نمایش انتخابات که از ماه ها پیش طراحی شده بود و به کارگردانی نیرو های نظامی و امنیتی مدیریت می شد با بازیگری تعدادی از افراد نظامی و امنیتی ناشناخته و گاهی شناخته شده به پایان رسید. تهیه کنندگان، کارگردانان ، طراحان و بازیگران همگی از بازی و عملکرد خود راضی بودند زیرا بر این باور بودند که با آمار ساختگی مشروعیت لازم و ضروری را برای ادامه حکومت خود بدست آوردند. آنان توجهی به خواست مردم، تماشگران و تحریم کنندگان نمایش نداشتند، از آن رو با پایان نمایش، سیل تبریک و تهنیت را بهم آغاز کردند و از توانایی های یکدیگر سخن گفتند. آنان بر این باور بودند که در روز 24 اسفند حماسه آفریدند و توده های مردم را به پای صندوق های رأی کشاندند تا به مردم دنیا نشان دهند که پایگاه اجتماعی گسترده دارند و از مشروعیت حکومت برخوردارند. به نظر می رسد که دولت مردان جمهوری اسلامی ایران که خود را بازیگر و کارگردان توانایی می پندارند در زمان حال زندگی نمی کنند و با راز و رمز دنیای اطلاعات و گردش سریع و گسترده اطلاعات در بین مردم در دنیای امروز آشنایی ندارند ویا بهایی به آن نمی دهند، از آن رو گاهی به شگرد های خنده داری دست می زنند، از یک سو بیانیه اتحادیه بین المجالس را در مارس 1994 امضاء می کنند و خود را پایبند آن می دانند که در آن انتخابات آزاد، عادلانه، سالم، مخفی با نظارت بر اخذ و شمارش آن الزامی است از سوی دیگرماده 3 از قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی را مطرح می کنند و بکار می برند که در آن می گوید، ً نظارت بر انتخابات مجلس شورای اسلامی به عهده شورای نگهبان می باشد، این نظارت، استصوابی و عام و در تمام مراحل در کلیه امور مربوط به انتخابات جاری است، بند های 1 و 3 از ماده 28 قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی هم اضافه می کند، ً اعتقاد و التزام عملی به اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و ابراز وفاداری به قانون اساسی و اصل مترقی ولایت مطلقه فقیهً . بنابرین دست گروه های اجرایی و نظارتی باز می گذارند که بتوانند با برداشت های یک سویه از این قوانین غیر دمکراتیک هرکسی را که خواهان شرکت آنها در این نمایش انتخاباتی نباشند از دور خارج کنند و با اندازه گیری اعتقاد آنها که امر درونی و قلبی است اتهامات مختلفی را بر آنها وارد سازند، در این راستا تعداد کثیری از کاندیداهای نمایندگی مجلس هشتم را در همان مراحل نخست رد صلاحیت کردند و با تعداد اندکی که مورد تأیید بودند وارد انتخابات 24 اسفند شدند. دو گروه در انتخابات به نام های اصولگرا و اصلاح طلب نمایش انتخابات را پیش بردند. هرکدام از این دو گروه به دو بخش تقسیم شدند. گروه اصولگرایان متحد وفراگیر اغلب از افراد نظامی و امنیتی تشکیل شده، تعداد کمی روحانی در ترکیب آنها قرار دارد، این گروه ها بویژه اصولگرایان متحد در ظاهر از حمایت رهبری برخوردار است. گروه اصلاح طلب هم از دو بخش تشکیل شده، رهبری هر دو بخش در دست روحانیت است. این دو روحانی یکی 8 سال رئیس قوه مجریه و مجری قانون اساسی بود و دیگری ریاست قوه مقننه را در دست داشت، بنابرین هر دو از کارگردانان کار کشته و بازیگران بنامند. جنبش اصلاحات یکی از جلوه های جالب و ویژه تاریخ کشور ماست. ایران کشوری است که سه دهه است این کشور از سوی روحانیت اداره می شود، همه ارگان ها تحت نظارت و کنترل آنهاست و برخی از آنها خود را اصلاح طلب می نامند و خواهان اجرای قوانین و قواعد دمکراسی در کشور هستند و یا آنگونه خود را نشان می دهند و در این راستا تعدادی از روشنفکران را هم مجذوب خود کردند و گاهی هم به مظلوم نمایی می پردازند. نامه اخیر کروبی و خاتمی برای شمارش مجدد آرا در تهران در این راستا است، به نظر می رسد بازی دیگری در شرف تکوین است، باید هوشیار بود و گول این بازی ها را نخورد که سال ها است تکرار می شود.
به هر رو انتخابات با تبلیغات وسیع و گسترده ای از سوی صدا و سیما آغاز شد، هیچکدام از گروه ها و نمایندگان برنامه ای که نشان دهد در صورت انتخاب چه کار هایی خواهند کرد ارائه ندادند، تنها هدف آنها کشاندن مردم به پای صندوق های رأی بود. برخی از رهبران مذهبی و آیات عظام با حکم شرعی خواندن انتخابات مردم را به رأی دادن تشویق کردند، رهبری اصلاحات که خود مجری قانون اساسی در انتخابات مجلس هفتم بود و روند بد اخلاقی در اجرای انتخابات مجلس هفتم را مطرح کرده بود، این بار نیز با فاجعه خواندن رد صلاحیت ها از مردم خواست که در انتخابات شرکت کنند و بازی طرف مقابل را برهم زنند. ولی هیچگونه اقدام عملی در حفظ و نگهداری آراء مردم از خود نشان ندادند.به هر رو انتخابات مخدوش و پر از تقلب که برخی از خودی ها هم به آن اعتراض داشتند بگونه دوره های پیشین با اجرا در آمد. در پایان روز انتخابات برای نشان دادن استقبال پر شور مردم ساعت انتخابات را تمدید کردند و در نهایت با بسته شدن حوزه ها پیام های تبریک آغاز شد. وزارت کشور میزان شرکت در انتخابات را در همان روز نخست بیش از 60 در صد اعلان کرد که دور از واقعیت به نظر می رسید. سران نظام انتخابات را با سیاست خارجی گره زده، آن را شکست دشمنان و پیروزی نظام جمهوری اسلامی خواندند. رهبر انقلاب و ولی فقیه نظام گفت. انتخابات روز جمعه، آزمون عظیم ملی برای افزایش اقتدار و عزت ملت ایران و نظام اسلامی استً در این راستا محمد علی حسینی سخنگوی وزارت امور خارجه گفت.ً بازنده اصلی این انتخابات آمریکا بودً ، علی لاریجانی دبیر پیشین شورای عالی امنیت ملی و رئیس گروه مذاکره کننده در بحران اتمی که از سوی مردم قم وارد مجلس هشتم شده با حمله به کشور های غربی گفت، ً کشور های غربی کوشیده بودند با صدور قطعنامه و تهدبد مانع از حضور مردم در انتخابات شوند، اما در این تلاش خود شکست خوردند ً. خبرگزاری های وابسته به دولت نهم از جمله خبرگزاری فارس گزارش داد که 70 درصد از مجلس هشتم را اصولگرایان بدست آوردند. احمدی نژاد با خشنودی از این پیروزی خواهان سهم در مدیریت جهان شد و در جمع اعضای دولت گفت. ً سیاست خارجی جمهوری اسلامی باید راه را برای حضور همه دستگاه ها در عرصه جهان هموار کند تا ایران وارد عرصه مدیریت جهان شود. ً با این گونه شعار ها نمایش انتخابات به پایان رسید، تعداد بیشتری از نظامی و امنیتی ها وارد مجلس شدند و تعدادی از نمایندگان مزاحم در مجلس هفتم که اغلب از آذربایجان بودند بعلت عدم التزام عملی به اسلام و نظام از مجلس دور شدند، از این رو در ظاهر مجلس هشتم بمراتب از مجلس هفتم که حداد عادل آن را ساکن و بی سر و صدا خوانده بود، شکل گرفت. این مجلس در ظاهر مظلوم تر و مطیع تر عمل خواهد کرد. البته به نظر می رسد اینگونه نخواهد بود زیرا بحران اجتماعی و اقتصادی هر روز عمیق تر می شود و جامعه ایران در تب و تاب بحران عمیق اقتصادی، اجتماعی و سیاسی به سر می برد، باز تاب اینگونه بحران ها به مجلس اجتناب ناپذیر است. مجلس به اینگونه بحران ها واکنش نشان خواهد داد، هرچند هدف تک صدایی کردن مجلس و قوه مقننه است تا در خدمت نظام و ولایت باشد!!
در تحلیل انتخابات غیر دمکراتیک، ناسالم، غیر عادلانه در ایران سخن فراوان است، ساختار نظام جمهوری اسلامی با همه ارگان های آن از قانون اساسی گرفته تا نظام اداری و حقوقی غیر دمکراتیک و متضاد با شرایط امروزی جهان است. نمی توان با حفظ این ساختار به آزادی، دمکراسی و حقوق بشر دست یافت. نمی توان در اسارت شورای نگهبان و دخالت مستقیم نظامیان از انتخابات آزاد و مشارکتی سخن گفت، از این رو برخی از افراد سرشناس و گروه های سیاسی از شرکت در نمایش انتخابات خودداری کردند و آن را با این شرایط بی معنی خواندند. به نظر می رسد با عدم شرکت اکثریت مردم در انتخابات، نمایندگان مجلس هشتم همه مردم ایران را نمایندگی نمی کنند، گروه های قومی، ملی و احزاب گوناگون از فرستادن نمایندگان واقعی خود به مجلس محروم شدند، نگاهی به آمار گوناگون که از سوی منابع مختلف و گاهی بی طرف منتشر می شود نشان می دهد که اکثریت مردم در انتخابات شرکت نکرده اند. وزارت کشور واجدین شرایط برای رأی دادن در کشور را 43 میلیون نفر اعلان کرد، در پایان روز رأی گیری تعداد مشارکت مردم 20 میلیون نفر بود، بنابرین میزان شرکت در انتخابات زیر 50 درصد بود و تعداد شرکت کنندگان در شهر های بزرگ بسیار ناچیز بوده است، به نظر می رسد تعداد شرکت کنندگان در حوزه تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر زیر 30 درصد باشد، زیرا مجموع واجدین شرایط بیش از 7 میلیون و شرکت کنندگان در انتخابات زیر دو میلیون بوده است، مجموع رأی نفر اول تهران 844 هزارو 230 رأی( حداد عادل) با 13 درصد و اسداله بادامچیان با 436 هزار و 600 رأی یعنی با 5/6 درصد وارد مجلس شده اند، افراد بین این دو زیر 10 درصد بوده اند. این در حالی است که خاتمی و کروبی در نامه ای به شورای نگهبان و مقامات دیگر خواستار باز شماری آرای تهران شدند و گفته اند بر اساس منابع موثق شائبه و نگرانی زیادی در شمارش آراء وجود دارد و دست اندازی ناروایی از سوی مراکز انجام گرفته است.اگر این ناروایی و دست کاری در تهران صورت گرفته باشد که در آن نمایندگان گروه ها و افراد نظارت مستقیم داشتند، در شهرستان ها و روستاها به مراتب بیشتر بوده است، از آن رو اصل انتخابات و سلامت آن در کل کشور زیر سئوال است. در این رابطه اطلاعات بیشتری در حال گسترش در درون و بیرون کشور است. یکی از ویژه گی های مهم انتخابات مجلس هشتم آن بود که مردم اطلاعات کافی در مورد کاندیدا ها بویژه در شهر های بزرگ نداشتند، برخی از کاندیدا ها تا دو روز پیش از انتخابات از صلاحیت و یا عدم صلاحیت خود اطلاع نداشتند، از آن رو فرصت کافی برای معرفی خود و برنامه های خود را بدست نیآوردند، شاید یکی از دلایل کم رونقی انتخابات در این دوره همین بود. به هر رو عدم اعتماد به دیگران نشانه بارز دیکتاتوری و گسترش آن در جامعه است. نظامیان کشور از ماه ها پیش همه ارگان های تبلیغاتی خود را برای نمایش قدرت در پیوند با مجلس هشتم بکار بردند، جابجایی ها ، برگماری ها و انتصابات در این راستا صورت گرفت تا مجلس یکدست تشکیل شود. علیرضا افشار فرمانده سابق بسیج، معاون سیاسی وزارت کشور و ریاست ستاد انتخابات کشور در هشدار به مطبوعات گفت. ً نتیجه انتخابات هر چه است، نباید آن را زیر سئوال برد.ً این خواست و آرزوی نظامی ها است ولی جامعه با چنان بحران های عمیقی روبرو است که نمی توان عملکرد مجلس هشتم را براحتی پیش بینی کرد، آنچه مسلم است دولت نهم با چالش های جدی در مجلس روبرو خواهد شد، زیرا بحران اقتصادی جامعه را تا پرتگاه سقوط پیش برده است، مجلس هفتم وظیفه نظارتی خود را در رابطه با عملکرد دولت بکار نبرده است، مجلس هفتم در کنترل دولت نهم قرار داشت، از این رو نتوانست وظیفه نظارتی خود را به اجرا در آورد. تزریق دلار های نفتی به اقتصاد کشور، پایین نگهداشتن سود بانکی در حد پایین تر از تورم، اعمال پوپولیستی و پخش پول به پروژه های زود بازده در راستای ایجاد فرصت های شغلی و افزایش بی رویه نفدینگی تا 150 میلیارد تومان و در نهایت تشویق واردات برای پایین کشیدن تورم که خود باعث تعطیلی دهها و صد ها مراکز تولیدی شده است به بحرانی تبدیل شده است که برون رفت و کنترل آن از طریق اعمال قدرت و زور امکان پذیر نیست. مجلس یکدست، دولت نظامی و امنیتی جوابگوی نیاز های امروزی جامعه ایران نیست، هر روز ابعاد بحران گسترده تر می شود، انتخابات یکی از پایه ها و مولفه های مهم دمکراسی و گسترش آن در جامعه است ، در خیلی از کشور های جهان برای مشارکت بیشتر مردم در آن همه اقدامات صورت می گیرد که مجلس قانون گذاری متشکل از افکار و اندیشه های گوناگون باشد تا بتواند همه مردم را نمایندگی کند ، در ایران با طرد غیر خودی ها و دگراندیشان هر روز فاصله دولت و نظام با مردم بیشتر می شود از آن رو نظام به مردم اعتماد ندارد و با هر جنبش اجتماعی ، صنفی و سیاسی به شدت مفابله می کند زیرا موجودیت خود را در خطر می بیند در نتیجه خشونت را در جامعه گسترش می دهد ، بحران همه جانبه در جامعه روزافزون است . بحران اقتصادی به گسترش بحران اجتماعی ، بیکاری وناملایمات دیگر می انجامد ، در این میان تنش بین ملل و اقوام ساکن در گستره ایران رو به افزایش است، تعطیلی مطبوعات، زندانی کردن فعالان کارگری و دانشجویی، فشار بر جامعه زنان و استادان دانشگاه چاره ساز نیست، نگاهی دیگر به نمایش انتخابات و پیآمد های آن
این در شرایطی است که ایران همه ظرفیت های رشد و توسعه پایدار را دارد و می تواند در مدت کوتاهی با همکاری همه ملل و اقوام خود در مسیر رشد قرار گیرد. آنچه ضرورت دارد مشارکت آزادانه مردم در سرنوشت سیاسی خویش است که بتواند نمایندگان واقعی خود را به مجلس قانون گذاری بفرستد و در سرنوشت سیاسی کشور و منطقه خود سهیم باشد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر