است والی و حاکم مصر شوید به دست شما میدهند. به راه میافتید. در گوشهای خلوت، نامه را میگشایید و آن را با دقت مطالعه میکنید: </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">"... اگر مردم بر تو به ستمگری گمان بردند، عذر خود را علنا با آنان در میان بگذار. و با این عذرخواهی، از بدگمانی مردم کم کن. اگر چنین کردی، خود را به عدالت پروراندهای و با مردم مدارا کردهای. دلیل و عذری که میآوری، باعث میشود تو به مقصود خودت برسی و مردم هم به حق خودشان دست پیدا کنند ..."</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;">مردم ما هنوز اقتدار نظام را طالبند و هیچ گزندی را بر جمال او برنمیتابند. این عذرخواهی شما میتواند آتش خشم مردم را سرد کند. به آنان امید بدهد. آب رفته را به جوی بازگرداند. اما اگر این نشود، و همانگونه که در نماز جمعه اخیر فرمودید، کار به تنگناهای انتظامی بکشد، ما رفته رفته، این باقیمانده مردم را نیز از دست خواهیم داد. و شما نیکتر از همه ما میدانید: نظامی که مردم نداشته باشد، چه دارد؟ والسلام. </span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;"> فرزند کوچک شما</span></strong></div><div align="justify" dir="rtl"><strong><span style="font-size: large;"> محمد نوریزاد</span></strong></div></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-31705271598060129332010-11-24T07:48:00.000+03:302010-11-24T07:48:28.453+03:3016 آذر روز دانشجو : پیام مهندس میر حسین موسوی//مستبدان روز به روز تنهاتر می شوند<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TOyRdUIrE0I/AAAAAAAABQ8/yJqXkd7ay-4/s1600/16Azar.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" ox="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TOyRdUIrE0I/AAAAAAAABQ8/yJqXkd7ay-4/s320/16Azar.jpg" width="253" /></a></div><span style="color: lime; font-size: large;"><strong>به گزارش کلمه متن کامل پیام میرحسین موسوی به مناسبت ماه دانشجو به این شرح است:</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>بسم الله الرحمن الرحیم</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>دانشجویان همراه جنبش سبز،</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>دوستان جوان و پرمهر و شجاع هموطن،</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>سلام و درود بر شما باد</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>در آستانه ماه آذر -ماه دانشجو- در یادآوری ایستادگی ها و مبارزات شما برای پاسداری از حقوق ملت ایران و حق حاکمیت مردم بر سرنوشت خود، لازم دیدم چند کلمه از باب قدردانی و احترام برای شما عزیزان بنویسم، به ویژه آنکه امکان دیدار مستقیم با شما کم شده است.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>در دوسال اخیر، در ملاقات هایی که با شما داشته ام و یا در نامه ها و یادداشت هایی که فرستاده اید، همواره شاهد دغدغه های شما درباره آینده ایران عزیز و جنبش سبز آزادیخواهانه مردم ایران بوده ام. و البته از شما نیز جز این انتظار نیست، چرا که در سرزمین ما، دانشجو همواره ی تاریخ دیده بان بیدار مخاطراتی بوده است که جامعه ایرانی را تهدید می کرده است و در این راه خود نیز، به گواهی تاریخ، از خطرهای بزرگ در راه دفاع از مردم و ملت استقبال کرده است. و مگر نه این است که ۱۶ آذرماه هرسال یادآور حادثه تلخی است که در آن، دانشجویان هوشیار و پیشتاز این دیار، که در برابر استبداد داخلی و استعمار خارجی حامی آن دهان به اعتراض گشوده بودند، به خاک و خون کشیده شدند؟ در آن روز مستبدان و خودکامگان تصور می کردند که بعد از آن سرکوب و کشتار، دهان انتقاد و اعتراض برای همیشه بسته خواهد ماند؛ خطایی که همه کسانی که به پیروزی برپایه ارعاب تکیه می کنند مرتکب می شوند، و چه بد تکیه گاهی است ابزارسرکوب برای بقای چند روز بیشتر.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>مستبدان نمی دانند که به کارگیری زر و زور و تزویر، فاصله مردم را با آنها بیشتر می کند، وآنها را به کنج خلوتکده تخیلی به ظاهر امنی می راند که توسط مداحان و ثناگویان منفعت جوی و دشمن مردم طراحی و اجرا شده است، تا بلکه تألم ناشی از از دست دادن پشتوانه مردم را از یاد ببرند.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>مستبدان، روز به روز تنهاتر می شوند و به همه چیز و همه کس گمان بد می برند، دوستان دیروزشان را از خود می رانند، و هر انتقاد و نصیحتی را توطئه ای برای نابودی خویش می پندارند. و بدتر آنکه منافع خودشان را مساوی با منافع ملی می گیرند و در چنین وضعی ناچار به سلاح داران تکیه می کنند، و به دنبال کسانی می گردند که چشم و گوش بسته از آنها فرمان برند و سایه شک و تردید نسبت به افکار و اعمال آنها را حتی برای لحظه ای از دل نگذرانند.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><span style="color: lime;">مستبدان در دایره تنگی که برای خود فراهم کرده اند، آنقدر گرد خویش می چرخند که از شنیدن همهمه سقوط کاخ خودکامگی و خودرایی باز می مانند و زمانی بیدار می شوند که بسیار دیر است برای بازگشت به آغوش مردم</span>.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>آنان نمی دانند که دهان و گوش و چشمان مردمان را شاید بتوان از گفتن و شنیدن و دیدن بازداشت، اما اندیشیدن موهبتی الهی است که دروازه های خلوتگاه آن به روی زورمندان بسته است. راز این همه احساس خطر از دانش و دانشجو و دانشمند، این همه اضطراب از آزادی چرخش اطلاعات، این همه ترس از رسانه های آزاد، این همه واهمه از تجمع حتی آرام و مسالمت جویانه منتقدان و معترضان، و نیز این همه تلاش برای بیگانه نمایی دوستان مردم و انقلاب، و روند مستمر پایان ناپذیر ناخودی کردن فرزندان ایران، این همه هراس از هرآنچه با عقلانیت جمعی پیوند دارد و این همه پرهیز از هر آنچه با برنامه ریزی و مدیریت دانش محور مرتبط است آیا درهمین نیست؟ و سرانجام، مستبدین در جهت کسب پیروزی با حاکمیت ترس، از همان روشی استفاده می کنند که فرعون و همه فرعونیان بهره بردند. طایفه طایفه کردن مردم «با خودی و غیرخودی کردن ملت» و قرار دادن مردم در مقابل هم، تحقیر مردم با گوساله و بزغاله و خس و خاشاک نامیدن برای واداشتن آنها به کرنش، و سرانجام رنگ قدسی بخشیدن به قدرت، که «انا ربکم الاعلی». و این آخری به گواهی تاریخ بدترین جنبه جباریت است. یعنی واجب است که اطاعت کنید و سوال نکنید و ما برتر از آن هستیم که مورد سوال قرار گیریم. آیا قانون گریزیهای گسترده و حساسیت در برابر خواست بازگشت بدون تنازل به قانون اساسی وعدم تمکین در مقابل رای مردم و گریز از انتخابات های آزاد و رقابتی غیرگزینشی و بستن روزنامه ها جز این معنی می دهد که عده ای خود را برتر از قانون و مستغنی از آرا و نظرات مردم می دانند؟</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>مگر امام رحمت الله علیه در سال ۵۹ نگفت «همه روی قانون عمل بکنند. این قانونی که ملت برایش رای داده است. همین رای نداده است که توی طاقچه بگذارید و کاری به آن نداشته باشید. بروید مشغول کار خودتان بشوید.»</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>ودر سال ۶۰ نیز فرمودند:</strong></span><br />
<span style="color: red; font-size: large;"><strong>«البته دزدها از قانون بدشان میاید و دیکتاتورها هم از قانون بدشان می آید»</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>وهم ایشان بودند که در جواب نامه صریح نمایندگان مجلس در مورد انحراف نظام از حدود قانون اساسی گفتند که همه باید به قانون برگردیم.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>۱- چنین است دوستان عزیز که امروز، به واسطه به کارگیری شیوه غلط خریدن فرصت های زودگذر از طریق ایجاد بحران های پیاپی، هزینه های سنگینی بر مردم ما تحمیل می شود، تا با تمسک به شیوه از پیش شکست خورده فرار به جلو، تحکیم مناسبات فرقه ای با الگوی «اطاعت محض یا اخراج»، برانگیختن کینه های ناشی از شکاف عمیق تر شده میان فقرا و اغنیا، این قدرت چندروزه چند روزی بیشتر در دست قدرتمندان باقی بماند.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>روندی که می بایست در بستر اعتمادسازی گسترده مردم -مردمی که به دولتمردان به دلیل انتخابات پر از تخلف و تقلب و دستکاری رایانه ای آرا بدبین شده بودند- و با تکیه بر خرد جمعی واستفاده از صاحبنظران خداترس و بیطرف صورت می گرفت، اینک جراحی دردناکی نامیده می شود که جان اقتصاد بیمار ناشی از سیاستهای من در آوردی و فساد عمیق را بیش از پیش در مخاطره قرار داده است. همه جا صحبت از فشارهای طاقت فرسا بر خانواده هایی است که این روزها بیش از هر زمان دیگر با فقر و نداری دست و پنجه نرم می کنند.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>صاحب منصبان نظامی و انتظامی به صراحت از بیمناکی خود نسبت به واکنش های عصبی مردم و خطر سوء استفاده های احتمالی دشمنان خارجی و مخالفان داخلی سخن می گویند.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>پرسش بزرگ مردم ما از آنها این است که اگر به راستی بر این حقایق آگاهید و می شنوید نظر کارشناسان را که متفق اند اجرای این طرح به شکلی که شما تهیه کرده و اجرا می کنید جز خسارت های مادی و انسانی و تشدید بی عدالتی، دستاوردی در بر ندارد، چرا این همه اصرار بر چشم بستن به نظرات اقتصاددان های برجسته کشور و نمایندگان مجلس دارید؟ کجا رفت وعده های آموزش مجانی و ایجاد اشتغال و اصل ۴۳ قانون اساسی؟ چرا به مردم نمی گویید با پولی که می خواهید با افزایش قیمتها از جیب مردم بردارید، در غیبت سازمان برنامه و بودجه و تضعیف مجلس و بی خاصیت شدن شوراها و سازمانهای نظارتی، چه می خواهید بکنید؟ آیا سوءاستفاده از نیاز و فقر مردم، با توزیع بخشی از پولی که از دست آنان ربوده اید، می تواند بحرانهای بعدی را کنترل کند؟ کجا رفت وعده نفت بر سرسفره ها و قول برخورد با مفسدین؟ چگونه است که به نجوا و آهسته از سرنوشت سند چشم انداز بیست ساله نام می برید؟ نمی اندیشید که حتی اگر تمام مساجد و تکایا و نهادهای سنتی را آمرانه و بخشنامه ای در خدمت محکومیت جنبش سبز به کار بگیرید، سه میلیون دانشجوی آگاه و فرهیخته می توانند با پراکندن پرسشها و نقدها پل های ارتباطی نیرومندی با همه اقشار مومن و مستضعف برقرار کنند و به آنها ریشه های عقب ماندگی و فقر و سقوط تولید ملی را توضیح دهند؟</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>۲- شاید قرار است که به این بهانه، باز هم آب گل آلود شود و کسانی باز هم به جای پاسخگویی، راهبرد فرار به جلو و از بین بردن فرصت ها تا مرز نابودی نظام و ایجاد بحران های شدید در این کشور را دنبال کنند. امروز بیش از همیشه شاهد دشمن دشمن کردن دست اندر کاران، به عنوان جزئی از استراتژی پیروزی از طریق ترساندن هستیم. پیش از این شاهد بوده ایم که به گواه تصاویری که ضبط شده است، مأموران امنیتی و افراد موسوم به لباس شخصی، خودروها و موتورسیکلت ها را می سوزانند، شیشه ها را خرد و ساختمان ها را تخریب می کنند، و با بی شرمی، معترضان را متهم به انجام آن می کنند. آیا برای آنهایی که به راحتی کارناوال راه می اندازند و برای مأموران دولتی کلاه گیس و آرایش ها و لباس های جنس مخالف فراهم می کنند، دشوار است که این بار هم تحت عنوان فتنه سبز یا سرخ یا هر عنوان دیگری، آشوب های ساختگی بر پا کنند و آن را وسیله ای برای فریب افکار عمومی و انحراف نهادهای نظارتی و تسویه حساب های جدید سیاسی قرار دهند؟</strong></span><br />
<span style="color: red; font-size: large;"><strong>متاسفانه تجربه کهریزک و کوی دانشگاه و زیر گرفتن بی پناهان با اتومبیل پلیس و از پل پائین انداختن و سر زندانیان را به چاه توالت فروکردن و خروش مردم را در راهپیمائیهای ۲۵ و۲۸ و۳۰ خرداد و دیگر روزها ندیدن و دل بستن به تجمعهای مهندسی شده و فرمایشی، جلوی روی ماست و نشانی از بصیرت برای بازگشت به سوی مردم دیده نمی شود.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>۳- همراهان جنبش سبز همچنان درخواست اجرای بدون تنازل قانون اساسی، پرهیز از خشونت، التزام به اخلاق و روش های اخلاقی را خط مشی اصولی خود می دانند و با هر کس که به هر عنوان و بهانه آشوب کور بیافریند، مخالفند و آن را به ضرر مصالح و منافع ملی ایرانیان و اهداف جنبش سبز می دانند. باید به دیگران نیز توصیه شود که به سیره عقلا متعهد باشند و اگر تشخیص می دهند حرکتی مخرب است، آن را متوقف کنند.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>هزینه ناکارآمدی های دولتمردان را مردم کوچه و بازار نباید پرداخت کنند، و نباید بر زخم های عمیق نابسامانی هایشان نمک پاشید. برعکس، چنانچه این همراه کوچک بارها درخواست کرده ام، باید با دستگیری از کسانی که این روزها بر اثر انبوه مشکلات به زمین می خورند کمک شود تا، به دور از روش هایی که کرامت انسانی آنان را از میان ببرد، به زندگی آبرومندانه شان ادامه دهند. چهره زندگی برای بسیاری از مردم زشت شده است، آن را زشت تر نکنیم، بلکه در حد توانمان، در زیبا کردن آن بکوشیم.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>۴- دوستان گرامی، پرسیده اید که این روزها که امکان بیان اعتراض ها و انتقادها به سبب سرکوب های شدید و برخوردهای امنیتی وجود ندارد، همراهان جنبش سبز چه باید بکنند؟ حقیقت این است که پاسخ به این پرسش هم باید محصول عقل جمعی باشد و شایسته است که همه همراهان و علاقه مندان به راه سبز امید در ارائه راهکارهای مناسب مشارکت داشته باشند.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>به نظر من، به عنوان یک فرد از این خیل عظیم، «آگاهی چشم اسفندیار خودکامگان است». گسترش آگاهی به دایره کسانی که به فضای مجازی دسترسی ندارند، تماس های چهره به چهره، بالابردن توانمندی ها در تحلیل آنچه پیرامون ما در جریان است، با مطالعه و بحث و گفتگو در جمع های کوچک حقیقی یا مجازی و با توسعه شبکه های اجتماعی که از آسیب فضای امنیتی موجود در امان باشند، آشنایی با تاریخ اسلام و ایران و به ویژه حوادث جنبش های مردم این سرزمین از مشروطه تا کنون، می توانند بخشی از تلاش های ما و نه همه آن باشد.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>می توان با معرفی نظری و عملی اسلام رحمانی و تبری از افکار و اعمالی که به نام دین رواج یافته و با سرچشمه های وحیانی و سیره پیشوایان دینی بیگانه است، جلوی نهادینه شدن رفتارهای نابهنجاری را که دولتمردان و صاحب منصبان برای بقای قدرت خود استخدام کرده اند، گرفت.</strong></span><br />
<span style="color: lime; font-size: large;"><strong>یادمان باشد که برای ما، هدف وسیله را توجیه نمی کند. یادمان باشد که شعار «دروغ ممنوع» در روزهای پرشکوه پیش از انتخابات، چگونه از جان مردم خسته از دروغ های پیاپی قدرتمندان برخاست و فضای این دیار را فراگرفت. یادمان باشد که تا یکایک ما، خود را از آلودگی ها و نقایص اخلاقی پاک نسازیم، انتظار داشتن جامعه اخلاق بنیادی که در آن همه انسانها بتوانند به قله های شکوفایی انسانی خود برسند، بیهوده است. و یادمان باشد که در این راه، شکست نیست، اما صبر و استقامت فراوان، و عدم ترس از پرونده سازی و سایر اقدامات سرکوبگرانه ضروری است. یادمان نرود که همه باهم می گفتیم نترسید نترسید ما همه با هم هستیم.</strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong>۵- یاد و یادآوری مبارزان در بند از زن و مرد و آگاه کردن مردم از ایستادگی زندانیان سیاسی و رسیدگی به خانواده های شهدا و آسیب دیدگان جزو وظایف همه ماست. در این میان جا دارد در ماه آذر، «ماه دانشجو»، از دانشجویان در بند یاد شود؛ دانشجویانی که راه سه شهید اهورائی ۱۶ آذر را فراموش نکرده و نشان داده اند که در راه نیل به جامعه ای عادلانه و آزاد و متعلق به همه ایرانیان، از هیچ خطری نمی هراسند و دلیرانه مقاومت می کنند.</strong></span><br />
<span style="color: red; font-size: large;"><strong>و سرانجام آن که چه کسی است که نداند سه میلیون دانشجوی آگاه کشور بزرگترین سرمایه جنبش سبز است؟ جنبشی که همراهان آن بی شمارند و هریک به نوعی رهبر این جریان عظیم مردمی هستند.</strong></span></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-16403206132978457982010-11-13T18:56:00.000+03:302010-11-13T18:56:42.629+03:30تاج زاده : کلاه بزرگی که حکومت بر سر خود میگذارد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TN6tlEW0ztI/AAAAAAAABQ0/M_NVz8CmaHs/s1600/DSC05765.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TN6tlEW0ztI/AAAAAAAABQ0/M_NVz8CmaHs/s320/DSC05765.JPG" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TN6txlmN5NI/AAAAAAAABQ4/J_KI4DICXIU/s1600/tajzadeh.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" px="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TN6txlmN5NI/AAAAAAAABQ4/J_KI4DICXIU/s320/tajzadeh.jpg" width="320" /></a></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed; vertical-align: baseline;"><strong><span style="font-size: large;"><span>فرض کنیم بتوانند همه سایت های منتقد را فیلتر و همه روزنامه های کشور را توقیف و سانسور و همه منتقدان را بازداشت و از انتشار آمار اقتصادی کشور جلوگیری کنند. در آن صورت با موج نارضایتی رو به گسترش ناشی از بی کفایتی ها، ندانم کاری ها، قوم و خویش سالاری ها، آقازاده سالاری ها و فسادهای حکومتی مواجه نخواهند بود؟ مگر مشکلات مردم مانند گرانی و بیکاری و ناامیدی نسبت به آینده امری کاذب یا برآمده از تبلیغات سوء منتقدان و مخالفان است که با سانسور بتوان آن ها را خنثی کرد؟ آیا مردم با انتشار آمار یا مطالعه مطالب نشریات منتقدان متوجه می شوند که اوضاع اقتصادی کشور بد است؟ وقتی خود مدیران نمی دانند که تا هفته آینده قرار است کدام گام را برای اجرای بزرگترین و مهم ترین طرح اقتصادی کشور بردارند، سانسور و سرکوب منتقدان چه مشکلی را حل می کند؟ پیامدهای بسیار گسترده مشکلات اقتصادی قشرهای مستضعف و محروم را از هستی ساقط خواهد کرد. آیا مردم به علت فعالیت سایت باران متوجه شده اند که مدیران کنونی بیش از آن که به فکر اجرای درست طرح حذف یارانه ها باشند تا جراحی کنونی اقتصادی قشرهای کمتری را زیر چرخ های خود له کند، به فکر انتخابات ریاست جمهوری آینده هستند و از هم اکنون برای هم خط و نشان می کشند</span><span><span dir="ltr"></span>!</span></span></strong></div><div dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed; vertical-align: baseline;"><strong><span style="font-size: large;"><span>شعار همیشگی جناح اصولگرا این بود که ما نمی گذاریم مشروطه تکرار شود و روحانیت پل پیروزی جماعتی قرار گیرد که پس از کسب قدرت آن را خراب کنند. حالا ناگهان بخشی از اصول گراها به خود آمده و می بینند که ای دل غافل چه کلاه بزرگی سرشان رفته است! عده ای که در جلسات خصوصی می گویند ریشه مشکلات کشور روحانیت است، از دوش اصولگراها بالا رفته اند و اکنون بی اعتنا به روحانیت و مرجعیت درصدد تخریب یاران قدیم برآمده اند و قصد دارند در انتخابات آتی متحدان امروز خود را حذف کنند. </span><span lang="AR-SA"></span></span></strong></div><strong><span style="font-size: large;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="color: #10141a; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;">امیدوارم همه اصول گراها مانند سایر اقشار ملت متوجه شده باشند که افسانه </span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="color: red; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;">انقلاب مخملی</span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="color: #10141a; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;"> صرفاً بهانه و پوششی بود برای پنهان کردن کودتای انتخاباتی و تک صدایی شدن جامعه</span><span dir="rtl" lang="FA" style="color: #10141a; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;">.</span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="color: #10141a; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;"> بنابراین نباید در برابر این روند، سکوت کنند. باوجود اتهامات فراوانی که متوجه اصلاح طلبان و سبزها کرده و می کنند، یک سال و نیم پس از بازداشت های غیرقانونی فعالان ستادهای انتخاباتی رقیب آقای احمدی نژاد و پس از ضرب و شتم ها و انفرادی های طولانی مدت و باوجود اعترافات ساختگی که البته یکی پس از دیگری نمایشی بودن آن ها افشا شد، مقامات نظامی و امنیتی مسئول پروژه سرکوب به رغم همه ادعاها و اتهامات از ارائه حتی یک مدرک برای اثبات فساد مالی، اخلاقی و اتهامات سیاسی کسانی که اینک دربند و زندان گرفتارند، </span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="color: red; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;">عاجزند</span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="color: #10141a; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;">. به همین دلیل اعلام می کنند که </span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="color: red; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;">در آینده</span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="color: #10141a; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;"> معلوم خواهد شد که این ها چه کرده اند و به کجا وصل بوده اند! آنان خود بهتر از هر کس می دانند که سندی در دست ندارند زیرا اساساً هیچ گونه ارتباط و طرح خائنانه ای وجود نداشته است. اگر ملت ایران به توپ بستن مجلس را در عصر مشروطه فراموش کرد، حزب پادگانی نیز می توان</span><span dir="rtl" lang="FA" style="color: #10141a; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;">د</span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="color: #10141a; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;"> امیدوار باشد که ایرانیان کشتار سال 88 را </span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="color: red; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;">فراموش خواهد</span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="color: #10141a; font-family: Arial; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;"> کرد. مگر فاجعه 18 تیر 78 از یادها رفته که حمله به کوی دانشگاه در سال 88 و جنایات عاشورای آن سال از یاد مردم برود؟</span></span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-53775922272220704152010-11-12T16:54:00.001+03:302010-11-12T16:56:53.171+03:30فقر و فحشا در ایران بیداد میکند !!<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="Section1"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TN0_pI0GPXI/AAAAAAAABQw/Zs_DBC3toJQ/s1600/tarhgoftego11_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: blue;"><img border="0" height="261" px="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TN0_pI0GPXI/AAAAAAAABQw/Zs_DBC3toJQ/s320/tarhgoftego11_1.jpg" width="320" /></span></a></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 7.05pt 10pt 21.3pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><u><span lang="FA" style="color: #ddd9c3; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;"><strong><span style="color: blue;">ما کجای این دنیا ایستاده ایم ؟؟؟ چرا اینگونه شد ؟؟؟</span></strong></span></u></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 7.05pt 10pt 21.3pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><strong><u><span lang="FA" style="color: blue; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">دیروز دلم گرفت وقتی بارون بارید قلمم رو که برداشتم دیدم این نوشته رو نوشتم ... </span></u><span lang="AR-SA"></span></strong></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TN0_S64BhQI/AAAAAAAABQo/vhv56-0fIRQ/s1600/97408694.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: blue;"><img border="0" px="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TN0_S64BhQI/AAAAAAAABQo/vhv56-0fIRQ/s1600/97408694.jpg" /></span></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TN0_fxpPBtI/AAAAAAAABQs/Qjms_pkKZOk/s1600/poverty-and-prostitute.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: blue;"><img border="0" height="223" px="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TN0_fxpPBtI/AAAAAAAABQs/Qjms_pkKZOk/s320/poverty-and-prostitute.jpg" width="320" /></span></a></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 7.05pt 10pt 21.3pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm -7.15pt 6pt 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><strong><span style="color: blue;"><span lang="FA" style="font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">میخواهم شروع کنم به نوشتن با قلمی سیاه رنگ ازاین دنیای سرد و بی روح، با دلی آکنده از اندوه و درد این روزگار وحشی صفت ... براستی در این متروکه ی سیاه که هر کس به خود می اندیشد و بس چه باید کرد ؟؟؟ مدتها ست در این اندیشه غوطه ورم که با این گرگهای به ظاهر انسان نما چگونه باید بود ؟؟؟ با این فقر که دنیای پر از قشنگی بچه های معصوم را تبدیل به جهنمی سوزان کرده چه می بایست کرد ؟؟؟ آیا راه گریزی نیست ؟؟؟ تا به کی باید به جرم فقر این فرشته های بی گناه به لجنزارها کشیده شوند ؟؟؟ آیا کسی نیست فریادهای بی صدای آنها را بشنود ؟؟؟ آیا کسی نیست که بداند گرسنگی و نداری چیست ؟؟؟ آیا کسی نیست که بداند در این اجتماع کثیف فقر بیداد می داند؟؟؟ آیا تا بحال از خود پرسیده اید که برای چه پا به این دنیای پر از نیرنگ گذاشته اید ؟؟؟ آیا برای تماشای زجر کشیدن انسانهای پاک ؟؟؟ در این دنیای ما ، دنیایی که<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>پر شده از سیاهی ، دروغ و تظاهر ، جایی که سکوت خودنمایی می کند وکسی قدرت فریاد ندارد ؟؟؟ چگونه باید آرام بود و سخنی نگفت. دیگر جایی برای یاسهای سپید نیست ، زیراکه باید درحسرت دستانی بی آلایش و پاک بمیرند آیا این طبیعت دنیاست ؟؟؟<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>افسوس من از این است که چرا اینهمه تفاوت باید بود ؟؟؟ که یکی در خواب ناز و دیگری در به در جایی برای ساعتی آرام خفتن و دقایقی بی دغدغه برای آسوده نفس کشیدن ... آیا این انصاف روزگار است؟؟؟ پس لعنت به این اجتماع و لعنت به این سرنوشت شوم که مثل شوکران تلخ و کشنده است ... من می ترسم از این قانون جنگلی ... از این آدمکهای هار شده که دین و دنیای خود را به فراموشی سپرده اند . اما کاش می دانستم این اعتراض نامه خود را به که باید دهم که پاسخی برایش داشته باشد آیا کسی هست که به سوالهای بی پاسخ من، این حقیر کوچک ، جوابی دهد آیا کسی هست که در این قربانگاه برای اندک زمانی هر چند کوتاه آرامش را به من هدیه دهد ؟؟؟ می دانید دلم برای دخترکی سوخت که به اجبار نداری تنش را مهمان جسمهای هرزه کرد... او اشک ریخت و نالید اما آیا کسی دلش برای او سوخت ؟؟؟ آیا کسی او را فهمید ؟؟؟ اما همه او را ننگ جامعه می دانند اما کاش کمی فقط اندکی ، انصاف داشتیم و دنبال دلیل بودیم ...که چرااااا؟؟؟ </span><span lang="FA" style="font-size: 13pt; mso-bidi-language: FA;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span></strong></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 6pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-size: 13pt; mso-bidi-language: FA;"><strong><span style="color: blue; mso-spacerun: yes;"> </span></strong></span></div></div><span dir="rtl" lang="FA" style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 13pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US;"><br clear="all" style="mso-break-type: section-break; page-break-before: always;" /><strong><span style="color: blue;"></span></strong></span><br />
<div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="color: blue;"></span></div><strong><span style="color: blue;"></span></strong></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-1778950927695118512010-11-11T19:10:00.000+03:302010-11-11T19:10:49.289+03:30قتل در میدان کاج / نهادینه شدن خشونت در ایران<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TNwNrnFw2eI/AAAAAAAABQk/lVXjtsBdplc/s1600/126570309_orig.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" px="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TNwNrnFw2eI/AAAAAAAABQk/lVXjtsBdplc/s1600/126570309_orig.bmp" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TNwNhObwToI/AAAAAAAABQg/SffXoIFniZI/s1600/1323343596.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="http://2.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TNwNhObwToI/AAAAAAAABQg/SffXoIFniZI/s320/1323343596.jpg" width="320" /></a></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">جوانى غرق در خون. پهن بر كف خيابان، ضاربى كه بر سرش فرياد مى زند.... و</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">ديگران را تهديد مى كند ... عابران و ماموران پليسى كه به تماشا ايستاده</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">اند! و كار خاصى انجام نمى دهند... اورژنس در راه است و درخواست هاى جوان</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">مضروب براى كمك، پاسخى نمى گيرد</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>....</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">اينها ساده ترين روايت از ويديوى مستندى است كه چند روزى است بر مبناى يك</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">اتفاق واقعى در ايران و در اينترنت منتشر شده است</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">شاهدان گفته اند سرانجام پس از حدود </span><span dir="rtl" lang="FA" style="font-size: 16pt; mso-bidi-language: FA;">۴۵</span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;"> دقيقه كشمكش، جوان مجروح به</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">بيمارستان منتقل شده است، اما بر اثر شدت خونريزى و دير رسيدن به مركز</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">درمانى فوت كرده است</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">اين اتفاق صبح پنجشنبه ششم آبانماه امسال در ميدان كاج تهران در منطقه</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">سعادت آباد روى داد. دلخراشى صحنه هاى فيلم به گونه اى است كه حتى عده اى</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">تاب تحمل ديدن آن را نيافته اند</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">گفته مى شود موضوع درگيرى مسائل ناموسى بوده و فرد ضارب، پس از بازداشت</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">گفته كه آماده اعدام است</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">على طائفى، جامعه شناس ساكن نروژ مى گويد: واقعيت اين است كه مواردى از</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">اين دست ممكن است هر از گاهى در ساير جوامع هم روى بدهد ولى نكته اينجاست</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">كه شواهد نشان مى دهد كه آنچه در ايران رخ مى دهد يك خشونت ساختارى و</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">نهادينه شده است</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">طائفى: به نظر من نهادينه شدن خشونت در ساختار جامعه مشخصا به علت طرز</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">برخورد حكومت با مسائل اجتماعى جامعه ايران و برخوردهاى نظامى و امنيتى و</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">خشونت هايى است كه احيانا در پاسخ به مطالبات مردم، نسبت به اقشار مختلف</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">آنها به منصه ظهور مى رسد</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">اعمال اين خشونت ها سبب ساز اين مى شود كه مردم هم ناخواسته براى حل و</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">فصل مشكلات خودشان، اولين حركتى كه در پيش مى گيرند برخورد خشونت آميز با</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">همديگر در حل مسائل است</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">نكته بعدى هم اين است كه چگونه اين مردمى كه شاهد اين اتفاق هولناك هستند</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">با بى اعتنايى و هراس از ورود به معركه، كنار مى ايستند و تماشا مى كنند؟</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">در كنار آنها نيروى انتظامى را هم مى بينيم كه حضور دارد اما جرات نمى</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">كند وارد ميدان شود؟</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">اين نشان مى دهد كه يك بحران عمومى نسبت به حس مشاركت مردم در هميارى و</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">مساعدت اجتماعى در جامعه ايران قابل رديابى است</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.»</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">انتشار تصاوير اين اتفاق بر روى اينترنت در روزهايى كه پليس تهران در حال</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">اجراى طرحى به نام «طرح امنيت محله محور» با هدف آنچه ايجاد احساس امنيت</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">در مردم عنوان شده، مى باشد، با واكنش هايى روبرو شده است</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">برخى رسانه ها از تعلل پليس و نيروى امدادى در نجات سريعتر فرد مضروب</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">انتقاد كرده اند</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">سرتيپ حسين ساجدى نيا در گفت و گو با خبرگزارى ايسنا ضمن تاييد تعلل</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">ماموران در صحنه گفته است كه اين ماموران اقدام به تيراندازى هوايى كرده</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">اند اما دستگيرى قاتل </span><span dir="rtl" lang="FA" style="font-size: 16pt; mso-bidi-language: FA;">۲۰</span><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;"> دقيقه به طول انجاميده است</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">فرمانده پليس تهران گفته است كه با هر دو مامور حاضر در صحنه جرم برخورد</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">انضباطى شده و به بازرسى فرماندهى انتظامى تهران جهت سير مراحل قانونى</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">معرفى شده اند</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">آقاى طائفى درباره نقش نيروى انتظامى در وقوع چنين حوادثى و جلوگيرى از</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">آنها اعتقاد دارد</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>:</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">طائفى: زمانى كه دولت خودش پايه گذار خشونت در جامعه است، خشونت را در</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">نهادهاى رسمى خودش ترويج مى دهد و اساسا قانون هم دست آنها را باز گذاشته</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">تا وارد عمل بشوند و مردم را در خيابان ها مورد ضرب و شتم قرار بدهند و</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">حتى بچه هاى مردم را در خيابان ها بكشند، چنانچه سال گذشته شاهد موارد</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">متعددى از اين دست بوديم، و به هيچ وجه هم كسى پاسخگو نيست، بى ترديد اين</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">خشونت به ساير افراد جامعه هم منتقل مى شود</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">افرادى كه در حوزه هاى جرم يا مسائلى از اين دست رخنه كرده اند و حضور</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">دارند، جرات و شهامت بيشترى پيدا مى كنند تا در ميادين و انظار عمومى</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">بتوانند وارد عمل بشوند و انتقامجويى هاى شخصى و درگيرى هاى خودشان را به</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">واسطه ابزارهاى خشونت آميز سرد و گرم، اعمال كنند</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.»</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">رسانه هاى ايران خبر دادند كه پرونده اين قتل با صدور دستور قضايى از سوى</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">بازپرس جنايى تهران جهت تكميل تحقيقات در اختيار ماموران آگاهى قرار</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">گرفته است</span><span dir="ltr"></span><span style="font-size: 16pt;"><span dir="ltr"></span>.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span dir="rtl" lang="AR-SA" style="font-size: 16pt;">خبر قبلی در همین مورد همراه فیلم در لینک زیر</span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"><span style="font-size: 16pt;">http://parsdailynews.com/video/3452.htm</span></div></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-23235977590081970752010-11-11T07:59:00.000+03:302010-11-11T07:59:26.896+03:30بلوچستان، هم سرکوب ملی، هم سرکوب مذهبی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TNtwvYUg9EI/AAAAAAAABQc/j_s-D10CV1Y/s1600/Balochistan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="178" px="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TNtwvYUg9EI/AAAAAAAABQc/j_s-D10CV1Y/s320/Balochistan.jpg" width="320" /></a></div><div dir="rtl" style="color: #007575; line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">سخنی با فعالین سیاسی و سازمان ها و احزاب سراسری کشور، مبارزات مردم بلوچ، جافشانی های این ملت مظلوم، هزینه هایی سنگینی که مردم این دیار برای رهائی از یوغ حکومت دینی می دهند، جزئی از مبارزه عمومی علیه حاکمیت استبداد مذهبی بر کشور است.</span></strong></div><strong><br />
<!--..... Abküzung der Referat ..........--><span style="font-size: large;"></span></strong><br />
<div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">سرکوب در بلوچستان شکل گسترده ای به خود گرفته است. در طول سال های متمادی جوانان بلوچ به بهانه های گوناگون دستگیر، زندانی و اعدام م و یا در خیابان ها و گذرها در ماشین هایشان به گلوله بسته می شوند تا در شعله های آتش بسوزند. حالا به این روال عادی، سرکوب اهل سنت نیز افزوده شده است. در چند هفته ی اخیر فشار بر روحانیت اهل سنت بلوچستان ابعاد بیسابقه ای بخود گرفته است. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">فشار برمردم تحت ستم بلوچ، از زمانی که آگاهی های ملی و سیاسی در میان ملیت ها و از جمله ملت بلوچ، رشد یافته ، مدام تشدید شده است. ستم ملی و سرکوب خواست های بر حق مردم برای بدست آوردن حق تعیین سرنوشت خود، امری متعلق به جمهوری اسلامی نیست. در دوران ستم شاهی هم ، سرکوب در اشکال گوناگونش وجود داشته است. برجستگی امروز آن این است که با رشد فرهنگ و آگاهی های سیاسی و بویژه در زمانی که نسل جدیدی از تحصیل کردگان ملیت های تحت ستم، به رشد و گسترش آگاهی های ملی و هویت ملی کمک می کنند، اعمال سرکوب شکل آشکارتر و خشن تری بخود گرفته است. از این جاست که هر نوع تلاش برای رسیدن به حق فراگیری زبان مادری، تلاش برای حق تعیین سرنوشت خود و رسیدن به اتحادی داوطلبانه، با انگ جداسری و تجزیه طلبی بشدت سرکوب می شود. در حالی که اگر ایران خانه ی مشترک همه ماست، پس در این سرای مشترک، خواهران و برادران تنی و ناتنی نباید داشته باشیم. دیگر نباید از هموطن خودی و غیرخودی سخن به میان آید. این امری است که حکومت های سرکوبگر مرکزی آن را بر نمی تابند. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">بر این اساس سرکوب در بلوچستان و تشدید فشار برروحانیت اهل سنت، امر ناشناخته ای نیست. این سرکوب مختص بلوچستان هم نیست. وقتی روحانیت ناراضی شیعه در قم تحت فشار «ولی امر مسلمین» قرار می گیرد تا به صف شده و با حکومت همراه شود و در صورت عدم تمکین به فرمان سلطان، سروکارشان با چماقداران لباس شخصی بیت رهبری خواهد بود، دیگر تکلیف روحانیت اهل سنت روشن است. بنابراین سرکوب مذهبی، حالا دیگر شیعه و سنی نمی شناسد. دستگاه قدرت ولی فقیه، برای از سر راه برداشتن هر جریان مخالف مذهبی، هیچ حد و مرزی نمی شناسد. سرکوب دگر اندیشان مذهبی چه شیعه باشند، چه سنّی، چه بهائی باشند، چه مسیحی، در نظام ولایت فقیه، امر جاافتاده ای است. بنابراین وقتی سرکوب روحانیون ناراضی شیعه در دستور است، سرکوب روحانیت اهل سنت، جای خود خواهد داشت. اگر در قم به دفتر و بیت شان حمله می کنند، در زاهدان به جان شان سوءقصد کرده و یا به شکنجه گاه می برندشان. در این جا، اتهاماتی همچون وهابی گری، حمایت از جریانات سَلَفی گری و ارتباط با مراکز مذهبی خارج از کشور نیز بکار گرفته می شوند تا برای این سرکوبگری ها، توجیهات مردم پسند تراشیده شوند. اما باید از این منادیان اسلامی ناب محمدی پرسید مگر شما شعار وحدت مسلمین علیه کفر جهانی سر نمی دهید؟ اگر شعار اخوت اسلامی را بر پرچم خود نوشته اید مگر وهابی ها یک جریان اسلامی و برادران شما نیستند؟ مگر اخوان مسلمین مصر و جماعت اسلامی پاکستان برادران مسلمان شما نیستد؟ گیریم که بنیادگرا باشند. مگر خود شما مسلمانان بنیادگرا نیستید؟ پس چرا مسلمان اهل سنت بلوچستان را به اتهام وهابی گری و سلفی گری متهم می کنید؟ </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">نکته ی دیگری که باید به آن توجه کرد این است که سرکوب ملی در بلوچستان، جدای از سرکوب عمومی در کشورنیست، اما از خشونت بیشتری برخوردار است. وقتی مردم ناراضی کشور که فریاد «مرگ بر استبداد» و «مرگ بر ولایت فقیه» سر می دهند از سوی رهبر رژیم «میکرب های سیاسی» و از سوی رئیس جمهور حکومتش «خس و خاشاک» نامیده می شوند؛دیگر تکلیف مردم بلوچ روشن است. زیرا از دید مقامات حکومتی، مردم بلوچ، شهروندانی درجه دوم هستند. جرم آن ها این است که بلوچ هستند؛ در استانی زندگی می کنند که در هم مرزی با پاکستان و افغانستان ودر کناره دریای عماّن اهمیت استراتژیک دارد؛. جرم آن ها این است که به ملیتی تعلق دارند که از دید حاکم جزو ملیت های تحت ستم است. و بدتر از آن، آن ها متعقدان اهل سنت هستند. براساس همین منطق است که وقتی فعالین سیاسی در جنبش ضداستبدادی دستگیر می شوند، از سوی دستگاه امنیتی و قضائی رژیم به «محارب» و «معاند» و «جاسوس خارجی» متهم می شوند، اما جوانان دستگیر شده بلوچ «شرور مسلح»، «قاچاقچی» و «مزدور وهابی» نامیده می شوند. وقتی در زندان اوین و بازداشتگاه کهریزک با دستگیر شده گان جنبش ضداستبدادی آن می کنند که همه می دانیم، در زندان های زاهدان و ایرانشهر و شهرهای کردستان و خوزستان و ... چه ها که نمی کنند؟ این جا دیگر حتی پای وکیل هم به آن جا نمی رسد. فریادهای شکنجه گاه های این زندان ها، به گوش کسی نمی رسد. در اینجا بی قانونی مطلق حکومت می کند. اینجا سرزمین فراموش شده است. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">تشدید سرکوب در بلوچستان، و افزوده شدن سرکوب مذهبی بر سرکوب ملی، بیان آشکار ترس رژیم از وضعیتی است که در آن گرفتار آمده است. آن ها که بر آتشفشانی از خشم مردم حکومت می کنند، به ظرفیت های انفجاری در اینجا و آنجا بشدت حساس شده اند. اگر آن ها امروز برای جلوگیری از شورش گرسنگان در محلات تهران، به استقرار واحدهای پلیس ، امنیت و بسیج در ۲۰۰۰ نقطه تهران دست زده اند، این کار را در بلوچستان سال هاست به اجرا درآورده اند. دولت حاکم نگران آن است که در صورت به هم خوردن اوضاع، بلوچستان جز اولین مناطقی باشد که قدرت دولتی را به چالش بطلبد. از این رو تمرکز سرکوب را در این استان بشدت بالا برده است. دولت اسلامی برای آرام نگه داشتن و تکمیل کنترل بر استان به هر وسیله ای متوسل شده است. بده و بستان ها و همکاری های گسترده با سازمان اطلاعات ارتش پاکستان، دست همکاری دادن به جریاناتی در افغانستان و حتی بده و بستان هایی با دولت آمریکا در این راستا انجام گرفته است. دامن زدن به سرکوب همه جانبه و اعمال حکومت نظامی اعلام نشده، نیز از دیگر اهرم های کنترل استان است. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">اما مبارزه ملی مردم بلوچ باید راه خود را برود. اتکا به نیروی مردمی، تلاش برای ایجاد همبستگی میان زحمتکشان و مردم تحت ستم ساکن استان ، و روی آوری به فعالیت های مدنی و متشکل شدن در هر جا که امکانش وجود دارد، می تواند قدرت مردمی را بشدت افزایش دهد. جلوگیری از درگیری هائی مذهبی که استبداد دینی علیرغم تلاشش برای تظاهر به وحدت مسلمین، زمینه ساز آن است، باید در دستور کار فعالین سیاسی قرار گیرد. از یاد نبریم که استبداد دینی بدلیل خصلت دیکتاتورمنشانه اش و به علت اتکایش بر یک تفسیر از دین، نمی تواند منادی وحدت میان جریانات دینی باشد. تکیه بر یک تفسیر از دین و حاکمیت دین بر دولت، زمینه ساز سرکوب مذهبی خواهد بود. تنها یک دولت دمکراتیک که به جدائی دین از دولت احترام بگذارد می تواند به آزادی های مذهبی متعهد باشد. بنابراین تلاش مبارزاتی مردم بلوچستان، در صورتی که بتواند با جنبش مردمی و ضداستبدادی سراسر کشور پیوند بخورد، می تواند هم به جلب حمایت های گسترده دیگر ملیت ها و جنبش های اجتماعی منجر شود و هم م نیروی قدرتمندی در برابر یکه تازی های دستگاه حکومتی ایجاد کند. اقدامات جدااز توده، کشاندن مبارزات ملی به حرکت های مورد مسلحانه که نتایج عکس به بار می آورد، همسو شدن با رژیم در ایجاد تفرقه میان فارس و بلوچ و یا میان بلوچ و زابلی، به مبارزه ملی و دمکراتیک مردم بلوچ هیچ کمکی نمی رساند و ظرفیت ها و حمایت های زیادی را را از بین می برد. </span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;"></span></strong></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">و سخنی هم با فعالین سیاسی و سازمان ها و احزاب سراسری کشور، مبارزات مردم بلوچ، جافشانی های این ملت مظلوم، هزینه هایی سنگینی که مردم این دیار برای رهائی از یوغ حکومت دینی می دهند، جزئی از مبارزه عمومی علیه حاکمیت استبداد مذهبی بر کشور است. مبارزات مردم بلوچستان را تافته ای جدا بافته دانستن، به شهدا و جان باختگان این دیار به دیده ی غیرخودی نگریستن و بر مظالم بیشماری که بر این خلق تحت ستم روا می رود چشم فروبستن، بیان آگاهی و نشان همبستگی مبارزاتی نیست. آن مادر داغدار بلوچ هم مادر است! آن پدر پیری که فرزند دلبندش را به اسارت برده اند و یا به چوبه دار آویخته اند هم پدر است! آن خانواده هائی که بی جهت و به بهانه های واهی بی سرپرست شده اند هم خانواده ای از این کشور پهناور و چند ملیتی هستند! آن ها هم فرزندان این خانه مشترک مان هستند. اگر راه آن ها به مرکز دور است، اگر هزینه سفر و تظلم خواهی ندارند، اگر حتی توان رفتن به ملاقات فرزندان اسیرشان را ندارند، تقصیر شان چیست؟ چرا به یاد آن ها نیستید؟ چرا اخبار آنها، مظلومیت آنها به دینای رسانه های سراسری شما راهی ندارند؟. چرا از آن ها می خواهید که فقط در هزینه ها شریک باشند؟ چرا آن ها را جزئی تفکیک ناپذیر از این جنبش گسترده ی ضداستبدادی نمی دانید و در دردها و غم هایشان شریک نمی شوید؟ </span></strong></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TNtwVOX10hI/AAAAAAAABQY/nqzumO4wtt0/s1600/Balochistan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="178" px="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/TNtwVOX10hI/AAAAAAAABQY/nqzumO4wtt0/s320/Balochistan.jpg" width="320" /></a></div><div style="line-height: 200%; text-align: justify;"><strong><span style="font-size: large;">برای فردائی بهتر که اتحادی داوطلبانه بنا می نهیم، همبستگی امروزی مان ملاک خواهد بود! این را از یاد نبرید! این را به خاطر داشته باشید! ارژنگ بامشاد</span></strong></div></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-86774787680223421732010-09-14T13:09:00.002+04:302010-09-14T13:17:08.647+04:30دوستان سلام<span style="font-size:130%;color:#cc0000;">دوستان عزیزم سلام </span>
<span style="font-size:130%;color:#cc0000;"></span>
<span style="font-size:130%;color:#cc0000;">از اینکه نتوانستم وبلاگ را به روز کنم عذر خواهی میکنم </span>
<span style="font-size:130%;color:#cc0000;"></span>
<span style="font-size:130%;color:#cc0000;">امیدوارم بتوانم به کارم ادامه دهم </span>
<span style="font-size:130%;color:#cc0000;"></span>
<span style="font-size:130%;color:#cc0000;">دوستدار شما : مدیر فریاد ما</span>
<span style="font-size:130%;color:#cc0000;"></span>
<span style="font-size:130%;"></span><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8580280294464771645.post-73088696000570201442009-12-20T13:31:00.005+03:302009-12-20T13:42:19.664+03:30آيت الله منتظري به ملكوت اعلا پيوست روحش شاد<a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/Sy33euSj5aI/AAAAAAAABQI/e-K-30drz70/s1600-h/%3B%D9%83%D9%8A%D9%87%D8%A7%D9%86+%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B8%D8%B1%D9%8A.bmp"><span style="font-size:130%;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5417258033990591906" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 299px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/Sy33euSj5aI/AAAAAAAABQI/e-K-30drz70/s400/%3B%D9%83%D9%8A%D9%87%D8%A7%D9%86+%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B8%D8%B1%D9%8A.bmp" border="0" /></span></a><span style="font-size:130%;">
</span><div><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/Sy33IB05vQI/AAAAAAAABQA/ZdHv-UE_B48/s1600-h/%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B8%D8%B1%D9%8A.jpg"><span style="font-size:130%;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5417257644097912066" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 265px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_Eey13wpHM8I/Sy33IB05vQI/AAAAAAAABQA/ZdHv-UE_B48/s400/%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B8%D8%B1%D9%8A.jpg" border="0" /></span></a><span style="font-size:130%;">
</span><div dir="rtl" align="right"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#cc0000;">آیت الله منتظری برخلاف بسیار ی از همکسوتان خود در حصار تحجر دینی محبوس نماند و به قرائتی عرفانی و هومانیستی از دین رسید، قرائتی که با ساختار خشن و ضد انسانی و حتی ضد اسلامی رژیم حاکم در تضاد افتاد. درگذشت این فقیه عالیقدر و انساندوست و آزادی خواه، برای مردم میهن ما و برای بسیاری مسلمانان جهان ضایعه ائی بسیار بزرگ است بیشتر از آنرو که در لحظه ائی که ما به او بیشترین احتیاج را داشتیم از میان ما رفت.</span>
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است در جریده عالم دوام وی
<span style="color:#cc0000;">فقیه عالیقدر مبارز آزاد اندیش دینی و معلم بسیاری از روشن اندیشان دینی امروز میهنمان، حضرت آیت الله العظمی حسینعلی منتظری به دیار حق شتافت. روانش شاد باد!</span> منتظری از زمره آن چهره های تاریخی و دینی بود که به آنچه در باره فرهنگ ایثار و پیکار آشورائی گفته و اندیشیده و آموزیده بود عمل کرد و آموزه های خویش به دیگران را در زندگی خویش بکار بست و خود نمونه ائی از این آموزه ها بود.<span style="color:#009900;"> منتظری شرف دینی و عزت فردی خود را به زر و زور نفروخت، به کرنش نیفتاد مگر دربرابر خدائی که بدان باور داشت. او به اریکه پر تلالئو قدرت نه! گفت.
منتظری در بدترین هنگام از میان مردم ایران رفت و نماند تا میوه آزادی را که بپای کاشت و پرورشش زحمت کشیده بود مزه کند. زندگی او در پیکار برای عقیده اش آن چنان که پیشوایش حسین ابن علی گفته بود: («انما الحیات عقیدة الجهاد» زندگی یعنی جهاد در راه عقیده ). گذشت و چندی از نزدیکشان را، ازجمله فرزند و دامادش را در این راه از دست داد.
</span>آیت الله منتظری برخلاف بسیاری از همکسوتان خود در حصار تحجر دینی محبوس نماند و به قرائتی عرفانی و هومانیستی از دین رسید، قرائتی که با ساختار خشن و ضد انسانی و حتی ضد اسلامی رژیم حاکم در تضاد افتاد.
درگذشت این فقیه عالیقدر و انساندوست و آزادی خواه، برای مردم میهن ما و برای بسیاری مسلمانان جهان ضایعه ائی بسیار بزرگ است بیشتر از آنرو که در لحظه ائی که ما به او بیشترین احتیاج را داشتیم از میان ما رفت.
<span style="color:#009900;">من بسهم خود بعنوان کسی که برای وی احترم قلبی بسیار قائل بوده است مراتب تسلیت و تآثر قلبی خودم را به خانواده محترم وی و به عموم مسلمانان آزاد اندیش میهنمان و جهان صمیمانه تسلیت میگویم.
روحش شاد و خاطره اش جاودان باد</span> </span></div></div><div class="blogger-post-footer">نوشته شده توسط فریاد ما</div>فریاد ماhttp://www.blogger.com/profile/14973009526427913730noreply@blogger.com0