تنها راه ارشاد برخورد فیزیکی نیست ؟

از قلمم تلخی می‌چکد، صبر می‌کنم تا تلخی از جانش برود. برمی‌دارمش و می‌نويسم، آرام می‌نويسم، شاد می‌نويسم، گرم می‌نويسم. برای تمام آدم‌های خوبی که می‌شناسم يا نمی‌شناسم. آدم‌هايی که دنيا به دلگرمی‌شان می‌گردد، خورشيد بيدار می‌شود تا لبخند‌شان را ببيند. آدم‌هايی که باد به ديدارشان می‌شتابد و سرمست داستان‌شان را به دنيا می‌پراکند. آدم‌هايی که دليلی هستند برای بودن.